عنوان پایان‌نامه
رسانه های اجتماعی و دیپلماسی عمومی ۰.۲ (مقایسه نوع کنش های ارتباطی دستگاه دیپلماتیک آمریکا و ایران در حوزه دیپلماسی عمومی تحت وب ۰.۲ ورسانه های اجتماعی
- رشته تحصیلی
- علوم ارتباطات اجتماعی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 71812;کتابخانه دانشکده علوم اجتماعی شماره ثبت: رس 4811
- تاریخ دفاع
- ۳۰ مهر ۱۳۹۳
- دانشجو
- سیدهادی سیدعسکری دولابی
- استاد راهنما
- حمید عبداللهیان
- چکیده
- این پژوهش ضمن مطالعه و شناخت چیستی و چگونگی دیپلماسی عمومی ??? و ابعاد و ویژگی‌های الگوی ارتباطی مطلوب این نوع از دیپلماسی، اهداف، راهبردها و محورهای اصلی پیام‌های دیپلماسی عمومی آمریکا را موردمطالعه قرار می‌دهد. هم‌چنین این پژوهش تلاش کرده است ضمن مطالعه اقدامات رسمی مقامات و نهادهای آمریکایی فعال در حوزه دیپلماسی عمومی 2.0 برای برقراری ارتباط با مردم ایران، به مقایسه این اقدامات با اقدامات دیپلماسی عمومی 2.0 مقامات ایرانی؛ مشخصاً اقدامات صفحات انگلیسی منتسب به محمدجواد ظریف و حسن روحانی در توییتر می‌پردازد و در بستر این مقایسه به توصیف و تحلیل و ارزیابی اقدامات ارتباطی دیپلماسی عمومی 2.0 مقامات و نهادهای این دو کشور از حیث میزان تطبیق با الگوی مطلوب ارتباطی دیپلماسی عمومی ??? و تحلیل شیوه‌های ارتباطی اتخاذشده مقامات این دو کشور در این عرصه می‌پردازد و میزان موفقیت اقدامات ارتباطی این دو کشور را در دستیابی به اهداف ارتباطی این حوزه، مورد تحلیل و ارزیابی قرار دهد. نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که در مقایسه با اقدامات مقامات آمریکایی و اهداف و الگوی ارتباطی مطلوب دیپلماسی عمومی، مقامات ایرانی از الگوی ارتباطی مطلوب این حوزه در اقدامات دیپلماسی عمومی ??? و برقراری ارتباط دوسویه و دیالوگ محور با مخاطبان آمریکایی و غربی و فرصت‌های این حوزه به‌درستی استفاده نمی‌کنند.
- Abstract
- This thesis simultaneously seeks to study and understand the nature and manner of Public Diplomacy 2.0, the dimensions and characteristics of the communication model sought by this type of diplomacy, and the objectives, strategies, and primary criteria of American public diplomatic messages. Likewise, this thesis has attempted to carry out research regarding the official American measures and active institutions in the field of Public Diplomacy 2.0, in order to establish communication with the people of Iran, by comparing these measures with the Public Diplomacy 2.0 Iranian measures, specifically the stances within English papers attributed to Muhammad Javad Zarif and Hasan Rouhani on Twitter, and within the context of this comparison, it will undertake to describe, analyze, and assess the official diplomatic communication measures of Public Diplomacy 2.0 and the institutions of these two countries, in terms of the scale of implementation with the model desired by Public Diplomacy 2.0, evaluate the methodologies of communication officially adopted by these countries in this arena, and analyze the rate of success of the communication measures of these countries in achieving the objectives within the field of communication. The conclusions of this thesis indicate that by comparing the official American measures, objectives, and communication model pursued by public diplomacy, Iranian officials have not properly utilized the communication model sought after in this area within the measures of Public Diplomacy 2.0, nor have they correctly carried forth in establishing a two-way and dialogue-baced communication with American and Western audiences, neither have they exhausted the opportunities in this field.
