عنوان پایان‌نامه
مناسبات سلجوقیان با خوانین فراخانی
- رشته تحصیلی
- تاریخ-مطالعات قفقازوآسیای مرکزی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4029;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 66163
- تاریخ دفاع
- ۰۱ شهریور ۱۳۹۳
- دانشجو
- ابوالقاسم کرمی یارولی
- استاد راهنما
- حمید کرمی پور
- چکیده
- با سقوط دولت سامانیان، روند ورود ترکان به ماوراءالنهر شتاب بیشتری به خود گرفت در این راستا سرزمین ماوراءالنهر بین دولت‌های قراخانیان و غزنویان تقسیم شد. حدود سال 375 هـ ق ترکمانان سلجوقی نیز به ماوراءالنهر کوج کردند و در مراتع اطراف بخارا و سمرقند سکنی گزیدند به هنگام نبردهای سامانیان و قراخانیان ترکمانان به حمایت از قراخانیان پرداختند. با روی کارآمدن قراخانیان در ماوراءالنهر سلجوقیان تحت سیطره آنان قرار گرفتند. سلجوقیان توانستند دولت غزنویان را در نبرد دندانقان شکست دهند و به قدرت برتر ماوراءالنهر تبدیل شوند. در این راستا بین سلجوقیان و دولت‌های حاکم ماوراءالنهر مناسباتی برقرار شد که ما در این پژوهش به بررسی مناسبات سلجوقیان با دولت قراخانیان می‌پردازیم. تا پیش ازسنجر حکام سلجوقی توجه چندانی به مرزهای شرقی نداشتند. زیرا توجه عمده آنها معطوف به مرزهای غربی بود. حداقل انتظار سلجوقیان در ابتدا از قراخانیان اعلام اطاعت و پرداخت مالیات بود اما در دوره سنجر این سیاست روند دیگری به خود گرفت زیرا در بین تمام دولت‌های زیردست سنجر، مناسبات او با دولت قراخانیان از همه نزدیکتر بود گویا همان گونه که پیوندهای زناشویی دو طرف را در این دوره به یکدیگر نزدیکتر ساخته بود ویژگی‌های جغرافیای سیاسی دو دولت در این نزدیکی نقشی مکمل داشته است. انتخاب مرو به عنوان پایتخت که نسبت به پایتخت‌های پیشین سلجوقیان بزرگ (ری – اصفهان) پیوند بیشتری با ماوراءالنهر داشت، به نوبه خود در تعمیق روابط سیاسی، فرهنگی دو طرف مؤثر بود. واژگان کلیدی : ماوراءالنهر، سلجوقیان، قراخانیان، مناسبات خراسان
- Abstract
- چکیده انگلیسی ندارد
