عنوان پایان‌نامه

مدیریت رشد و گلدهی شمعدانی معمولی (Pelargonium hortorum L. H. Bailey) در شرایط محدود (تراریوم) با کاربرد تنظیم کننده های رشد



    دانشجو در تاریخ ۲۵ بهمن ۱۳۹۴ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "مدیریت رشد و گلدهی شمعدانی معمولی (Pelargonium hortorum L. H. Bailey) در شرایط محدود (تراریوم) با کاربرد تنظیم کننده های رشد" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 6787;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 73436;کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 6787;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 73436
    تاریخ دفاع
    ۲۵ بهمن ۱۳۹۴

    به منظور تعیین اثر کاربرد تنظیم کننده های رشد در کنترل ارتفاع و بهبود کیفیت گل شمعدانی معمولی (Pelargonium × hortorum L.H.Baily) در شرایط رشد محدود آزمایشی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با پنج تکرار در سال 94-1393 در گروه علوم باغبانی و فضای سبز دانشگاه تهران اجرا شد. در این تحقیق اثر 15 نوع تیمار تنظیم کننده رشد در دو مرحله قبل از انتقال به تراریوم و بعد از آن بر شاخص های کیفی و کمی گیاه شمعدانی ارزیابی شد. در مرحله اول نشاهای شمعدانی در مرحله 4-3 برگی تحت تیمار کندکننده های رشد شامل سایکوسل در غلظت های صفر، 1000 و 2000 میلی گرم در لیتر و نیز پاکلوبوترازول در غلظت های صفر، 25 و 50 میلی گرم در لیتر قرار گرفتند و سپس به تراریوم منتقل شدند. گیاهان در بستر کشت بر پایه پیت ماس حاوی 30 درصد حجمی خاک زراعی و هم چنین با در نظر گرفتن لایه زهکش مخصوص تراریوم در ظروف شیشه ای به قطر 10 سانتی متر کشت شدند. پس از انتقال و نیز استقرار گیاهان در محیط تراریوم تیمار بنزیل آدنین به عنوان یک سایتوکینین مصنوعی در غلظت های صفر، 50 و 100 میلی گرم در لیتر اعمال شد. خصوصیات رویشی از قبل و محتوای کلروفیل، کاروتنوئید و آنتوسیانین برگ در پایان آزمایش و خصوصیات مربوط به گل دهی در طول دوره گل دهی اندازه گیری شد. ارزیابی صفات اندازه گیری شده نشان داد که تنظیم کننده های رشد بر بیشتر ویژگی های کمی و کیفی گیاه شمعدانی معنی دار بود. هر دو کندکننده رشد در غلظت بالا منجربه کاهش معنی دار ارتفاع شدند، صفات قطر ساقه، تعداد برگ و سطح برگ تحت اثر تیمار پاکلوبوترازول نسبت به شاهد کاهش معنی دار نشان داد ولی تیمار سایکوسل اثر معنی داری بر این صفات نداشت. هم چنین کاربرد کند کننده های رشد در شرایط رشد محدود باعث کاهش معنی دار رنگیزه های برگ شامل، کلروفیل ها و آنتوسیانین ها شد که این کاهش سطح رنگیزه ها در اثر اعمال تیمار بنزیل آدنین در برخی تیمار ها جبران شد، به طور کلی کاربرد بنزیل آدنین به تنهایی و در اثر متقابل با کند کننده های رشد باعث افزاش میزان کلروفیل کل برگ شد. میزان رنگیزه های فتوسنتزی، سطح برگ و نیز قطر ساقه صفاتی بودند که به اثر متقابل بنزیل آدنین و کند کننده های رشد در مقایسه با کاربرد کند کننده های رشد به تنهایی افزایش نشان دادند در حالی که سایر صفات تحت تاثیرتیمار بنزیل آدنین قرار نگرفتند. در مورد صفات مربوط به گل دهی سایکوسل در غلظت 1000 میلی گرم در لیتر و پاکلوبوترازول در غلظت 50 میلی گرم در لیتر بر گل دهی شمعدانی اثر منفی نداشتند. سایکوسل در غلظت بالا(2000 میلی گرم در لیتر) با توجه به تاخیر در گل دهی و نیز پاکلوبوترازول در غلظت 25 میلی گرم در لیتر با توجه به تاخیر در گل دهی و نیز کاهش میزان گل دهی، برای شمعدانی حداقل در شرایط رشد محدود قابل توصیه نیستند. تیمار پاکلوبوتراوزل 50 میلی گرم در لیتر در مورد برخی صفات مانند طول دمگل و ارتفاع و تیمار 1000 میلی گرم در لیتر سایکوسل از جهت کاهش زمان تا گل دهی و نیز افزایش میزان گل دهی باعث افزایش کیفیت و بازار پسندی گیاهان شدند.
    Abstract
    In order to determine the effect of growth regulators on height control and quality improvement in Pelargonium hortorum an investigation was carried out in form of randomized complete block design at Department of Horticuture science and Engineering of landscap , University of Tehran, during 2014-2015. In this research the effect of 15 plant growth regulator treatments on growth of qualitative and quantitative traits of Pelargonium hortorum evaluated. Transplants of Pelargonium hortorum in the stage of 3-4 leaves were treated by plant growth retardans treatments including cycocel with dosage of 0, 1000 and 2000 mg/L and paclobutrazol with dosage of 0, 25 and 50 mg/L, and then the plants transplanted to terrarium. The plants were planted on a substrate based on peat, and then were planted in glass containers with diameter of 10 cm equipped with drainage layer suitable for terrariums. After transplanting and establishment of the plants into the terrarium they were treated with benzyl adenine as an artificial cytokinin with dosage of 0, 50 and 100 mg/L. Growth characteristics and amount of leaf chlorophyll, carotenoids and anthocyanins at the end of the experiment and flowering characteristics during the flowering period were measured. Evaluating the measured characteristics showed that the effect of plant growth regulators on most of the qualitative and quantitative characteristics of Pelargonium hortorum was significant. Both plant growth retardans in high dosage caused a significant reduction in height while about characteristics such as stem diameter, number of leaves and leaf area paclobutrazol caused a significant reduction but cycocel had no significant effect in comparison to the control. Also usage of plant growth retardans in conditions of limited growth caused a significant reduction in leaf pigments such as chlorophyll, carotenoids and anthocyanins. This reduction in leaf pigments in some treatments was compensated by adding benzyladenine treatment. Generally usage of benzyl adenine either alone or in interaction with plant growth regulators increased leaf chlorophyll. The amount of photosynthetic pigments, leaf area and stem diameter were the characteristics that experienced an increase due to interactive effect of benzyl adenine and plant growth retardans in comparison to plant growth retardans, while the other treatments were not affected by benzyl adenine. About flowering-related characteristics cycocel in dosage of 1000 mg/L and paclobutrazol in dosage of 50 mg/L had no negative effect on flowering of Pelargonium hortorum. The effect of paclobutrazol, in dosage of 50 mg/L, on some characteristics such as peduncle length and height, and effect of cycocel, with dosage of 1000 mg/L, on accelerating the beginning of the flowering period and also increasing the flowering consequently cause a better quality and a higher marketability. But cycocel in high dosage (2000 mg/L) delays the flowering period and also paclobutrazol in dosage of 25 mg/L delays the flowering period and reduces flowering therefore, at least in growth conditions, are not suitable for Pelargonium hortorum. Key words: height control, root restriction, plant growth regulator