اثر بخشی آموزش گروهی مبتنی بر امید اسنایدر بر تاب آوری و نگرش به محیط آموزشی پسران دوره دوم متوسطه
- رشته تحصیلی
- مشاوره مدرسه
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 65046
- تاریخ دفاع
- ۳۰ شهریور ۱۳۹۳
- دانشجو
- مصطفی سلطانی
- استاد راهنما
- مسعود غلامعلی لواسانی
- چکیده
- چکیده هدف این پژوهش تعیین اثربخشی آموزش مبتنی بر نظریه امید اسنایدر بر تاب آوری و بهبود نگرش به محیط آموزشی دانش آموزان دوره دوم متوسطه بود. پژوهش از نوع شبه آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. نمونه پژوهش از میان پایه اول مقطع دوره متوسطه (یک دبیرستان به طور تصادفی) انتخاب شد. پیش آزمون بر روی 212 نفر دانش آموز پایه اول اجرا شد و از بین آنها 24 نفری که تاب آوری پایین تری داشتند، انتخاب شدند و پرسشنامه محیط کلاس مدرسه به منظور بررسی نگرش دانش آموزان نسبت به محیط آموزشی بر روی 24 نفر اجرا شد. نمونه پژوهش 24 نفر می باشد که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند.گروه آزمایش تحت آموزش مبتنی بر نظریه امید اسنایدر (8 جلسه) قرار گرفتند و در گروه کنترل مداخله ای انجام نشد.پس از آن هر دو پرسشنامه بر روی هردو گروه گواه و کنترل اجرا شد. ابزارهای پژوهش مقیاس تاب آوری کانر – دیویدسون و پرسشنامه محیط کلاس و مدرسه بودند.برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد آموزش مبتنی بر نظریه امید اسنایدر به طور معناداری باعث افزایش تاب آوری و بهبود نگرش به محیط آموزشی شده است. کلید واژه ها : آموزش مبتنی بر نظریه امید اسنایدر ، تاب آوری ، نگرش به محیط آموزشی
- Abstract
- Abstract The aim of this study was to determine the effectiveness of Snyder hope training to improve resiliency and high school students' attitudes toward the learning environment. This was quasi-experimental research with pretest-posttest and control group. The sample consisted of first grade secondary school students (high school and they were randomly selected). The pretest was conducted on 212 first grade students, among them 24 who had lower resiliency were selected. Classroom environment questionnaire was conducted on 24 students to assess students' attitude towards the learning environment. The sample consisted of 24 students who were randomly divided into control and experimental groups. The Experimental group was taught based on Snyder hope while control group remained without intervention. After that, both questionnaires were administered to both the control group and experimental group. Research instruments were Connor – Davidson Resiliency scale and classroom and school questionnaires. Analysis of covariance was used to analyze the data. Result showed that Snyder hope training significantly increased resiliency and improved attitudes toward the learning environment. Key Words: Snyder Hope training, Resiliency, Attitudes toward the learning environment.