عنوان پایان‌نامه
جایگاه زنان در فیلم های اینگمار برگمن
- رشته تحصیلی
- پژوهش هنر
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 7693;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 40544
- تاریخ دفاع
- ۲۷ بهمن ۱۳۸۷
- دانشجو
- مریم زرین نژاد
- استاد راهنما
- محمدباقر قهرمانی
- چکیده
- اینگمار برگمن یکی از چهره‌های برجسته و مانای سینماست که به عنوان کارگردانی مؤلف در تاریخ سینمای جهان شناخته شده است. وسوسه و دلمشغولی‌های مداوم و بسیار تحلیلگرانه‌ی او با مذهب، در قالب قصه‌های اخلاقی، به شکلی اگزیستانسیالیستی و در سینمای تجربی، ستیز میان جسم و روح را به نمایش می‌گذارد. بُن‌اندیشه‌ی آثار وی غالباً از دوران کودکی و تجارب شخصی‌اش نشأت گرفته است. فیلم‌های او به دلیل قالب نمادین‌شان با رویکردها و مکاتب فکری متنوعی از جمله روان‌شناسی، فلسفه، زیبایی‌شناسی و اسطوره‌شناسی قابل تبیین هستند. یکی از بُن‌اندیشه‌های مهم و قابل توجه آثار برگمن، احساس و توجه خاص او نسبت به رنج‌ها و مصائب و طبیعت خاص جنس مؤنث است که تأکید بر آن در دوره‌ی سوم فعالیت سینمایی‌اش (1966-1981) شکل بارزتری به خود می‌گیرد. این پروژه عمدتاً بر آثار این دوره تأکید نموده است و رویکردی تحلیلی با بهره‌گیری از تئوری‌های روان‌شناسی تحلیلی، اعم از کهن‌الگوهای یونگ و ذکر نظریات انتقادی کارن هورنای – شامل مضامین مهم روان‌شناسی زنانه و روانکاوی اجتماعی- در مقایسه با تئوری‌های روانکاوی سنتی فروید و شیوه‌های روانکاوی با نمادهای اسطوره‌ایِ شینودا بولن – مبتنی بر کهن‌الگوهای اسطوره‌ای- در پیش گرفته است. هدف پژوهشگر بر این قرار است که جایگاه خاص زنان از منظر برگمن را در سه اثر شاخص پرسونا (1966)، فریادها و نجواها (1972) و سونات پاییزی (1978) مشخص کند و با بررسی شخصیت‌پردازانه‌ی زنان با تمام تضادها و شباهت‌هایشان در کارکردهای مختلفی همچون زن به عنوان خواهر، مادر، پرستار و حتی مقایسه‌ی دیدگاه زن روشنفکر و عامی، به تفاوت و طرز نگاه برگمن نسبت به «زن» پی برد. با چنین رویکردی در پایان پژوهش، زن جایگاه حقیقی خود را به عنوان موجودی معرف شخصیتی مستقل، در فیلم‌های اینگمار برگمن بدست می‌آورد. اینگونه آشکار می‌شود که او چگونه در آثار برگمن تشخصی سوای جنسیتش در سینما و حتی جامعه یافته و به عنوان یک انسان مطرح می‌شود؛ تنها انسانی با جنسیت دیگر که با وجود تفاوت‌هایش با مرد، شاخصه‌های ارزشمندی دارد که برگمن آن را می‌ستاید. با همگونی نظریات روانکاوانه و نحوه‌ی شخصیت‌پردازی برگمن، بر این امر تأکید می‌شود که برگمن در بین فیلمسازان معاصر از برجسته‌ترین روان‌شناسان چهره‌ی زن به شمار می‌رود.
- Abstract
- Ingmar Bergman is one of the most influential characters of cinema to this date. He has been known as an "auteur director". Bergman’s consistent and often analytical films about religion depicted in moral stories within existentialistic forms display the clash between body and soul and the main theme of his works lies often in his childhood and personal experiences. His films are often considered personal, and because of their symbolic forms, have been interpreted from various points of views and schools of thought such as psychology, philosophy, aesthetics and mythology. One of the important elements of Bergman's films is his special attention towards the pains and the nature of female characters. This subject has been emphasized strongly in his third period of cinema works (1966-1981). This thesis has focused on the works of the above mentioned period. I have used an analytical point of view using the theories of analytical psychology, mainly Jung's archetypes and Karen Horney's critical theories – including important subjects of feminine psychology and social psychoanalysis, compared with Freud's traditional theories of psychoanalysis accompanied by theories of Adler and Deutsch beside the psychoanalysis methods with mythic symbols of Jean Shinoda Bolen – based on mythic archetypes. I have tried to explore the status of women from Bergman's point of view depicted in three of his works: Persona (1966), Cries and Whispers (1972) and Autumn Sonata (1978) and finally to find the changes in Bergman's view towards "women", by inspecting their status in his films. In this respect, I have analyzed characterization, taking into account the paradoxes and similarities and classifications in various female roles such as sister, mother, nurse, open-minded and cold women. The conclusion found in the thesis confirms that women, as independent human beings, are represented as self-determining characters in Ingmar Bergman's films. These characters gain r
