عنوان پایان‌نامه
بررسی میزان همکاری های علمی ایران با کشورهای همجوار طی سالهای ۱۳۶۹ تا ۱۳۸۶
- رشته تحصیلی
- علوم کتابداری و اطلاع رسانی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 40235
- تاریخ دفاع
- ۱۶ دی ۱۳۸۷
- دانشجو
- خالید ولایتی
- استاد راهنما
- علیرضا نوروزی
- چکیده
- چکیده هدف از این پژوهش بررسی میزان همکاری¬های علمی بین ایران و کشورهای همجوار طی سال¬های 1990 تا 2007 است. این پژوهش از نوع کاربردی است و از روش علم¬سنجی استفاده شده است. شاخص¬های تالیف مشترک و پروانه ثبت اختراع مشترک جهت سنجش میزان همکاری علمی مورد استفاده قرار گرفته است. یافته¬های پژوهش نشان می¬دهد که بیش¬ترین همکاری¬های علمی ایران در میان کشورهای همجوار در تالیف مقاله با کشورهای روسیه، ترکیه، و پاکستان بوده است. بیش¬ترین این همکاری¬ها در حوزه¬های موضوعی فیزیک، زیست¬شناسی، و شیمی صورت گرفته است. مقاله¬های مشترک در مجله¬هایی منتشر شده¬اند که دارای ضریب تاثیر بالایی هستند. میزان همکاری¬های علمی در این بازه زمانی از سیر صعودی برخوردار بوده است. دانشگاه¬های شهید بهشتی، صنعتی شریف، و تبریز از میان سایر دانشگاه¬ها و مراکز آموزش عالی کشور دارای بیش¬ترین همکاری با کشورهای مجاور بوده¬اند. همکاری¬هایایران با کشورهای همجوار در پروانه¬های ثبت اختراع مشترک سه مورد بوده که از این تعداد دو مورد مربوط به کشور روسیه در حوزه شیمی و یک مورد مربوط به کشور ترکیه در حوزه مهندسی است. میزان همبستگی بین تولیدات علمی و میزان همکاری¬های علمی برای کشورهای همجوار با ایران 88 صدم به¬دست آمد. با توجه به بیشینه تولیدات علمی کشورهای همجوار با ایران، کشور¬های روسیه، ترکیه، عربستان، و پاکستان از پتانسیل¬های علمی بالایی برخوردار هستند. یافته¬های پژوهش نشان می¬دهد که علایق فرهنگی مشترک از قبیل دین و مذهب در شکل¬گیری همکاری¬های علمی نقش قابل توجهی ندارد، اما تاثیر زبان مشترک در شکل¬گیری همکاری¬ها تا حدودی قابل مشاهده است. به¬نظر می¬رسد که روابط سیاسی بین کشورها بیشتر در شکل¬گیری همکاری¬ها مؤثر باشد.
- Abstract
- Abstarct This study examines scientific collaborations between Iran and its neighbor countries from1990 to 2007. Scientometrics method is used in this research. The most common indicators for assessing scientific collaboration are co-authorship and co-patent. The findings show that Iran has the most collaboration in co-authorship with Russia, Turkey, and Pakistan; and has the collaboration in co-patent only with Russia, and Turkey. The most collaboration is in the subject areas of physics, chemistry, and biology. Although a common languge and culture are effective in scientific collaborations, they are not the most significant factor. The political relation between countries has an important effect on scientific collaborations. There is significant correlation between scientific productivity of a country and its scientific collaborations. Key words: Scientific collaboration, co-authorship, co-patent, Iran
