عنوان پایان‌نامه
مشروعیت حکومت صفویان در ادبیات داستانی عصر اول صفویه (۹۰۷-۱۰۳۸ق)
- رشته تحصیلی
- الهیات و معارف اسلامی-تاریخ و تمدن ملل اسلامی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 2321ف;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 68704
- تاریخ دفاع
- ۲۹ مهر ۱۳۹۳
- دانشجو
- نفیسه سادات اسدی کاخکی
- استاد راهنما
- محمدعلی کاظم بیگی
- چکیده
- اقتدار هر گونه حکومت سیاسی با مشروعیت و در نتیجه پذیرش آن از سوی مردم رابطه مستقیم دارد. در ایران در دوران اسلامی، سلسله صفویه با موفقیت مدعی مشروعیت شد چنان که عمر طولانی حکومت این سلسله که با تأمین وحدت ارضی- ملی و نیز تحول فرهنگی در ایران همراه بود، مؤید آن است. به رغم مطالعات فزاینده در مورد مشروعیت صفویه بر اساس تواریخ، این مهم از منظر منابع ادبی کمتر مورد توجه قرار گرفته است. پژوهش حاضر به بررسی مشروعیت حکومت صفویان در نمونه هایی از ادبیات داستانی دوره اول حکومت ایشان (1038-907ق.) اختصاص دارد. یافته های آن با آشکار کردن اهمیت منابع ادبی به ویژه داستانی برای مطالعه تاریخی عصر صفویان، بر وجود رابطه ای معنی دار و چشمگیر میان مشروعیت سیاسی سلسله مذکور و مشروعیت مطروح در داستان ها دلالت دارد که مخاطب آن ها توده های مردم بودند.
- Abstract
- There is a direct relation between authority of any form of political rule and legitimacy and thus its acceptance by the people. In Islamic Iran, the Safavid dynasty successfully claimed legitimacy as it is marked by the duration of their rule which was accompanied by both the establishment of national-territorial unity as well as cultural transformation for the country. Despite increasing studies on the Safavid’s legitimacy according to the histories, it is considered less from the perspective of literary sources. The present study investigates the legitimacy of their rule on the basis of samples of the fictional literature from the early Safavid period (1502-1629 A. D.). The findings, while revealing the importance of literary sources, especially fictions to study of the Safaivd era, demonstrates the existence of a significant and meaningful relationship between their legitimacy and the legitimacy implied in the fictional literature, the audience of which were the masses of people.
