عنوان پایان‌نامه
تاثیر ارتفاع قوس طولی داخلی کف پا بر تعادل ایستا و پویای ورزکازان مرد دانشگاهی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 1123;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 65963
- تاریخ دفاع
- ۲۴ شهریور ۱۳۹۳
- دانشجو
- محمدحسن کردی اشکذری
- استاد راهنما
- فواد صیدی
- چکیده
- تعادل یکی از فاکتورهای مهم آمادگی حرکتی بوده و از عوامل اساسی در حفظ پوسچر بدنی و انجام مهارت‌های ورزشی است. نتایج تحقیقات نشان داده است کسانی که از تعادل کمتری برخوردارند در معرض آسیب‌دیدگی بیشتری قرار دارند. از آنجایی که تعادل در زنجیره حرکتی بسته حفظ می‌شود و با توجه به اینکه کف پا پایین‌ترین قسمت این زنجیره است، به نظر میرسد هرگونه تغییر در سطح اتکا و ویژگی‌های مورفولوژیکی پا ممکن است کنترل تعادل را تحت تأثیر قرار دهد. لذا هدف تحقیق حاضر بررسی تأثیر ارتفاع قوس طولی داخلی کف پا بر تعادل ایستا و پویای ورزشکاران مرد دانشگاهی بود. تعداد 90 آزمودنی به صورت هدفمند از میان جامعه آماری انتخاب شدند و در قالب سه گروه 30 نفری شامل گروه های پرونیشن افزایش یافته با میانگین سنی 45/2?80/21 سال، وزن 80/6?16/75 کیلوگرم و قد 15/8?90/180 سانتی متر، سوپینیشن افزایش یافته با میانگین سنی 10/2?36/22 سال، وزن 86/7?50/74 کیلوگرم و قد 99/7?10/184 سانتی‌متر و گروه پای طبیعی با میانگین سنی 85/1?00/23 سال، وزن 77/6?33/74 و قد 10/6?30/183 سانتی متر قرار گرفتند. به منظور تقسیم بندی افراد در گروه‌های سه‌گانه تحقیق نیز، از آزمون افت استخوان ناوی با استفاده از روش توصیفی برادی استفاده شد. تعادل ایستا افراد به وسیله دستگاه توزیع فشار زبریس در حالت ایستاده روی یک پا با چشمان باز و تعادل پویا با استفاده از تست تعادلی Y انجام شد. اطلاعات بدست آمده نیز در نرم-افزار SPSS نسخه 19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. سطح معنی داری در سراسر تحقیق در سطح 95 درصد با آلفای کوچک‌تر و یا مساوی با 05/0 در نظر گرفته شد. نتایج این تحقیق نشان داد که تفاوت معناداری بین میانگین نوسان پوسچر افراد به صورت ایستا، وجود دارد (2و87df=، 85/4=F، 01/0p=). همچنین آزمون تعقیبی توکی نشان داد که بین میانگین نوسان پوسچر ورزشکاران سوپینیشن و پرونیشن افزایش یافته با ورزشکار پای طبیعی تفاوت معنادار وجود دارد (014/0p=، 04/0=p). همچنین نتایج آزمون تحلیل واریانس یک راهه برای مقایسه میانگین نمرات کسب شده در آزمون Y (تعادل پویا)، نشان داد که تفاوت معناداری در نمره کلی این آزمون بین گروه‌های تحقیق وجود ندارد (2و87df=، 25/2=F، 11/0p=). بنابراین در یک نتیجه گیری کلی می توان عنوان کرد، اگرچه تغییر ارتفاع قوس طولی داخلی کف پا بر روی تعادل ایستای آزمودنی های مبتلا به سوپینیشن و پرونیشن افزایش یافته دارای تأثیر منفی بود اما در تعادل پویای آنان تأثیر معنادار نداشت که بنظر میرسد وجود فاکتورهای بیشتر تاثیرگذار بر تعادل پویا نسبت به تعادل ایستا، از مهم ترین دلایل کسب این نتایج باشد. لذا پیشنهاد می شود در برنامه تمرینات اصلاحی، ورزشی و توانبخشی در افراد دارای سوپینیشن و پرونیشن افزایش یافته بویژه در ورزشکاران مبتلا، بر تجویز تمرینات تعادلی تأکید شود و همچنین با توجه به تعدد عوامل تأثیرگذار بر تعادل پویا، بررسی این عوامل در هنگام ارزیابی تعادل پویا مد نظر قرار گیرد.
- Abstract
- Balance is one of the most important factors regarding physical fitness and is also considered a basic element in controlling the posture and in carrying out sports skills. According to the results of studies carried out in this field, those who possess less balance are prone to more injuries. Since the source of balance is in close kinetic chain and considering that the feet are placed at the lowest part of this chain, it seems that any change in morphologic characteristics of the feet might influence balance control. Thus the purpose of this study is to investigate the influence of the effect of the medial longitudinal arch height of the foot on static and dynamic balance of male college athletes. 90 athletes including Basketball, Volleyball, and Handball players were purposefully chosen as samples divided into 3 groups each consisting of 30 athletes with pronated foot( age: 21.80?2.45, weight: 75.16 ?6.80 kg, height: 180.9?8.15) supinated foot,( age: 22.36?2.10, weight: 74.50?7.86, height: 184.10?7.99) and normal foot (age: 23.00 ?1.85, weight: 74.33?6.77, height: 183.3?6.10). In order to divide the participants into the abovementioned groups, the Navicular Drop test was used. The static balance of the participants was tested using Zebris forced distribution, with the participants’ eyes wide open and maintaining a single leg stance, while the dynamic balance was tested by “Y” test. Balance was compared between experimental groups by one-way ANOVA, and a Tukey statistical test with % 95 confidence coefficients and ?? 0.05 was used to reveal significant level between pronated, supinated and normal groups. SPSS software version 19 was used to analyse the recorded data The results of this study showed that there exists a significant difference in the average static postural sway of the participants (p=0.01, F=4.85,df=2,87). The Toky Post Hoc test showed a significant difference between the pronated and supinated foot participants with the normal ones (p=0.04, p=0.01). The results of the one way ANOVA test for dynamic balance showed that there is not any significant difference between the study groups(p=0.11, F=2.25, df=2,87). Although a change in the medial longitudinal arch height of the foot resulted in a negative effect on the static balance of supinated and pronated foot, it did not show any significant effects on the dynamic balance, which seem to have resulted from other effective factors on the dynamic balance rather than the static one. Thus it is suggested that those with supinated and pronated foot take balance training, and considering the variety of the influential factors on dynamic balance it would be best to take into account these effective factors during the study.
