عنوان پایان‌نامه
تاثیر یادگیری مشارکتی هندبال بر پایبندی به تمرین: با تاکید بر نقش واسطه ای لذت و خودکارآمدی ورزشی
- رشته تحصیلی
- تربیت بدنی وعلوم ورزشی- روانشناسی ورزشی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 1156;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 66222
- تاریخ دفاع
- ۳۰ شهریور ۱۳۹۳
- دانشجو
- ایمان صحرائیان
- چکیده
- مقدمه: اهمیت پایبندی به تمرین به فوائد مربوط به حوزه سلامت محدود نبوده و مضاف بر آن در بعد قهرمانی نیز با توجه به لزوم تعهد به یک برنامه تمرینی مدون و برنامه‌ریزی‌شده برای دستیابی به سطوح نخبگی، حائز اهمیت بسیاری است. هدف: هدف از این پژوهش بررسی اثر یادگیری مشارکتی بر پایبندی به تمرینات هندبال با تأکید بر نقش واسطه‌ای خود-کارآمدی ورزشی و لذت از ورزش بود. روش‌شناسی تحقیق: نمونه آماری تحقیق را 42 دانش‌آموز پسر مقطع متوسطه اول (راهنمایی) تشکیل می‌دادند که بدون اطلاع از تفاوت گروه‌ها و تنها با توجه به زمان‌بندی متفاوت آن‌ها، در یکی از دو کلاس آموزشی هندبال ثبت‌نام کرده بودند. سپس به صورت تصادفی یکی از گروه ها به عنوان گروه یادگیری مشارکتی (20 تن) و دیگری به عنوان گروه یادگیری مرسوم (22 تن) تعیین شد و هر دو گروه به 21 جلسه تمرین بر اساس سبک تعیین‌شده پرداختند. در نهایت، پیش و پس از مداخله‌های تمرینی، میزان خود-کارآمدی ورزشی و لذت از ورزش بررسی شد. همچنین، میزان پایبندی به تمرین آزمودنی‌ها نیز بر اساس نتایج حاصل از حضور و غیاب آن‌ها ارزیابی گردید و داده های بدست آمده با استفاده از نرم‌افزار آماری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌های تحقیق: بررسی‌های آماری نشان داد که میزان خود-کارآمدی ورزشی پس از مداخله تحقیقی در گروه مشارکتی به¬صورت معناداری افزایش یافته بود (05/0 p <). درحالی که میزان لذت از ورزش در هیچ یک از گروه‌ها تغییر معناداری نکرده بود (05/0 < p). در همین راستا نتایج بررسی تفاوت‌های درون‌گروهی میزان تغییرات خود-کارآمدی و لذت از ورزش بیانگر آن بود که در گروه مرسوم در هر دو متغیر یک تفاوت درون‌گروهی معنادار وجود دارد (05/0 p <)، درحالی که در گروه مشارکتی این تفاوت درون‌گروهی مشاهده نشد (05/0 < p). بررسی تفاوت میزان پایبندی به تمرین بین دو گروه نیز نشان داد که علی‌رغم بیشتر بودن میزان پایبندی گروه مشارکتی نسبت به مرسوم، این تفاوت به دلیل تعداد کم نمونه به لحاظ آماری معنادار نبود (05/0 < p) (توان آزمون=7/0، اندازه اثر= 428/0و تعداد نمونه مورد نیاز=43 تن). نتیجه گیری: به نظر می‌رسد یادگیری مشارکتی با افزایشِ همگنِ میزانِ خود-کارآمدی ورزشیِ اعضای گروه مشارکتی و همچنین جلوگیری از ایجاد تفاوت درون‌گروهیِ میزان لذت از ورزش، بتواند از به وجود آمدن محیط یادگیری غیرفعال که در یادگیری مرسوم رایج است، ممانعت کرده و در نتیجه به افزایش میزان پایبندی به تمرینات هندبال کمک کند.
- Abstract
- Introduction: The significance of sport adherence is not only confined to the benefits of health area, but also it is important for the purpose of accessing to the championship levels based on the continued and planned exercise program. Goals of the Study: The aim of this study was to survey the effects of cooperative learning on adherence to handball exercises with the emphasis on mediating role of sport self-efficacy and enjoyment. Methodology: The sample of this study was 42 guidance school students. These students had registered in one of the two handball training classes without the awareness of group differences and only based on the time differences. One of these groups was randomely determined as the cooperative learning group (including 20 individuals) and the other one was titled as the conventional group (including 22 individuals). These two groups exercised 21 sessions based on the predetermined methods. Finally, sport self-efficacy and enjoyment were indicated after and before the exercising interventions. Also, the adherence of students to the exercise was surveyed based on the obtained results of the student attendance. At last, data was analyzed with the use of SPSS statistical software. Findings: Statistical surveys showed that sport self-efficacy was significantly increased after research interventions in the cooperative learning group (P < 0.05), while sport enjoyment had not been changed significantly in each of these two groups (p > 0.05). The obtained results of studying the intra-group differences of sport self-efficacy and enjoyment showed that there was a significant intra- group difference in the conventional learning group, but there were not intra-group differences in the cooperative learning group (P< 0.05). The study of differences in the adherence to the exercise of these two learning groups showed that although the adherence of cooperative learning group was more than the conventional learning group, this difference was not statistically significant due to the small sample of research (P< 0.05) (test power = 0.7, effect size = 0.428, and the required number of students = 43). Conclusion: It seems that the cooperative learning can prevent from providing a passive learning environment - which is usual in the conventional learning - because the cooperative learning method homogeneously increases the exercise self-efficacy and prevents from intra-group sport enjoyment differences that lead to the increase in the adherence to the handball exercise.
