عنوان پایان‌نامه
ساخت و بررسی خواص نانوبایوکامپوزیت زمینه پلیمری تقویت شده با نانو لوله های کربنی
- رشته تحصیلی
- مهندسی پزشکی - بیو مواد
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی و مرکز اسناد - مخزن6 شماره ثبت: 275893;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 65083;کتابخانه دانشکده علوم و فنون نوین شماره ثبت: 134
- تاریخ دفاع
- ۲۹ شهریور ۱۳۹۳
- دانشجو
- وحیده ساداتی
- استاد راهنما
- مهرداد خاک بیز
- چکیده
- زیست مواد ترمیمی، جهت برگرداندن به حالت نخست و جایگزین کردن بافت بیمار و یا بخش صدمه دیده و هم چنین به عنوان یک واسط با محیط فیزولوژی استفاده می شوند. امروزه تحقیقات برای یافتن زیست مواد یا موادی که با بافت های بدن سازگار باشند رو به گسترش است. از اواخر دهه 93 میلادی تاکنون پلیمرها و سرامیک ها نقش اساسی را در این تحول بر عهده داشته اند. امروزه کاربرد پلیمرها در پزشکی به عنوان جایگزینی زیست سازگار، سبک، انعطاف پذیر و مقاوم در برابر خوردگی در حال توسعه می باشد. یکی از شاخص ترین کاربردهای پلیمرها در ارتوپدی به عنوان سیمان استخوان است و مهمترین آنها پلی متیل متاکریلات است. استفاده بهینه از سیمان استخوان بسیار ضروری است، در غیر اینصورت شکست سیمان به شل شدن کاشتنی منجر شده و باعث درد و رنج بیمار می شود. در دهه 93 میلادی پلی متیل متاکریلات در دندانپزشکی، جراحی ارتوپدی و درزگیری پروتزها بسیار استفاده شد. هم چنین بلوم 9 استفاده از خمیر آکریلیکی را در تعمیر نواقص جمجمه در حیوانات و تعمیر ستون فقرات در آزمایشگاه گزارش داده است. در حدود 0393 میلادی، سیمان های آکریلی پخت سرد یا خود پخت 2 عرضه شدند. یکی از مشکلات انواع سیمان های استخوان موجود، خواص مکانیکی نامطلوب آنهاست. نانولوله های کربنی به دلیل خواص استثنایی مانند بهبود خواص مکانیکی و زیست سازگاری، تقویت کننده ی برجسته ای برای کامپوزیت ها به شمار 3/ 3و 9 /59 ،3/ می روند. از این رو در این پژوهش نانوبایوکامپوزیت های پلی متیل متاکریلات/نانولوله های کربنی حاوی 0 3 درصد وزنی نانولوله های کربنی اصلاح سطح شده فرآوری شدند. خواص مکانیکی / درصد وزنی نانولوله های کربنی و 59 نانوبایوکامپوزیت ها با آزمون های کشش، خمش سه نقطه ای، ضربه و سختی بررسی شد. هم چنین زیست سازگاری این نانوبایوکامپوزیت با آزمون MTT مورد آزمایش قرار گرفت. مشخص شد که استحکام کششی این نانوبایوکامپوزیت تا 3/59 درصدوزنی نانولوله های کربنی افزایش و با افزودن مقادیر بیشتر از نانولوله های کربنی، کاهش یافت. مدول الاستیک این نانوکامپوزیت با افزودن نانولوله های کربنی تا 53 % افزایش یافت. سختی نانوبیوکامپوزیت فرآوری شده به 25 )در مقیاس شُر D ( رسیده است. این درحالی است که افزودن نانولوله های کربنی، استحکام ضربه و نیز استحکام خمشی را کاهش داد. مدول الاستیک این نانوزیست کامپوزیت با روش های مختلف مدل سازی شده و مشاهده شد که روش RVE بهترین روش برای پیش بینی مدول الاستیک این نانوزیست کامپوزیت است. آزمون رشد سلولی نشان داد که 3 درصد وزنی نانولوله های کربنی رخ داد. / بیشترین رشد سلول در مجاورت نمونه های با 0 واژه های کلیدی: پلی متیل متاکریلات، نانولوله های کربنی، خواص مکانیکی، زیست سازگاری، سیمان استخوان
- Abstract
- ندارد
