عنوان پایان‌نامه

ارزیابی تحمل به شوری برخی ارقام و پایه های انگور بر اساس صفات مورفولوژیک و شاخصهای فیزیولوژیکی



    دانشجو در تاریخ ۱۵ شهریور ۱۳۹۳ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "ارزیابی تحمل به شوری برخی ارقام و پایه های انگور بر اساس صفات مورفولوژیک و شاخصهای فیزیولوژیکی" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 6192;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 66460
    تاریخ دفاع
    ۱۵ شهریور ۱۳۹۳
    استاد راهنما
    علی عبادی

    انگور یکی از مهمترین میوه های تولید شده در جهان است که در گستره وسیعی از شرایط اقلیمی گرمسیری تا معتدل سرد و مرطوب تا خشک و بیابانی کشت می‌شود. در سالهای اخیر بعلت سوددهی بالا ونیز بازگشت سرمایه سریع، انگورکاری در ایران به یکی از مطلوبترین سرمایه‌گزاریها دربخش کشاورزی تبدیل شده است.شوری بعنوان یکی از مهمترین تنشهای محیطی تولید بسیاری از محصولات کشاورزی و باغی را با مخاطره روبرو نموده است. از آنجاکه اغلب تاکستانهای ایران در مناطق نیمه بیابانی واقع شده اند، آینده تولید انگوربعنوان یکی از مهمترین محصولات اقتصادی بخش باغبانی درگرو اصلاح و استفاده ازپایه‌های متحمل به شوری می‌باشد. هدف از این تحقیق بررسی تحمل شوری و نحوه توزیعیونهای مرتبط با تنش شوری در شش رقم و ژنوتیپ انگور از گونه ویتیس وینیفرا شامل شاهرودی (سرخ فخری)، سفید فخری، سبز انگور، دیوانه کاشمر، SH068 و GT01در شرایط گلخانه‌ای می‌باشد.این آزمایش بصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با دو عامل رقم و شوری و در سه تکرار و طی دو سال انجام شد. گیاهان با سطوح مختلف شوری (چهار سطح کمتراز دو (75/1)، چهار، شش و هشت دسی زیمنس بر متر) به مدت 60 روز تیمار شدند. برخی صفات مورفولوژیکی و فیزیولوژیکی مرتبط با تنش شوری اندازه گیری شد. نتایج آزمایش نشان داد با افزایش مقدار کلرید سدیم تجمع یونهای سدیم و کلر در اندامهای مختلف کلیه ژنوتیپها و ارقام ، به صورت معنی داری افزایشو یون پتاسیم در شاخساره افزایش و در ریشه کاهش یافت. ژنوتیپ GT01 کمترین مقدار تجمع کلر را نشان داد. در مجموع به نظر میرسد ژنوتیپGT01 و رقم شاهرودی به ترتیب از بیشترین و کمترین توانایی در کاهش عوارض ناشی از مسمومیت کلر برخوردار بودند. نتایج این تحقیق وجود تنوع در واکنش به تنش شوری در بین ژنوتیپهای بومی انگور گونه وینیفرا را تأییدمی نماید.
    Abstract
    Grape (Vitis spp.) is one of the most commercially grown important fruit crops in the world. It is cultivated under varied agro-ecological conditions, right from tropical to temperate and from cool-humid to hot-arid conditions. Viticulture in Iran has become one of the most coveted farming enterprise in the recent years because of quick and high economic returns. Salinity, as an abiotic stress, is causing significant losses in horticultural production. Since most of the vineyards are located in semi-desert areas, future of grape production, as one of the most important economical horticultural fruits, depends on breeding programs and using salt tolerant rootstocks. The aim of this study was to investigate the salinity tolerance and the distribution of ions associated with salinity in six genotypes and cultivars of grapes (Vitis vinifera L.), namely Shahrudi, Fakhri Sefid, Sabz Angur, Divaneh Kashmar, SH068 and G-T01. The factorial experiment based on Completely Randomized designed with two factors of genotype and salinity levels in three replications within two years. Plants were treated with four different salinity levels (2,4,6 and 8 dS/m) for 60 days. Some morphological and physiological traits associated with salinity were measured.Results showed that increasing the amount of sodium chloride in all genotypes increased sodium and chloride levels in various organs and potassium in shoot while it decreased potassium concentration in roots, significantly (P<0.05). GT01 presented lowest concentration of chloride. Overall, it seems that the GT01 and Shahrudi possess the highest and lowest ability in reducing the toxic effects of chloride, respectively. The results of this study confirmed differences between V. vinifera genotypes in response to salt stress.