عنوان پایان‌نامه
مطالعه نقش مولکول های Wnt روی بقا، چسبندگی و مهاجرت دودمان سلولی انسانی سرطان تخمدان OVCAR-۳
- رشته تحصیلی
- زیست شناسی -سلولی تکوینی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس علوم شماره ثبت: 5863;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 71942
- تاریخ دفاع
- ۲۷ خرداد ۱۳۹۳
- دانشجو
- زینب همدانی آزموده فر
- استاد راهنما
- قمرتاج حسین
- چکیده
- Wnt ها گلیکوپروتئین های استیله ی ترشحی هستند که به عنوان مولکول های سیگنالینگ اتوکرین و کوتاه مدت و یا مورفوژن های بلند مدت در تکوین و سرطان نقش های مهمی ایفا می کنند. Porcupine آنزیمی از خانواده ی اسیل ترانسفرازهای متصل به غشا است که برای ترشح و فعالیت بیولوژیک اکثر پروتئین های wnt ضروری می باشد. IWP-2 یک کوچک مولکول سنتتیک است که فعالیت آنزیم porcupine را مهار می کند. هدف این مطالعه بررسی نقش مولکول های wnt در بقا، تکثیر، سیکل سلولی، چسبندگی، مهاجرت و تهاجم دودمان سلولی انسانی سرطان تخمدان OVCAR-3 در حضور IWP-2 است.به همین منظور سلول ها با دوزهای) (?M 10 و 7.5 ، 5، 2 IWP-2 به مدت 48 ساعت در حضور و غیاب سرم تیمار شدند. بقا و/یا تکثیر سلولی با استفاده از تست های MTT و شمارش سلولی تریپان بلو سنجیده شد. بقای سلول های تیمار شده با این دوزها در حضور سرم به ترتیب 27، 39، 33 و 36درصد کاهش یافت (P < 0.05). در غیاب سرم نیز نتایج مشابهی حاصل شد. در آنالیز چرخه ی سلولی افزایش 6 برابری حضور سلول های تیمار شده در فاز sub G1 نسبت به کنترل مشاهده شد(( P < 0.01. بررسی فعالیت کاسپاز-3 نیز مطابق با نتایج قبل در سلول های تحت تیمار با IWP-2 نسبت به کنترل72% افزایش یافت( (P < 0.01 . در ادامه برای سنجش مسیر wnt/?-catenin در حضور IWP-2، جایابی هسته ای و سطح ?-catenin هسته ای به ترتیب از تست های ایمونوفلوروسنس و وسترن بلات استفاده شد. نتایج ما حاکی از کاهش 35درصدی سطح بتاکتنین در هسته بود. تست های مربوط به مهاجرت و تهاجم modified boyden chamber و wound healing یا ترمیم خراش نیز بیانگر افزایش معنادار 98درصدی مهاجرت سلول های تیمارشده با IWP-2 نسبت به کنترل بود. درحالی که تهاجم سلول های تحت تیمار با IWP-2 62% کاهش یافت(P < 0.01). درنهایت نتایج حاصل از تست چسبندگی وابسته به سوبسترا کاهش معنادار و تقریبا 55درصدی چسبندگی در سلول های تحت تیمار با IWP-2 را نسبت به گروه کنترل نشان داد( P < 0.01).نتایج ما پیشنهاد می کند که Porcupine نقش مهمی در بقا، چسبندگی، مهاجرت و تهاجم سلول های سرطان تخمدان انسان ایفا می کند، بنابراین می تواند در پیشرفت سرطان تخمدان موثر باشد. برای درک اینکه آیا تاثیر Porcupine در این فرآیندها وابسته به مسیر wnt/?-catenin است یا مستقل از آن، بررسی های بیشتری لازم است.
- Abstract
- Wnts are secreted acetylated glycoproteins that can act as autocrine or short-range signaling molecules and long-range morphogens which play important roles in development and cancer. Small molecule IWP-2 is an inhibitor of Porcupine activity which is a membrane-bound acyltransferase and is essential for the production and biological function of most of the Wnt proteins. This study sought to determine the role of Wnts molecules in viability, proliferation, migration, invasion and adhesion of human ovarian cancer cell line OVCAR3 by using IWP-2. To this end, cells were treated with IWP-2 (2,5,7.5 and 10 µM) for 48h with or without serum. Cell viability and/or proliferation were determined by using MTT assay and trypan blue exclusion test. There was significant 27%, 39%, 33% and 36% decreased cell viability compared to untreated cells (control) with 2, 5, 7.5 and 10 (µM) IWP-2, respectively. Similar results were obtained with IWP-2 in the absence of serum. In addition, increased number of cells in subG1 was observed (4% in control versus 24% in IWP-2 treated cells). Correspondingly, caspase-3 activity was also increased by 72% in cells treated with IWP-2 compared to control. In order to assess Wnt/?-catenin pathway in the presence of IWP-2, localization and levels of nuclear ?-catenin were assessed. Our results showed decreased nuclear localization of ?-catenin and 35% decreased levels of nuclear b-catenin as revealed by immunofluorescence and western blot, respectively. Wound healing assay and modified boyden chamber assay showed increased cell migration in cells treated with IWP-2 (198% versus 100% in control, P < 0.01). However, invasion of cells was decreased by 62% in IWP-2 treated cells compared to control. Moreover, substrate-dependent adhesion assay demonstrated significant decreased cell adhesion by almost 55% compared to control (P < 0.01). Our data suggests that porcupine may play an important role in viability, adhesion, invasion and migration of human ovarian cancer cell, thus it could influence ovarian cancer progression. Further investigations may reveal whether the effect of porcupine in these processes would be Wnt/?-catenin depedent or independent.
