گفتمان جوانان در پرتو گفتمان سازندگی و اصلاحات (بازخوانی ۸ رمان و داستان کوتاه ایرانی دهه ی ۷۰ و ۸۰ شمسی)
- رشته تحصیلی
- مطالعات جوانان
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 69265;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 69265;کتابخانه دانشکده علوم اجتماعی شماره ثبت: رس 4787
- تاریخ دفاع
- ۲۰ مهر ۱۳۹۳
- دانشجو
- عفت مطلبی
- استاد راهنما
- یونس نوربخش
- چکیده
- این پژوهش مسئلهی محوری خود را بر روی «گفتمان جوانان» بعد از انقلاب اسلامی در سال57 و جنگ تحمیلی هشت سالهی عراق علیه ایران در نمونهای از رمانها و داستان کوتاههای چاپ شده از دههی 70 و 80 شمسی بنا کرد. آیا شخصیتهای جوان داستانهایی که فضایشان به بعد از انقلاب و جنگ برمی گردد؛ در جریان این کشاکشهای سیاسی اجتماعی سی ساله ایران معاصر گفتمانی مستقل برای خود تعریف کردهاند؟ و در پی سایهی این سوال در تمام مراحل تحقیق؛ به جستجوی مفصلبندی گفتمان جوانان در هشت رمانها و داستان کوتاههای ایرانی که تم اصلی داستان حول شخصیتهای جوان شکل گرفته بود؛ پرداخته شد.تبارشناسی و مباحث فوکو در باب قدرت و مقاومت رویکرد محقق را در توصیف و تحلیل نمونهی تحقیق شکل داد و در پی آن اتخاذ روش «تاریخگرایی نو» در نقد ادبی برای توصیف و تحلیل رمانها و «نظریه گفتمان» لاکلاو و موف به عنوان روش کمکی برای مفصلبندی گفتمان جوانان یافتهها و تحلیل را در بستری متاثر از مباحث فوکویی در زمینهی قدرت انداخت.بعد از توصیف و تحلیل نمونه و گردآوری عناصری که شخصیتهای جوان درروایتهای داستانها مدام با آنها سر و کار داشتند؛به مفصلبندی گفتمان جوانان پرداخته شد و در آخر ارتباط این گفتمان برآمده از خوانش رمانها و داستان کوتاهها با گفتمان سازندگی و اصلاحات مورد بحث قرار گرفت.
- Abstract
- This main theme of this research is “youth discourse” after Islamic Revolution in 1979 and during the imposed war between Iran and Iraq in the samples from novels and short stories published in 70s and 80s A.H. Have the young characters in stories about post-revolution and wartime Iran developed an independent discourse for them in the middle of political and social struggles in recent thirty years in Iran? Following this question, in all stages of the research we tried to articulate youth discourse in eight Iranian novels and short stories which main theme was about young people. Foucault’s genealogy and discussion on power and resistance paved way for the existing approach to describing and analyzing research topic and following that, applying New Historicism in literary criticism for describing and analyzing the novels and Laclau and Mouffe's Discourse Theory as a helping tool for articulation of youth discourse put the findings and the analysis in a context affected by Foucaultian discussions on power. After describing and analyzing samples and gathering elements which young characters dealt with, youth discourse was articulated and in the end this discourse that developed through interpreting novels and short stories was discussed based on discourses of Reconstruction and reformation.