عنوان پایان‌نامه
مطالعه فعالیت های اجتماعی - فرهنگی روحانیون مبلغ در روستاهای کشور (مطالعه موردی: گروه طلاب جهادی عباد)
- رشته تحصیلی
- علوم اجتماعی - توسعه روستایی - توسعه اجتماعی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 65639;کتابخانه دانشکده علوم اجتماعی شماره ثبت: رس 4622
- تاریخ دفاع
- ۲۸ مهر ۱۳۹۳
- دانشجو
- محسن جعفری
- استاد راهنما
- سید احمد فیروزآبادی
- چکیده
- برخی از محققان توسعه روستایی معتقدند که یکی از دلایل توسعه نیافتگی روستا و گرفتار آمدن آن در چنبره فقر آن است که طرح های توسعه روستایی را عمدتا کسانی می نویسند که نخواسته اند یا نتوانسته اند ارتباطات عمیقی به صورت میدانی با روستائیان و مسائل واقعی آنان برقرار کنند. در ادبیات اخیر توسعه نظریاتی با عنوان توسعه اجتماع محور مطرح شده است که بتواند پاسخگوی این نیاز باشد. توسعه اجتماع محور فرآیندی است مبتنی بر مشارکت داوطلبانه و خودیارانه در میان ساکنان یک محله در جهت بهبود شرایط فیزیکی، اجتماعی و اقتصادی که در آن سازمان های مردم نهاد در یک روستا می توانند با انجام فعالیت های مشارکت جویانه بستر مناسبی را برای توسعه ای مبتنی بر نیازهای واقعی مردم روستا فراهم کنند. از سوی دیگر با بررسی تاریخی تحولات روستایی ایران خصوصا در سده های اخیر می بینیم که حوزه های علمیه به صورت گسترده ای طلاب دغدغه مند خود را به روستاها به عنوان مبلغ اعزام می کرده اند. با ارتباطات عمیقی که بین طلاب و روستائیان برقرار می شده است به تدریج طلاب متکفل بسیاری از شئون اجتماعی، حقوقی و امورات زندگی مردم روستا می شدند و مراجعات مردم به آن ها فراتر از پرسیدن احکام شرعی بوده است. پس از انقلاب اسلامی نیز این فعالیت های تبلیغی ادامه می یابد. طلاب گروه جهادی عباد به عنوان یک گروه تبلیغی حدود یک دهه است که در روستاهای مناطق محروم بویژه روستاهای شهرستان سربیشه خراسان جنوبی و نورآباد لرستان فعالیت می کنند. این پایان نامه، تحقیقی کیفی- توصیفی است که روش اصلی آن در جمع اوری داده، مطالعه موردی و در تحلیل داده، کدگذاری باز و محوری است. ضمنا از روش تک نگاری در روستاهای محل تبلیغ طلاب، برای بررسی صحت مدعیات آن ها در بیان فعالیت هایشان به عنوان روش کمکی بهره گرفته شده است. بر اساس نتایج پژوهش گروه عباد یک سازمان مردم نهاد متشکل از طلاب پیشرو و داوطلب حوزه علمیه قم است که در میان مردم روستاهای محل تبلیغشان تبدیل به گروهی مرجع گشته اند. این گروه در زمینه کشف معضلات ناپیدا و پیچیده اجتماع روستایی، افزایش مشارکت های اجتماعی و سیاسی، مشاوره فنی به مسئولان محلی برای توسعه مطلوب و ترسیم زندگی بهتر بر اساس قواعد دینی دستاوردهای چشم گیری در روستاهای مناطق مذکور داشته اند. کلید واژگان: توسعه اجتماع محور، فعالیت های تبلیغی، مطالعه موردی، گروه عباد، طلاب
- Abstract
- Some rural development experts believe one of the reasons for the underdevelopment and poverty of villages to be the fact that rural development plans are primarily prepared by those who have failed to or refuse to establish deep relationships with villagers and understand the real issues haunting them. In recent literature, attempts have been made to tackle this problem through community-based development theories. Community-based development is a process whereby the residents of a community volunteer to collaborate to improve their physical, social, and economic conditions and in which NGOs can prepare the groundwork for a development based on the real needs of the villagers through collaborative activities. On the other hand, a historical review of rural developments in Iran, especially in recent centuries, suggests that seminaries have traditionally dispatched young seminarians to villages as missionaries. The deep connection established between villagers and seminarians would allow them to assist the villagers in their social, legal, and everyday lives. This went beyond their original mission of merely providing religious guidance. The trend has continued after the 1979 Islamic Revolution with members of the Ebad Volunteer Group providing various community services in underdeveloped rural areas, especially SarBishe County villages in Southern Khorasan Province and Noor Abad County villages in Lorestan Province, for over a decade. The present study is a descriptive-Qualitative research using case studies as its main data collection method, and open and axial coding paradigms as its data analysis method. A monographic review of the villages in question was conducted as an auxiliary method to verify the claims of the seminarians regarding their activities. Based on the findings of the research, the Ebad Volunteer Group is an NGO consisting of pioneering and volunteering Seminary students who have become an authority in their villages. This group has had considerable achievements in identifying complicated unnoticed social issues in villages, increasing social and political collaboration, and providing technical consultation to local officials regarding rural development and improvement of villagers’ lives according to religious rules. Key words: community-based development, missionary activities, case study, Ebad Group, seminarians
