عنوان پایان‌نامه

تصویرسازی در نمایش عروسکی با استفاده از عناصر ساختاری نگارگری ایرانی



    دانشجو در تاریخ ۲۵ شهریور ۱۳۹۳ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "تصویرسازی در نمایش عروسکی با استفاده از عناصر ساختاری نگارگری ایرانی" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    نمایش عروسکی‌
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 65008
    تاریخ دفاع
    ۲۵ شهریور ۱۳۹۳
    دانشجو
    نفیسه سعادت
    استاد راهنما
    شیوا مسعودی

    نمایش عروسکی به دلیل نقش مهم عناصر بصری در آن، نوعی نمایش تجسمی محسوب می شود؛ هچنین نمایش عروسکی با تصویر سازی نقاط اشتراک فراوانی دارد به ویژه به این دلیل که هر دو داستانی را روایت میکنند؛ بنابراین کارگردان همچون تصویرساز است با این تفاوت که بیان مفهومی را در ساختاری سه بعدی تعبیه میکند؛ از این رو، شناخت هنر تصویرسازی ، میتواند کارگردان-تصویرساز را در انتخاب عناصر صحنه، جهت تصویرسازی نمایش یاری نماید. هنر نگارگری که نوعی تصویرگری است، میتواند منبعی غنی برای کارگردان-تصویرساز در بازسازی عناصر تجسمی در صحنه باشد. پژوهش حاضر در صدد است با بررسی عناصر فرمالیستی موجود در نگارگری ایرانی به مثاب? گونهای از تصویرگری، راهکارهایی برای استفاده ازین عناصر در کارگردانی نمایش عروسکی ارایه دهد.دراین پژوهش سعی بر آن است تا عناصر کاربردی نگارگری ایرانی برای استفاده در نمایش عروسکی کشف و شیوه های استفاده از آن در فضاسازی نمایش عروسکی بررسی شود. هدف ازین بررسی، ارایه ی شیوه ای مناسب برای خلق یک نمایش عروسکی بر پایه ی هنری ایرانی و اصیل است. تلاش اینجانب درین مقاله بر اینست که با استفاده از عناصر فرمی نگارگری ایرانی شیوه ای از نمایش عروسکی که ریشه های ایرانی در خود دارد خلق شود. با توجه به اصالت و غنای هنر نگارگری و همینطور عدم وجود نوعی از نمایش عروسکی با خصوصیات و فضاهای ایرانی، این بررسی میتواند در خلق نوعی بومی از نمایش عروسکی ، ثمربخش باشد.درین پژوهش ابتدا به توضیح نمایش عروسکی به عنوان نوعی تصویرسازی سه بعدی پرداخته و پس از آن تصویرسازی و مفاهیم آن را در جهان قدیم و جدید تعریف می کنیم. سپس نگارگری را به عنوان نوعی تصویرسازی بررسی کرده و عناصر تصویری آن را برمی شمریم. پس از آن، به بررسی نقاط اشتراک نمایش عروسکی با تصویرسازی میپردازیم و در آخر چگونگی الگو برداری فرمالیستی از هنر نگارگری را در صحنه ی نمایش عروسکی توضیح میدهیم و عناصر مشترک و قابل تطبیق این دو هنر را کشف و شیوه های استفاده و تلفیق آن ها را بررسی می کنیم.در نهایت دیدیم که هنر نگارگری میتواند در مباحث چیدمان ، طراحی شخصیت، شکل گیری کادر و قاب در نمایش، فضاسازی ، ترکیب بندی و پرسپکتیو و استفاده از تزیینات و رنگ در صحنه برای کارگردان نمایش عروسکی، الهام بخش باشد. کلید واژه :نمایش عروسکی، تصویرسازی ، نگارگری ایرانی ، نمایش فیگوراتیو ، فیگور ، نمایش تجسمی
    Abstract
    Because of the role of visual elements, Figurative Theater is a kind of visual theater. Figurative theater also has Numerous common points with illustration art, Especially since both have a story to tell; So director is like illustrator but the conceptual expression is embedded in the three-dimensional structure; Hence, understanding the art of illustration, assists director-illustrator to select elements in the scenes And help him to Visualization a show. Persian Painting is a form of illustration and can be a rich source for director-illustrator to reconstruction the visual elements in a scene. This study seeks to examine the formal elements of Persian miniature painting as a way of illustration, consider ways to use these elements in directing figurative theater. This study also tries to discovery elements of Persian miniature for its use in creating the space of a figurative theater. The aim of this study is providing a method for creating a puppet show based on the original Iranian art. This article is my attempt to use the Persian painting personalities in creating a kind of figurative theater with Iranian roots. Due to the originality and richness of this paintings as well as the lack of Iranian characters and spaces in figurative theater .This dissertations can be helpful to create a native kind of figurative theater .This paper first describes the puppet show as a three-dimensional visualization and imagery, and then define concepts in the Old and New World. Then consider Persian painting as an illustration and describe its visual elements. Next, we examined the intersections of the figurative theater with illustration. And then explain how to make these paintings a kind of sample to create a figurative theater. And discover the adaptive elements in these arts and review the Methods of combining them. At the end we see that the Persian painting is useful for the director of the figurative theater in these topics: Setting the scene, Layout, character design, framing, creating space, composition and perspective and the use of decoration elements and color in the scenes.