عنوان پایان‌نامه

جنبه های نمایشی سماع



    دانشجو در تاریخ ۲۹ بهمن ۱۳۸۷ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "جنبه های نمایشی سماع" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    کارگردانی
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 7881;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 42066
    تاریخ دفاع
    ۲۹ بهمن ۱۳۸۷
    دانشجو
    سمیه خلخالی
    استاد راهنما
    تاجبخش فنائیان

    رقص و حرکات موزون، حرکتهای ضرب آهنگین ،پیوسته یکی از ساختمایه های هنر نمایش به ویژه نمایشهای دینیِ ابتدایی و پس از آن بوده است.در حوزه های فرهنگی گوناگون هنرهای نمایشی متفاوتی پدید آمده است که سرود، موسیقی و حرکات ضرب آهنگین بدنی از مهمترین جنبه های آنها به شمار میرفته است.در ایران هنر نمایش دینی_ عارفانه سماع نمونه ای برجسته از نمایشواره های آئینی و رمزی است که در آن از جنبه های خنیاگرایانه (سرود، آواز،حرکات ضرب آهنگین) به فراوانی استفاده شده است. پژوهشگر با بررسی و پژوهشهای گسترده ای که در تاریخ فرهنگ و هنر ایران انجام داده و نیز با مطالعه در هنرهای نمایشی و البته رقص، به بررسی جنبه های نمایشی در رقص سماع عارفانه ایرانی_ اسلامی روی آورده است. در پژوهش حاضر در این رقص سنتی_ مذهبی ایران، جنبه هایی از حرکت، موسیقی و چیدمان صحنه(میزانسن)، جامگان نمایشی، رنگ پردازی، قراردادهای نمایشی و مشارکت با تماشاگر یافت شده اند که جملگی از جنبه های نمایشی این هنر تلقی میشوند. سماع به عنوان رقصی نمایشی_ آیینی در جریان آغاز تا پایان خود کماکم تماشاگر را به بازیگر مبدل میسازد، چیزی که از آغاز شرط انجام آن بوده است. به سخن دیگر در این هنر نمایشی مرزی میان تماشاگر و نمایشگر وجود ندارد و نمایشگران و تماشاگران این هنر در وحدت به ایمانی رمزی و عرفانی میرسند که هدف سماع است. سماع نمایشی است آئینی که دارای روان پالایش (کاتارسیس) ویژه خود است و روان پالایش سماع از نوع روان پالایش مادی و مربوط به جهان حسی نیست؛ بلکه هدف نهایی از سماع ایجاد وحدت با یگانه ای است که همه چیز از اوست و همه چیز به او برمیگردد.
    Abstract
    Dancing and performing some rhythmic body movements have always been indisable components of dramatic arts, especially in early and contemporary religious dramas . In various cultural fields there had been an assortment of dramatic arts including ballads, music and rhythmic body movements. In iran, a dramatic-religious art called sama' is considered one of the highlighted mystic and ceremonial arts in wich some intoning techniques are used profusely. Performing a wide scope research in the history of iranian arts and culture and studying various dramatic arts, especially mystic dance, I have scrutinized dramatic aspect of mystic sama' which is an Islamic-iranian ceremonial performance. In this traditional-religious iranian dancing, some aspects of movement, music, scene setting, mise-en-scene, theatrical garments, coloring, theatrical conventions,and interaction with audience were discover, all wich are concidered dramatic facets of this long-established art form. form start to the end, sama' as a ceremonial ballet, transforms, step by step, the audience to the performers, which is the essential goal from the onset.in other words, there is not any concrete boundary between audience and performs, both of whom will eventually reach a kind of faith and mystic unity. sama' is a kind of performance containing aspecial catharsis which is neither related to material purgation nor the sensational world. Rather, it`s ultimate goal is creating a sort of unity with creator and owner of all, to whom belongs everything.