بررسی ساختاری و ریشه شناختی افعال فارسی میانه ترفانی ( متون گردآوری شده در جلد نهم آکتا ایرانیکا توسط مری بویس )
- رشته تحصیلی
- فرهنگ و زبانهای باستانی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 75956;کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4351;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 75956;کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4351
- تاریخ دفاع
- ۲۶ شهریور ۱۳۹۳
- دانشجو
- الهه گل بستان
- چکیده
- فارسیِ میانه مانوی یا تُرفانی یکی از گونههایِ زبانِ فارسیِ میانه است که در آغاز سلسله ساسانی و در پی ظهور مانی گسترش یافته است. بنابراین زبانِ فارسیِ میانه یکی از مهمترین زبانهایِ آیینی مانویان به شمار میرفت. بیشتر آثارِ فارسیِ میانه مانوی متعلق به پیش از سده نهم میلادی (سوم هجری) است و مانویانِ از این زبان تا سده سیزدهم میلادی (هفتم هجری) استفاده کردهاند. در زبانهای ایرانی میانه غربی (شامل زبانهای فارسی میانه و پهلوی اشکانی)، مقوله فعل،گستردگی و پیچیدگیِ نظامِ فعل در دوره باستان را از دست داده است. بنابراین در این رساله کوشیده شده است نظام فعل در زبان فارسی میانه ترفانی بررسی شود. همچنین در این رساله افعال از نظر ریشهشناختی و نیز سیر تحول آنها از دوره باستان به دوره میانه بیان شده است. هدف از این پژوهش، بررسی نظامِ فعل در زبان فارسیِ میانه ترفانی در متون ارائه شده توسط خانم مری بویس در جلد نهم آکتا ایرانیکا و نیز بررسی ریشهشناختی افعالِ این زبان میباشد.
- Abstract
- Manichean Middle Persian is a branch of Middle Persian initiated and developed with the Sassanid appearance and continued through the advent of Manichaeus. Hence, the Middle Persian is assumed as an important rite among Manichean ceremonial languages. Most of the Manichean Middle Persian literary works dates back to the 9th century AD (3rd Century AH) and the Manicheans used the language in question up to the 13th century AD (7th Century AH). In the western Middle Iranian languages, the issue of verb has lost its intricacies and expansions, which were in use in the old era. Therefore, in this research, the study and examination of the verbs in the Manichean Middle Persian was the focal point. They have also been explained and analyzed on the basis of etymological aspect and their modification through transition from Old to Middle eras have also been taken into consideration. The main objective for this research was to study and examine the etymological aspect of verbal system in the Manichean Middle Persian in the texts presented by Mary Boyce in Acta Iranica Vol. 9. Key Words: Manichean, Western Middle Iranian languages, Manichean Middle Persian, Verbal system, etymological, Acta Iranica