عنوان پایان‌نامه
اصول وکاربردمهندسی مقاومت پذیری
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس 2 فنی شماره ثبت: 3663;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 81928;کتابخانه مرکزی پردیس 2 فنی شماره ثبت: 3663;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 81928
- تاریخ دفاع
- ۱۷ شهریور ۱۳۹۳
- دانشجو
- مهین ساعدی
- استاد راهنما
- محسن صادق عمل نیک, محمدعلی آزاده
- چکیده
- پتروشیمی یکی از صنایع دارای پتانسیل بالا جهت بروز حوادث گوناگون از جمله انفجار و تراوش مواد سمی و ...است. مطالعات پیشین که در خصوص مدیریت ایمنی صورت می پذیرفت، عمدتا مبتنی بر روش های واکنشی بود. در صورتی که رویکرد پیشگیرانه به مراتب موفق تر بوده و هزینه کمتری را به سیستم اعمال می کند. مهندسی مقاومت پذیری روشی نوین مبتنی بر رویکرد پیشگیرانه جهت پیشگیری و همچنین کاهش پیامدهای ناشی از حوادث و کاهش زمان لازم جهت بازیابی سیستم می باشد. در این مطالعه ده شاخص اصلی در خصوص مهندسی مقاومت پذیری معرفی نموده و در مجموع 25 زیر شاخص داریم. شاخص های اصلی این مطالعه عبارتند از: تعهد مدیریت ارشد، فرهنگ گزارش دهی، فرهنگ یادگیری، آگاهی ، آمادگی، انعطاف پذیری، کار تیمی ، افزونگی و ظرفیت تحمل خطا. در مطالعات پیشین در تحلیل واحدهای کاری(DMUها) عموما وزن شاخص ها را یکسان در نظر می گرفتند. در حالی که در عمل، این شاخص ها از درجه اهمیت یکسانی برخوردار نیستند. لذا در این مطالعه با بهره گیری از نظرات 10 تن از خبرگان و مدیران صنعت پتروشیمی و دانشگاه ضمن تنظیم پرسشنامه ای در این خصوص و مقایسه زوجی معیارها و زیر معیارهای موثر بر مهندسی مقاومت پذیری و نقش پیشگیرانه آن در مدیریت ایمنی، ضریب وزنی هر یک از این معیارها با روش ANP به دست آمده سپس با تنظیم پرسشنامه ای دیگر، روی 62 نفر از مدیران و کارمندان پتروشیمی خراسان، آن ها را به عنوان واحدهای کاری در نظر گرفته و از لحاظ استقرار مهندسی مقاومت پذیری با دو روش TOPSIS و SAW رتبه بندی می نماییم. واژه‌های کلیدی: مهندسی مقاومت پذیری- مدیریت ایمنی- ANP- TOPSIS- SAW.
- Abstract
- Petrochemical is one of the high potential industries for the occurrence of various events such as explosions and leakage of toxic substances and so on. Previous studies done on the safety management are largely based on the reaction methods. However the precautionary approach has been far more successful and less costly to the system. Resilience engineering is a new method based on the proactive approach to prevent and reduce the consequences of accidents and reduce the time required to restore the system. In this study, ten key indicators of the resistance engineering are introduced and there are a total of twenty five sub-indicators. In this study the main indicators are include: senior management commitment, reporting culture, the culture of learning, knowledge, preparedness, flexibility, teamwork, redundancy and fault tolerance capacity. Previous studies in the analysis of Decision making units (DMU's) generally considered equal weight indicators While these indicators are not practically equally important. So in this study, by considering the views of 10 people of petrochemical industry and university experts and managers .The questionnaire is adjusted on this issue. Also by comparing criteria and sub-criteria of resistance Engineering and its proactive role in safety management, weighted coefficients of each of these criteria were achieved by ANP. Then by setting another questionnaire, answered by the 62 members of management and employees Khorasan Petrochemical, they are considered as decision making units and engineering resistance to be ranked by the two methods of TOPSIS and SAW in the point of resilience engineering establishment. Keywords: Resilience Engineering, Safety Management, ANP, SAW, TOPSIS.
