عنوان پایان‌نامه
تاویل نگاره های سلطان محمد و شیخ زاده در دیوان حافظ (سام میرزا. تبریز) با رویکرد متن محور
- رشته تحصیلی
- نقاشی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 65357
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۹۳
- دانشجو
- مریم عادل
- استاد راهنما
- ادهم ضرغام
- چکیده
- چکیده هرمنوتیک که به معنای تأویل و تفسیر و معطوف به مسئل? فهم می‌باشد، با داشتن تاریخی کهن و پشت سر گذاشتن تحوّلات بسیار، به‌عنوان علم و به مثاب? یکی از شیوه‌های تأویل و تفسیر متن در مفهوم گسترد? آن، از جمله آثار هنری شناخته می‌شود. این علم به دلیل گستردگی نظریات سازنده‌اش به رویکردهایی گوناگون تقسیم شده که از آن میان می‌توان به رویکرد متن‌محور اشاره کرد. در این رویکرد معیار تفسیر یا فهم متن، خود متن است؛ ریشه‌های رویکرد مذکور را می‌توان در تأکید مفسّرین قرون چهارم و پنجم م. و پافشاری نهضت اصلاح دینی در قرن شانزدهم م. بر خودکفایی متن کتاب مقدّس جهت فهم معنای آن، و طرح مفهوم استقلال معنایی متن توسّط هرمنوتیک مدرن در قرن بیستم م. یافت. پل ریکور یکی از نظریه‌پردازان برجست? هرمنوتیک متن‌محور در سد? بیستم م.، با حفظ بخشی از دستاوردهای هرمنوتیکی پیش از خود، هدف رویکرد روش‌مند خود را فهم خویشتن از طریق فهم معنای متن تعریف کرده است. هدف این جستار، ارائ? تفاسیری مبتنی بر روش تفسیر متن‌محور ریکور، از نگاره‌های دیوان حافظ سام‌میرزا است. بخش اول این رساله به مطالع? هرمنوتیک، رویکرد متن‌محور و آراء ریکور و همچنین به مسئل? ارتباط هرمنوتیک با هنر و ارتباط روش تفسیر ریکور با تصویر به مثاب? متن، اختصاص یافته است؛ بخش دوم نیز شامل مطالع? نگارگری، طرح مسئل? مواجه? هرمنوتیکی با این آثار و تفاسیر آن‌ها مبتنی بر روش مذکور است. نتیجه آنکه تفسیر نگاره‌ها به کمک این روش، امری ناممکن نبوده امّا از آن‌جا که به باور ریکور هر تفسیری شخصی است، بنابراین داوری و تشخیص درستی و نادرستی تفاسیر غیرممکن است. همچنین توجّه به ابهام معنایی حاصل از حضور ناقص غزل مرتبط با نگاره در آن، قالب شعری مورد استفاده و نیز آگاهی بر ارتباط وسیع ساختاری و محتوایی نگاره‌ها با متن نوشتاری دیوان، باعث می‌شود تا تفسیر نگاره‌ها به‌عنوان بخشی از متن اصلی یعنی دیوان بر تفسیر آن‌ها به مثاب? متونی منفک از دیوان ارجحیت یابد و البته تفسیر این متن نیزبه کمکاین روش و این‌بار حتّی بهتر از حالت اوّل، امکا‌ن‌پذیر است. سرانجام اگر دغدغ? اصلی مفسّر دستیابی به تفسیری صحیح از نگاره‌هاست،روش‌های تفسیری معطوف به زمین? شکل‌گیری اثر همچنین رویکرد مؤلّف‌محور به‌عنوان جایگزینی مناسب برای روش مذکور پیشنهاد می‌شود.
- Abstract
- After a long march of history of developments, hermeneutics, the theory of text interpretation, totally focused on understanding, has nowadays been wider scope that eventually includes artworks. Hermeneutics refers to different approaches due to its theoretical versatility and associated applied paradigms including Ricoeur’s textual hermeneutics. The latter can be best described as text-oriented interpretation which could not be dominantly focused on text as the reader has been considered being the constitutive partner in understanding the text particularly since early 20th century. Text-oriented hermeneutics roots in hermeneutical affirmation of interpretive autonomy of biblical scripture in 4th and 5th centuries and during 16th century Protestant Reformation; also, introduction of autonomous being of language in modern 20th century hermeneutics. Paul Ricoeur, contemporary figurehead hermeneut, assumed self-hermeneutics the primary intent of the practical approach he later defined as interpretative dialectic between guessing and validating. Present research aims to do a Ricoeur’s hermeneutics-analysis of illustrations of Sam Mirza’s Hafez's Divan. First chapter is dedicated to brief review of hermeneutics, Ricoeur’s textual hermeneutics and his discourses hence, the dialectic between hermeneutics and art and finally, Ricoeur’s practical philosophy regarding illustrations and paintings as a broader sense of text. Studies on paintings, fine art-hermeneutics links and certain interpretations based on Ricoeurian methodology are discussed in second chapter. Ricoeurian approach to these illustrations is not deemed impracticable. Yet, textual interpretations and understandings are assumed personal according to Ricoeur’s theory of text to which discernment of accurate vs. misinterpretation is of no concern; the probable hermeneutical explanations can thus only be methodologically assessed. Semantic ambiguity due to lack of enough illustration-associated textual evidence, the poem form incorporated into the text, and also, obvious structural and content association between illustrations and the words cause illustrations to be further seen as textual components rather than independent subject matters; indeed, Ricoeur’s textual theory also further eloquently applies to the former than the latter. Finally, author-oriented- and other context-based approaches is suggested in case the interpreter is about to achieve coherent explanations of either text-oriented- or word-independent illustrations. Keywords:Interpretation,Hermeneutics,Text_oriented,Ricoeur,Miniature,Sultan mohammad,Sheiykhzadeh
