عنوان پایان‌نامه
استعانت از غیر مسلمانان در درگیری های نظامی
- رشته تحصیلی
- فقه شافعی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده الهیات و معارف اسلامی شماره ثبت: 2266ف;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 64730
- تاریخ دفاع
- ۲۶ شهریور ۱۳۹۳
- دانشجو
- عبدالصمد سعادت زاده
- استاد راهنما
- محمدعادل ضیائی
- چکیده
- چکیده: یاری جستن از دیگران برای نیل به اهداف و مقابله با امور و حوادث ناخوشایند و یا مبارزه با دشمنان امری رایج است. مسلمانان نیز ممکن است برای غلبه بر مخالفان خویش نیازمند استعانت از غیر باشند. با توجه به آنکه مسلمانان در جنگ با هم کیشان خود و یا جهاد با کفار ملزم به رعایت اصول و ضوابطی هستند و محتمل است که این اصول و ضوابط توسط غیر مسلمانان رعایت نشود؛ این سؤال مطرح می شود که استعانت از کفار در درگیری‌های نظامی چه حکمی دارد و بر فرض جواز، تحت چه شروط و ضوابطی جایز است و چه آثاری به دنبال دارد؟ با وجود آنکه فقها اصل را در این زمینه عدم جواز استعانت دانسته‌اند لیکن حکم فقهی مسأله را در دو حالت کلی مورد بررسی قرار داده‌اند: اول زمانی که دشمن، کافر باشد که در این زمینه جمهور فقها قایل به جواز استعانت در صورت وجود شرایطی چون غالب بودن حکم اسلام بر غیر مسلمانان، وجود ضرورت، وجود منفعت برای مسلمانان و در امان بودن از مکر غیر مسلمانان هستند و در این زمینه به آیه‌ی نفی سبیل, قاعده اضطرار و سنت نبوی استناد جسته‌اند. در مقابل گروه کمی از حنابله و اکثر مالکیه به عدم جواز استعانت معتقدند و به عمومات آیات و حدیث نبوی « إِنَّا لَا نَسْتَعِینُ بمُشْرِکٍ» استناد جسته‌اند. حالت دوم زمانی است که در جبهه‌ی مخالف، مسلمانان باشند. در این صورت فقها، شروط بیشتر و سخت گیرانه‌تری را برای جواز استعانت از کفار، به شرط گرفته اند از جمله: بیشتر بودن تعداد مسلمانان نسبت به کفار( به دلیل امکان خیانت)، پای‌بند بودن کفار به اصول جنگ نزد مسلمانان و امثال آن. به نظر می رسد با توجه به ادله‌ی نقلی و عقلی، استعانت از کفار در جنگ تحت شرایطی خاص جایز باشد و این استفاده شامل جنبه‌های مختلف می‌گردد از جمله استفاده از ادوات جنگی، نیروی نظامی، استفاده نرم افزاری و امثال آن. لیکن به کار گرفتن نیروی کافر در جنگ علیه مسلمانان به دلیل خطرات و آثار منفی آن صحیح به نظر نمی‌رسد.
- Abstract
- Abstract To assistance from others is so customary for reaching to aims and collation to unsatisfactory affairs and events or fight with enemies. It is possible to assistance for coping on their enemies by the Muslims. Since the Muslims are obliged to observe terms and regulations in fighting to their counterparts or jehad against pagan and it is possible that these terms are not observed by the Muslims, the questions is here, under what terms and situations the assistance from pagans are allowable in army involvements? Since the jurisconsults regarded this principal as lacking helping, but judicial verdict is discussed by two manners, firstly, when the enemy is pagan which in this regard, majority of jurisconsults allowed to assistance in the event of situations like dominant of Islam verdict on non Muslims, necessity, beneficiary for Muslims and to be respite from sophistry of the pagans and in this field, verse of negation of Jihad, pattern of necessity and prophet tradition is regarded. In other word, some of Hanabeleh and Malekiyeh group believed in lacking permission of assistance and invoke in prophet verse of Koran. Second manner is in opposition front, there are Muslims. In this manner, the more terms are conditioned for permission of assistance from pagans like: increment of Muslims to pagans (because of betray), to be obliged to war elements and like it. It seems that as for narrative and intellectual reason, assistance from pagans is allowed under special conditions in war and that is to use different aspects including use of war tools, armed force, and use of software. But it is not accurate to use pagan force in fight against Muslims because of its dangers and negative effects. Keywords: seeking help, Non-Muslims, War, Correlation, Survival Residents, Islamic Country, Enemy Territory
