مقایسه اثرات دو برنامه تمرینات ثباتی عملکردی و نوروفیدبک بر تعادل خستگی افسردگی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس
- دانشجو
- کامران سبزی دیزج یکان
- استاد راهنما
- رضا رجبی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 1091;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 64160
- تاریخ دفاع
- ۱۶ شهریور ۱۳۹۳
- چکیده
- بیماری مالتیپل اسکلروزیس که در دسته بیماریهای خود ایمنی قرار دارد، به عنوان یک بیماری عصبی پیش رونده به شمار میرود. هدف از انجام این تحقیق بررسی تأثیر تمرینات ثباتی عملکردی و تمرینات نوروفیدبک بر تعادل، خستگی، افسردگی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس بوده است. بدین منظور تعداد 28 نفر (6 مرد و 22 زن) از بیماران مالتیپل اسکلروزیس با درجه ناتوانی (EDSS )کمتر از 5/4 و با میانگین سنی 09/5±75/33 سال، قد 04/5±87/171 سانتی متر و وزن 45/6±69/67 کیلوگرم به صورت هدفمند انتخاب و سپس به طور تصادفی به سه گروه تمرینات ثباتی عملکردی، تمرینات نوروفیدبک و کنترل تقسیم شدند. در ابتدا متغیر های تعادل، خستگی، افسردگی و کیفیت زندگی در افراد مورد مطالعه اندازه گیری و به عنوان پیش آزمون ثبت شدند. آنگاه آزمودنیهای گروه تمرینات ثباتی عملکردی در کنار درمانهای دارویی عادی خود در یک دوره 6 هفته ای و آزمودنیهای گروه تمرینات نوروفیدبک نیز در کنار دارو های مصرفی خود، در یک دوره 10 جلسه ای شرکت کردند. در حالی که آزمودنیهای گروه کنترل در کنار درمانهای دارویی خود فقط فعالیتهای عادی روزانه خود را انجام میدادند به طوری که در نتایج تحقیق تأثیر گذار نبودند. بعد از اتمام دوره تمرینی از هر یک از سه گروه پس آزمون گرفته شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمون کلموگروف اسمیرنوف برای سنجش نرمال بودن دادهها، تی همبسته برای سنجش تفاوتهای درون گروهی، تحلیل واریانس یک طرفه برای سنجش تفاوتهای بین گروهی و آزمون تعقیبی LSD برای یافتن محل تفاوتها در سطح معنی داری 05/0 استفاده شد. نتایج نشان داد پیشرفت معنی داری از مرحله پیش آزمون تا پس آزمون در دو گروه تمرینات ثباتی عملکردی و تمرینات نوروفیدبک در مورد تعادل رخ داده است؛ و تغییرات مربوط به خستگی و افسردگی فقط در گروه تمرینات ثباتی عملکردی معنی دار بوده است. تغییرات مربوط به کیفیت زندگی در هیچ یک از گروهها به سطح معنی داری نرسید. تجزیه و تحلیل بیشتر نشان داد، با وجود اینکه گروه تمرینات ثباتی عملکردی، عملکرد بهتری در تعادل و افسردگی داشت، تفاوت معنی دار بین اثرگذاری دو پروتکل تمرینی، در این دو شاخص مشاهده نشد (05/0
- Abstract
- Multiple sclerosis (MS) is an autoimmune disease and progressive neurological disease. The aim of this study was to evaluated the effects of two training programs of core stability and neurofeedback on balance, fatigue, depression and quality of life in patient with multiple sclerosis. Twenty eight volunteers (6 men and 22 women) patients with MS and with EDSS less than 4.5 purposefully selected and randomly divided into three groups (core stability training, neurofeedback training and control). The average of age, height and weight of the subjects were 33.75±5.09 years, 171.87±5.04 cm and 67.69±6.45 kg respectively. First, variables of balance, fatigue, depression and quality of life were measured as pre-test. The core stability training group, furthermore consuming specific drugs, participated in a period of 6 weeks, and the neuorofeedback training group, furthermore consuming specific drugs, participated in a period of 10 sessions, while control group only consumed specific drugs and performed their ADL routinely. We examined the balance, fatigue, depression and quality of life after training for three groups. Datas were analyzed using K-S for being normal, paired t for examine inner differents in group, one way ANOVA for examine the defferents between group and post hoc LSD test for finding the differents of 0.05 significant level. Results showed significant improvements from pre-test to post-test in 2 groups (core stability training and neurifeedback training) on balance has occurred and changes associated with fatigue and depression were significant only in the core stability trainig group. Changes in quality of life in any of the groups were not significant. Further analysis showed that however the core stability training group has better operation in balance and depression, but obvious differents between effects of 2 training protocol are not happening. About fatigue a significant difference between the effectivness of two training protocols was observed, indicating superior core stability training group than in the neurofeedback training group. We recommend in physical rehabilitation exercises and improving mental status for MS patient used the core stability training programs and to improve the physical condition of the patient used neurofeedback as an instrument of non-invasive.