عنوان پایان‌نامه

بهینه سازی جوانه زنی بذر گردو رقم چندلر و پیوند اپی کوتیل روی پایه های گردوی پر رشد و پاکوتاه



    دانشجو در تاریخ ۳۰ شهریور ۱۳۹۳ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "بهینه سازی جوانه زنی بذر گردو رقم چندلر و پیوند اپی کوتیل روی پایه های گردوی پر رشد و پاکوتاه" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 69154
    تاریخ دفاع
    ۳۰ شهریور ۱۳۹۳
    دانشجو
    احمد رئوفی
    استاد راهنما
    کورش وحدتی

    چکیده گردو (Juglans regia L.) یکی از مهمترین خشک¬میوه¬هاست که دارای ارزش غذایی و کاربرد¬های صنعتی زیادی می¬باشد. برای تولید محصول با کیفیت و دارای استاندارد¬های جهانی، افزایش صادرات و ارزآوری باید در جهت تولید نهال¬های پیوندی و کشت بافتی گردو و احداث باغ¬هایی با ارقام مشخص، گام برداشت. یکی از روش¬های پیوند گردو، پیوند اپی¬کوتیل است. در این تحقیق به بهینه سازی این روش پرداخته می¬شود. جهت بهینه سازی جوانه زنی بذر، از بذور رقم چندلر استفاده شد و تیمارهای شکاف دهی و قرار دادن خلال دندان با چینه سرمایی و بدون چینه سرمایی مورد مقایسه قرار گرفتند. بر اساس نتایج بدست آمده، بهترین تیمار شکاف دهی بذور و قرار دادن خلال دندان بین شکاف و گذراندن چینه سرمایی به مدت چهار هفته در دمای3 تا 5 درجه سانتی¬گراد بود که منجر به 94 درصد جوانه زنی گردید. برای پیوند، دو روش پیوند اپی¬کوتیل فرتوز و گاندو مقایسه شدند که در بین آنها، روش فرتوز کارآمدتر بود. در این بررسی از دو پایه پر رشد و پاکوتاه استفاده شد که پایه پاکوتاه نتایج بهتری نشان داد. همچنین از سه نوع پوشش محل پیوند شامل (بدون پوشش، کوکوپیت+پرلیت، خاک اره و پرلیت) و تیمار شاهد بدون پوشش استفاده شد، که خاک اره مناسبترین پوشش بود. در این پژوهش، تیمارهای مختلفی از لحاظ نوع پیوندک شامل پیوندک با جوانه انتهایی یا با جوانه جانبی، پیوندک با 1 جوانه یا با 2 جوانه، پیوندک با قطر کمتر از 3 میلیمتر یا با قطر 3 تا 6 میلیمتر و پیوندک با طول 4 تا 7 سانتیمتر یا 7 تا 10 سانتیمتر اعمال شد. نتایج نشان داد، پیوندک¬هایی با تعداد دو جوانه و دارای جوانه انتهایی، با قطر 3 تا 6 میلی متر و طول 7 تا 10 سانتی¬متر از نظر تمام ویژگی¬های اندازه گیری شده بهتر عمل کردند و کالوسی با کیفیت بالاتر تولید کردند و درصد گیرایی پیوند و زنده مانی پیوند در استفاده از این پیوندک¬ها بیشتر بود. پس از گیرایی پیوند، نیز تعداد برگ بیشتر و شاخه طویل¬تری تولید کردند. هیچ یک از چهار تیمار هورمونی استفاده شده (شامل200، 500 و 1000 میلی گرم در لیتر IBA و 50 میلی¬گرم در لیتر IBA به همراه 80 میلی گرم در لیتر BA) تفاوت معنی¬داری در صفات گیرایی پیوند و زنده مانی نداشت. کلمات کلیدی: گردو، پیوند اپی کوتیل، پایه، پیوندک و جوانه
    Abstract
    Abstract Persian walnut is a valuable nut crop with high nutritional value and different industrial applications. Establishing new orchards by using the grafted and tissue culture trees are the key factors to produce high quality walnut crop and improve its export and income. One of the grafting methods of walnut is epicotyl grafting. In this study, optimization of this method was investigated. Different treatments including cracking and placing toothpicks in seed suture and chilling periods were evaluated to improve seed germination of walnut ‘Chandler’. The highest germination percentage (94%) was obtained after four weeks of chilling under 3-5 °C following cracking the seeds and placing a toothpick in their sutures. The results indicated that the method introduced by Gandev for walnut epicotyl grafting is more efficient than Frutos’s method. After evaluating different rootstocks according to their growth vigor, it was found that epicotyl grafting is more successful on dwarf rootstock. Three graft point coverings (no cover, cocopit + perlite, sawdust and perlite) were evaluated, and the results showed that sawdust is the best treatment for covering the graft point. Effects of different scion types (scion with/without terminal bud, scion diameter less than 3 mm and between 3 to 6 mm, and 4-7 or 7-12 cm long scions) on grafting success was also evaluated. The best quality of callus, maximum rates of grafting success and plant survival were obtained by using scions containing 2 buds with terminal bud, 3-6 mm diameter and 7-12 cm length. The scions produced the highest leaf number and shoot length after grafting. Growth regulators treatments (200, 500 and 1000 mg l-1 IBA, 50 mg l-1 IBA + 80 mg l-1 BA) did not affect grafting success and survival of the grafted trees. Keywords: Bud, Epicotyl grafting, Rootstock, Scion type, Walnut.