اثر بخشی برنامه آموزش هوش هیجانی در کاهش علایم اختلالات عاطفی-رفتاری دختران نوجوان
- رشته تحصیلی
- مشاوره مدرسه
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 66676;کتابخانه دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی شماره ثبت: ع-2279
- تاریخ دفاع
- ۰۹ دی ۱۳۹۳
- دانشجو
- مهتاب ضیائیان
- استاد راهنما
- مسعود غلامعلی لواسانی
- چکیده
- چکیده هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر بخشی هوش هیجانی بر کاهش علائم اختلالات رفتاری در دختران دارای اختلال های رفتاری می باشد. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی و کاربردی است و طرح مورد استفاده در این پژوهش از نوع طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل است. جامعه ی آماری مشتمل بر کلیه نوجوانان دختر با دامنه سنی 13 تا 18سال دارای مشکلات عاطفی و رفتاری شهر نجف آباد در سال تحصیلی 93-1392 میباشد. در این پِژوهش از روش نمونه گیری در دسترس استفاده شد و گروه نمونه در پژوهش حاضر شامل 30 آزمودنی بود که به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش(15 نفر) و کنترل(15 نفر) قرار داده شدند . پس از اجرای پیش آزمون به وسیله پرسشنامه های آزمون ماتریسهای پیشروند? ریون ،پرسشنام? خود سنجی هوش هیجانی شوت و پرسشنامههای مبتنی بر نظام سنجش آخنباخ، 15جلسه آموزش انجام شد.داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تجزیه و تحلیل شدند.نتایج نشان داد که در مقایسه با گروه کنترل علائم اختلالات رفتاری در گروه آزمایش کاهش پیدا کرده و اثر بخشی برنامه هوش هیجانی بر روی گروه دختران دارای اختلال رفتاری به خوبی نشان داده شده است. کلید واژه ها:هوش هیجانی،اختلال رفتاری،دختران نوجوان
- Abstract
- Abstract The objective of the present survey is to study the effectiveness of emotional intelligence on decreased symptoms of behavioral disorders in girls with behavioral disorders. The method of survey is a quasi-experimental and applied one and the design used in this survey is of the pre-test and post-test type with an experimental group. The statistical population includes all of the adolescent girls of Najaf Abad with the ages ranging from 13 to 16 years with behavioral and emotional disorders in 2013-2014. The available sampling method was applied. The sample group in the present survey included 30 subjects placed in two test ( 15 individuals ) and control ( 15 individuals ) groups randomly. After performing pre-test using Raven's Advanced Progressive Matrices Test questionnaires, Schutte Self-Report Emotional Intelligence questionnaire, and Achenbach System of Empirically Based Assessment (ASEBA) of emotion questionnaire, 15 training sessions were held. The data was analyzed using covariance analysis. The results showed that the symptoms of behavioral disorders were decreased in experimental group compared with the control group and the effectiveness of emotional intelligence plan on girls group with behavioral disorders has been shown to be well. Key words : emotional intelligence, behavioral disorders, adolescent girls