عنوان پایان‌نامه

برنامه ریزی به منظور کاهش آسیب پذیری اجتماعی - کالبدی ناشی از وقوع زلزله در شهر با استفاده از مدل های تحلیل چند معیاره ( نمونه موردی : منطقه شش شهرداری تهران)




    محل دفاع
    کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 7738;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 40874
    تاریخ دفاع
    ۲۹ اردیبهشت ۱۳۸۸
    استاد راهنما
    اسفندیار زبردست

    کشور ایران در طی دهه های گذشته بسیاری از زلزله های مخرب را تجربه کرده است. این زلزله ها باعث مرگ هزاران نفر و نیز خرابی تعداد زیادی از شهرها و روستاها شده است. شهر تهران، پایتخت ایران، با جمعیتی حدود 7.5 میلیون نفر در دامنه جنوبی رشته کوه البرز که بخشی از منطقه زلزله خیز آلپ- هیمالیا می باشد، قرار گرفته است. این منطقه یکی از زلزله خیزترین نقاط با تعداد زیادی از گسل های فعال می باشد. زلزله شناسان معتقدند تهران در آینده ای بسیار نزدیک زلزله مهیبی را تجربه خواهد کرد. درحالیکه وقوع مخاطرات طبیعی بطور پیوسته ادامه خواهد داشت، ظرفیت آنها برای تبدیل شدن به یک فاجعه و یا تنها یک اتفاق قابل مدیریت به فاکتورهای زیادی بستگی دارد. این فاکتورها شامل: شدت حادثه و میزان آسیب پذیری مردم و جامعه و محیط ساخته شده در برابر این حادثه می باشد. این پژوهش به دنبال آنست تا اولا مهمترین شاخص های لازم برای تحلیل آسیب پذیری اجتماعی و کالبدی شهر ناشی از وقوع زلزله را شناسایی کرده ثانیا با استفاده از مدل های تحلیل چند معیاره، چارچوب مناسب و قابل اندازگیری، به منظور سنجش و ارایه راهبرد هایی برای کاهش آسیب پذیری اجتماعی و کالبدی شهرها ناشی از وقوع زلزله را فراهم کند. در ادامه این روش پیشنهادی بر روی نمونه مورد مطالعه، منطقه شش شهرداری تهران که با تراکم 108 نفر در هکتار و با سطحی معادل 3 درصد مساحت شهر تهران یکی از مهمترین مناطق شهر تهران می باشد، پیاده سازی شده است.
    Abstract
    Iran has experienced many destructive earthquakes in the last few decades. These earthquakes have resulted in the death of thousands of people and destruction of many villages and cities. Tehran City, the capital of Iran, with a current population of about 7.6 million is located at the foot of the southern slopes of the Alborz Mountain Range that form part of the Alps-Himalayan tectonic zone. This zone is one of high seismic potential with many peculiar active faults. Seismologists believe a strong earthquake will strike Tehran in the near future. While natural hazards will continue to occur, their capacity to become a disaster or merely a manageable event depends on many factors, including the magnitude of the hazard, the vulnerability of people and their communities, and the built environment. In this research, a methodology for measuring social and physical vulnerability to earthquake hazard is developed using Multi Criteria models and is applied in Zone 6 of Tehran City. The methodology starts by selecting social and physical vulnerability indicators from the literature. Multi Criteria models such as: AHP is used to identify how these indicators contribute to the overall vulnerability. GIS is used to map these weighted indicators and produce appropriate information layers. Furthermore the SWOT analysis for policies geared towards reducing social and physical vulnerability is drawn. AHP is then used to weigh the SWOT policies and choose the ones with the highest attached priority.