عنوان پایان‌نامه
بررسی اثرآبیاری با آبهای نامتعارف بر برخی ویژگیهای فیزیکی و شیمیایی خاک (مطالعه موردی :دشت قمرود استان قم)
- رشته تحصیلی
- مهندسی منابع طبیعی - بیابان زدایی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 6019;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 64595
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۹۳
- دانشجو
- مینا ارست
- استاد راهنما
- غلامرضا زهتابیان, محمد جعفری
- چکیده
- بحران آب یکی از مسائل اساسی مناطق خشک و نیمه خشک مانند ایران است. این وضعیت در سال¬های اخیر به دلیل وقوع پدیده خشکسالی حادتر شده است. بنابراین استفاده از آب¬های نامتعارف، در جایی که آب با کیفیت مناسب در دسترس نیست، رو به فزونی است. یکی از این، منابع پساب شهری است که علاوه بر تأمین آب می¬تواند نیاز غذایی گیاه را نیز فراهم کند. به¬همین منظور این پژوهش با هدف ارزیابی و مقایسه تأثیر پساب، آب شور و آب لب¬شور بر تغییرات برخی از ویژگی¬های شیمیایی و فیزیکی خاک انجام شد. بدین منظور تعداد پنج مکان مطالعاتی در نظر گرفته شد. این مکان¬¬ها شامل شاهد، آبیاری با آب شور، آب لب¬شور، پساب و آبیاری تلفیقی پساب و آب شور می¬باشد. مزارع تعیین شده هر سال به مدت 6 ماه، با تیمارهای مورد نظر آبیاری غرقابی می¬شدند و پس از این مدت نمونه¬برداری انجام شد. در این مزارع گیاهان ذرت و یونجه کشت شد. در مناطق یاد شده اقدام به حفر پروفیل در 8-5 تکرار شد. از هر پروفیل¬ دو نمونه از دو عمق سطحی (0-30) سانتی¬متر و تحت¬الارضی (30-60) سانتی¬متر برداشت شد. نتایج نشان داد که کاربرد پساب موجب بهبود ویژگی¬های خاک از لحاظ مقدار ماده آلی و تا حدی جرم مخصوص ظاهری نسبت به سایر تیمارها شد و تغییری در بافت ایجاد نشد. همچنین میزان کلسیم و منیزیم محلول در آبیاری با پساب کاهش و در آبیاری با تیمارهای آب شور، لب¬شور و تلفیقی افزایش یافت. میزان اسیدیته نیز در بین تیمارهای اعمال شده تغییرات معناداری مشاهده نشد. اما هدایت الکتریکی در تیمار آب شور به میزان 57/17 دسی¬زیمنس بر متر در لایه سطحی و حدود 5/5 دسی¬زیمنس بر متر در لایه عمقی بوده است. وجود اختلاف بسیار زیاد بین دو عمق در این تیمار نمایان¬گر روند کاهشی هدایت الکتریکی از سطح به عمق می¬باشد، اما این روند در تیمارهای آب لب¬شور و پساب ثابت بود. تجزیه واریانس نمونه¬ها در احتمال 99 درصد نشان داد که آبیاری با پساب باعث افزایش میزان فاکتورهای نیتروژن، فسفر و پتاسیم در خاک نسبت به شاهد و سایر تیمارها شده است. هم¬چنین تمرکز پتاسیم در لایه سطحی در مناطق تحت آبیاری تلفیقی با آب شور و پساب بیش¬ترین اختلاف مقدار، معادل 39/459 پی¬پی¬ام را نسبت به شاهد و سایر تیمارها را دارا بود. درصد نیتروژن در تیمارهای آب لب¬شور و آب شور در حدود 08/0 درصد در لایه عمقی بیش¬ترین مقدار برخوردار بوده که از سطح به عمق روند کاهشی داشته است.
- Abstract
- Management of unconventional water management in agricultural lands reduces environmental risks and increases its productivity. The purpose of this study was to evaluate and to compare the effect of wastewater, saltwater and brackishwater on some soil physical and chemical properties.for this purpose, five study sites including control area, irrigation with saltwater, brackish water wastewater and consolidated irrigation of waste water and sagtwater were selected. In each site 5-8 profiles were drilled based on area. The soil samples were taken from both surface layer (0-30) and sub-surface (30-60). The results showed that the use of wastewater has increased soil properties such as organic matter and bulk density rather than the other treatments but there was no change in soil texure. The amount of dissolved calcium and magnesium were decreased in irrigation with wastewater. But increased in treatment of saline water, brackish water and consolidated irrigation of wastewater and saltwater. There was no significant change in acidity between treatment. The electrical conductivity of saline water was 17.57 dS/m at the surface and deep layers respecttively.Enormous difference between two dephts in this treatments representes the decreased trend of electrical conductivity from surface to depth, but this trend was stable in brackish water and wastewater treatment. Variance analysis of samples with 99% probability showed that irrigation with wastewater has increased the moment of soil factor including nitrogen, phosphorus and potassium to control and other treatment. Also concentration of potassium in the surface layer of irrigated areas with combining of saline water and wastewater with 459/39 ppm has the maximum difference to control and other treatments had. The percentage of nitrogen in treatment of saline water and brackish water with amount of 80/0 % in deep layers that has decreasing trend from the surface to the depth.
