عنوان پایان‌نامه
الگوهای مختلف توسعه دریکی از مخازن نفتی زیر اشباع به منظور پیشنهاد الگوی بهینه تزریقوتولید
- رشته تحصیلی
- مهندسی نفت - مخازن هیدروکربوری
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس یک فنی شماره ثبت: 799.;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 40338;کتابخانه مرکزی پردیس 2 فنی شماره ثبت: 55
- تاریخ دفاع
- ۲۹ بهمن ۱۳۸۷
- دانشجو
- شبیر نبوی
- استاد راهنما
- محمدرضا رسایی
- چکیده
- با کاهش انرژی مخزن در طی سالهای اولیه ی تولید تحت مکانیزم های تخلیه ی طبیعی، ادامه ی برداشت از مخزن با روند قبلی آن مقدور نمی باشد و توسعه ی مخزن به وسیله ی روشهای ازدیاد برداشت در دستور کار قرار می گیرد. به علت هزینه بری زیاد این روشها، انتخاب زمان مناسب جهت استفاده از آنها از حساسیت بالائی برخوردار است. از آنجائی که مخزن مورد بررسی در این تحقیق، طی مدت 30 سال تحت مکانیزم تخلیه ی طبیعی تولید کرده و فشار آن تا حد قابل توجهی کاهش یافته است لذا نیاز به استفاده از الگوئی بهینه جهت توسعه ی میدان و جلوگیری از کاهش افت فشار میدان با روند فعلی، ضروری به نظر می رسد. به منظور دستیابی به این هدف، سناریوهای مختلف توسعه ی میدان نظیر تخلیه ی طبیعی با حفر چاههای توسعه ای، تزریق آب، تزریق غیر امتزاجی گاز، تزریق امتزاجی گاز، تزریق متناوب آب و گاز و استفاده از روش های فرازآوری مصنوعی در چاههای میدان مورد بررسی قرار گرفتند. پس از انجام مطالعات مدلسازی میدان، با استفاده از شبیه ساز Eclipse ، هر یک از این سناریوها جهت تعیین پارامترهای بهینه ی تزریق و تولید شبیه سازی شدند. این پارامترها شامل موارد زیر می باشند: • تعداد و مکان چاههای تولیدی جدید و چاههای تزریقی • نوع تکمیل این چاهها در لایه های مختلف (افقی، عمودی، اریب) • نرخ تولید و تزریق در میدان • نوع سیال تزریقی و درصد ترکیب اجزای آن (در مورد تزریق امتزاجی گاز) • سیکل تزریق و نسبت گاز به آب در تزریق WAG • نرخ تزریق گاز و تولید نفت در چاههای تولیدی جهت تزریق گاز بالابر و نوع پمپهای درون چاهی در فرازآوری مصنوعی حساسیت سنجی عملکرد مخزن نسبت به هر یک از این پارامترها در سناریوهای مختلف انجام گرفت. با توجه به عملکرد مخزن نظیر میزان بازیافت نهائی، طول دوره ی سقف تولید و میزان آب و گاز تولیدی جهت طراحی تاسیسات سطح الارضی، الگوی بهینه ی تزریق و تولید برای هر یک از این سناریوها ارائه شده است. با توجه به ملاحظات عملیاتی، تزریق غیر امتزاجی گاز همراه در ستیغ مخزن به عنوان الگوی بهینه ی توسعه ی میدان پیشنهاد می گردد.
- Abstract
- Applying the most suitable EOR/IOR method in a given reservoir at its right time is the key point in optimum reservoir management and production. Proper development strategy becomes clear only after heavy experimental and simulation studies on degree of effectiveness of each scenario. Field under this study is an undersaturated oil reservoir producing for 30 years with natural depletion mechanism. Reservoir pressure is decreased significantly and it is vital for the reservoir to apply proper EOR/IOR method immediately in order to keep/increase its current production level and improve its ultimate recovery. Therefore various development scenarios e.g. infill drilling, water injection, immiscible & miscible gas injection, WAG and artificial lift methods were designed and investigated. The following parameters have been analyzed in different scenarios: • Numbers and location of new injectors and producers • Various completion of these wells in different layers (Horizontal, Vertical, Slanted) • Field production and injection rate • Injection fluid and its composition(for Miscible Gas Injection) • WAG Cycle and WAG ratio(for WAG injection) • Gas injection rate and production rate in producers(for Gas lift) and type of Submersible pump (for ESP) Sensivity analysis of reservoir performance due to the each parameter was performed. Reservoir behavior parameters such as ultimate recovery, plateau period, water cut and GOR production were considered to rank development alternatives for each scenario. These studies showed that immiscible gas injection of associated and make-up gas into the crest of reservoir gave superior results in terms of reservoir performance compare to all other development strategies. Miscible gas injection and WAG injection are the next superior candidates.
