عنوان پایان‌نامه
بررسی مضمون زمان در دوربین عکاسی اثر ژان-فیلیپ توسن
- رشته تحصیلی
- زبان وادبیات فرانسه
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده زبانها و ادبیات خارجی شماره ثبت: 1752/2;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 65070
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۹۳
- دانشجو
- پانیذ فلاحی
- استاد راهنما
- اسفندیار اسفندی
- چکیده
- با استفاده از جادوی کلام، ژان فیلیپ توسن زندگی، جهان، عادات و سنت¬هایی را به پرسش می¬کشد که عادی شدنشان در زندگی هر روزه آن¬ها را از نگاه انتقادی مصون کرده است. با بر قرار کردن ارتباط میان واحد¬های معنایی مجزا از طریق فرآیندهای روایی متفاوت، این نویسنده موفق می¬شود تا معنای مورد نظر خودش را به خواننده منتقل کند، حتی اگر این معنا، غیاب انسجام روایی باشد. زمان، به دلیل وجه? چند¬معنایی¬اش، درون¬مایه¬های مختلف و گاه متضادی همچون بازی، سرعت، خون¬سردی و غیره را در برمی¬گیرد. توسن با قراردادن هم? درون¬مایه¬های دیگر در سای? مفهوم زمان، مخاطب را در برابر یک دوراهی قرار می¬دهد: آیا می¬بایست در لحظه زندگی گذراند یا باید هر لحضه مترصد راهی بود تا روایت خود را در ترتیبی مفهوم نظم داد؟ به لطف مطالعه¬ای سبک¬شناختی با محوریت درون¬مایه، در پایان¬نام? پیشِ رو خواهیم دید که جواب به این سوالات، خود بهانه¬ای است برای پرسش¬های بعدی. همچنین خواهیم دید که چگونه جواب توسن به این سوالات، به سانِ شیو? داستان¬نگاری¬اش، دوگانه است: در همان لحظه که چیزی را استفاده می¬کنیم و پاس می¬داریم، در همان لحظه آن را نقد می¬کنیم و نابود می¬سازیم. با عکس گرفتن از یک لحظه، آن لحظه را ابدی می¬کنیم و در همان زمان بر مرگ او شهادت می¬دهیم. کلمات کلیدی: ژان فیلیپ توسن، ژرژ پوله، زمان، روایت، بازی، درون¬مایه، عکاسی.
- Abstract
- Par la magie des mots, Jean-Philippe Toussaint questionne la vie, le monde, les habitudes et les traditions qui, normalisés, échappent au regard critique de tous les jours. Etablissant des rapports entre des unités de sens éloignées par le biais des procédés narratifs différents, il réussit à communiquer le sens souhaité, même si ce sens est l’absence de cohérence narrative. Le temps, de par son caractère polysémique, endosse et réunit des thèmes aussi différents que contradictoires tels le jeu, la vitesse, la nonchalance, etc. En plaçant le temps dans l’ombre d’autres thèmes, Toussaint pose un dilemme : faut-il vivre dans l’instant ou faut-il chercher constamment à organiser son récit dans un ordre compréhensible ? Grâce à une étude thématique et stylistique nous verrons dans la présente étude comment la réponse à ces questions est source d’autres questions. Nous verrons aussi que la réponse de Toussaint est aussi ambivalente que sa démarche romanesque : en employant une chose, on la glorifie, critique et détruit en même temps. En photographiant un instant, on l’éternise mais aussi on témoigne de sa mort. Mots clés : Jean-Philippe Toussaint, George Poulet, temps, récit, jeu, thème, Photographie
