عنوان پایان‌نامه

بررسی نقش تعدیل کنندگی سبکهای دلبستکی در ارتباط بین شخصیت با کیفیت زندگی



    دانشجو در تاریخ ۳۰ شهریور ۱۳۹۳ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "بررسی نقش تعدیل کنندگی سبکهای دلبستکی در ارتباط بین شخصیت با کیفیت زندگی" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    روانشناسی
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه موسسه روانشناسی شماره ثبت: 629;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 69043
    تاریخ دفاع
    ۳۰ شهریور ۱۳۹۳
    استاد راهنما
    رضا پورحسین

    هدف از این پژوهش بررسی نقش تعدیل‌کنندگی سبک‌های دلبستگی در رابطه بین متغیرهای شخصیتی با کیفیت زندگی است. نمونه این پژوهش 250 دانشجویان مقطع کارشناسی دانشگاه تهران، شاغل به تحصیل در سال تحصیلی 93-1392 بود که به شیوه‌ی نمونه‌گیری در دسترس غیر احتمالی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل مقیاس کیفیت زندگی (SF-36)، پرسشنامه شخصیتی (NEO.FFI) و مقیاس دلبستگی بزرگسالان بود. یافته‌های پژوهش نشان داد از میان مولفه های شخصیتی، بین نوروزگرایی، برون‌گرایی، توافق گرایی و وجدان گرایی با کیفیت زندگی رابطه معناداری وجود دارد و بین ویژگی شخصیتی تجربه پذیری و کیفیت زندگی رابطه معناداری وجود ندارد. علاوه بر این، یافته‌ها نشان دادند که بین سبک دلبستگی ایمن و کیفیت زندگی رابطه مثبت معنادار و بین دلبستگی دوسوگرا و اجتنابی و کیفیت زندگی رابطه منفی و معنادار وجود دارد. یافته‌های پژوهش نشان دادند که سبک دلبستگی ایمن در رابطه بین نوروز گرایی و کیفیت زندگی نقش تعدیل‌کنندگی دارد و در رابطه بین توافق گرایی، وجدان گرایی و برون‌گرایی با کیفیت زندگی نقش تعدیل‌کنندگی ایفا نمی‌کند. سبک دلبستگی اجتنابی در رابطه بین نوروزگرایی، توافق گرایی و برون‌گرایی با کیفیت زندگی نقش تعدیل‌کنندگی داشت و در رابطه بین وجدان گرایی و کیفیت زندگی نقش تعدیل‌کنندگی ایفا نمی‌کرد. یافته‌های پژوهش نشان دادند که سبک دلبستگی دوسوگرا در رابطه بین وجدان گرایی و توافق گرایی با کیفیت زندگی نقش تعدیل‌کنندگی دارد و در رابطه بین نوروزگرایی و برون‌گرایی با کیفیت زندگی نقش تعدیل‌کنندگی ایفا نمی‌کند. و درنهایت، یافته‌های پژوهش نشان دادند که سبک‌های دلبستگی در رابطه بین ویژگی های شخصیتی و کیفیت زندگی نقش تعدیل کنندگی دارند. کلید واژه¬ها: روایی، کیفیت زندگی، سبک های دلبستگی، ویژگی های شخصیتی
    Abstract
    Abstract The purpose of this study was to investigate the moderating role of attachment styles in the relationship between personality variables and quality of life. This study included 250 undergraduate students at Tehran University, was employed to study the academic year 1392-93. The available sampling method was used in this study. Research instruments were quality of life (SF-36), Personality Questionnaire (NEO.FFI) and the Adult Attachment scale. The results showed that there is a significant correlation between neuroticism, extraversion, agreeableness, conscientiousness and quality of life and significant relationship between personality trait openness to experience and quality of life. In addition, the study found a significant positive correlation between secure attachment style and quality of life and a significant negative relationship between quality of life and ambivalent, avoidant attachment. The results showed that secure attachment has a moderating role in the relationship between Neuroticism and quality of life and does not play the moderating role in the relationship between, agreeableness, conscientiousness, extraversion and quality of life. The Avoidant attachment style has a moderating role in the relationship between neuroticism, agreeableness and extraversion and did not play a moderating role in the relationship between conscientiousness and quality of life. The results showed that ambivalent attachment style has a moderating role in the relationship between conscientiousness and quality of life as well as agreeableness and quality of life and the ambivalent attachment style does not play the moderating role in the relationship between neuroticism and quality of life as well as extraversion and quality of life. And finally, the results showed that the attachment styles have a moderating role in the relationship between personality traits and quality of life. Key words: Quality of life, attachment styles, personality traits.