عنوان پایان‌نامه
رابطه هوش معنوی و خودکار آمدی با سبک تدریس در معلمان ابتدایی شهرستان رودبار در سال تحصیلی ۹۳-۹۲
- رشته تحصیلی
- آموزش بزرگسالان
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 64813
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۹۳
- دانشجو
- شیما برهانی برسری
- استاد راهنما
- مرضیه دهقانی
- چکیده
- هدف از انجام این پژوهش بررسی رابطه هوش معنوی و خودکارآمدی با سبک تدریس معلمان دوره¬ی ابتدایی شهرستان رودبار بود که ویژگی های جمعیت شناختی سن، جنسیت، سابقه ی تدریس ، رشته و مدرک تحصیلی نیز در این ارتباط مورد امعان نظر قرار گرفت. از جامعه ی آماری معلمان دوره ی ابتدایی شهرستان رودبار به روش سرشماری کل تعداد 223 نفر انتخاب شدند. به منظور سنجش متغیرهای پژوهش از پرسشنامه سبک تدریس گراشا(1996) و خودکارآمدی تدریس تسچانن-موران و وولفولک هوی(2001) و هوش معنوی گینگ(2008) استفاده شد. بعد از جمع-آوری داده¬ها، از روش¬های آمار توصیفی(جدول توزیع فراوانی، شاخص¬های توصیفی مرکزی و پراکندگی، آماره همبستگی پیرسون و نمایش هندسی توزیع فراوانی داده¬ها) و استنباطی (آزمون تی مربوط به معنی¬دار بودن ضریب همبستگی، آزمون تحلیل واریانس یک طرفه، آزمون تعقیبی شفه و آزمون تحلیل واریانس دو طرفه) استفاده شد. نتایج نشان داد : 1- بین هوش¬معنوی و خودکارآمدی رابطه وجود دارد و میزان این رابطه در گروه معلمان مرد، گروه سنی زیر30 سال، سابقه¬ی تدریس 5-1سال، دارای رشته¬ی تحصیلی مرتبط و در گروه معلمان دارای مدرک تحصیلی فوق لیسانس قوی¬تر است. 2- بین خودکارآمدی و سبک تدریس رابطه معنادار وجود ندارد و هیچ یک از متغیرهای جمعیت شناختی ذکر شده نیز بر خودکارآمدی معلمان دارای سبک¬های تدریس مختلف تأثیر معنی دار نداشت. 3- بین هوش معنوی و سبک تدریس رابطه وجود دارد به طوری که میزان این رابطه با افزایش مدرک تحصیلی افزایش و در معلمان دارای رشته ی تحصیلی مرتبط قوی تر است و معلمان دارای سبک تدریس اقتدارگرا به طور معنادار از هوش معنوی بیشتری نسبت به معلمان دارای سبک های تدریس دیگر برخوردار بودند. واژه های کلیدی: هوش معنوی، خودکارآمدی، سبک تدریس، معلمان، دوره ی ابتدایی
- Abstract
- Abstract The aim of this study was to investigate the relationship between spiritual intelligence and self- efficacy of elementary school teachers teaching style roudbar city according to demographic characteristics such as age,gender,years of teaching, discipline and degrees. The population of the city roudbar of elementary school teachers,223 were selected by census method. In order to measure variables were used Grasha teaching style questionnaire(1996),self- efficacy Tschannen-moran and woolfolk Hoy(2001) and spiritual intelligence king(2008). After collecting the data, was used the metods of descriptive statistics( frequency distribution table, central and dispersion parameters of descriptive statistics, pearson correlation, graf of the frequency distribution of the data) and inferential statistics(t-test for significance of the correlation coefficient, one-way ANOVA, scheffe post hoc test and two-way ANOVA). Results indicated that: there is a the relationship between spiritual intelligence and self-efficacy and the relationship is stronger among teachers male, age below 30years,1-5 years of teaching, disciplin relevant with courses and teachers in a graduate degree. There is no significant relationship between self-efficacy and teaching styles and none of the demographic variables listed in the efficacy ofteachers with different teaching styles have a significant impact. There is a relationship between spiritual intelligence and teaching style, so that the magnitude of this association increased with increasing level of education and the teachers are more strongly related courses and teacers with authoritarian teaching style are significantly more spiritual intelligence than other teachers are teaching styles. keywords:spiritual intelligence, self-efficacy, teaching styles, teachers, elementary school
