عنوان پایان‌نامه
مطالعه دیالوگ های دراماتیک در قران کریم در چهار چوب نظریه گفتمانی
- رشته تحصیلی
- ادبیات نمایشی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11179;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74254;کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11179;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74254
- تاریخ دفاع
- ۰۸ اسفند ۱۳۹۴
- دانشجو
- ساغر منشی
- استاد راهنما
- بهروز محمودی بختیاری
- چکیده
- چکیده بخش عمده‌ای از آیات قرآن کریم، آیاتی هستند که در قالب تعامل گفتاری بیان شده و از منظر گفتمان دراماتیک قابل بررسی هستند. این جنبه از قرآن با وجود آنکه یکی از اساسی‌ترین ویژگی‌های ساختاری آن به شمار رفته و از اهمیت و گستردگی بالایی برخوردار است، تاکنون هیچ‌گاه به شکلی متمرکز و جامع مورد مطالعه قرار نگرفته‌است. در پژوهش حاضر کلی? آیات قرآن کریم که مشتمل بر تعاملات گفتاری هستند، مشخص، بررسی، طبقه‌بندی و در چهارچوب نظریه‌های تحلیل دیالوگ و مطالعات گفتمانی تحلیل شده‌اند. برای این منظور اولاً در مبحث دیالوگ تعاریف، مفاهیم اصلی، ساختار و کارکردهای آن مطرح شده و ثانیاً گفتمان و دیالوگ به مثابه گفتمان مورد توجه قرار گرفته‌اند. سپس انواع دیالوگ‌های قرآنی در چهارچوب فوق دسته‌بندی، از جهت ساختار دنباله‌ها و نوبت‌های گفتاری مرور و از منظر تحقق و یا عدم تحقق کارکردها و وظایف اصلی دیالوگ بررسی شده‌اند. بنابر پژوهش حاضر، می‌توان گفت که تعاملات گفتاری قرآن کریم کم‌وبیش هم‌سو و منطبق با چهارچوب گفتمان دراماتیک قرار می‌گیرند و واجد ویژگی‌های ساختاری و کارکردی تبیین شده، هستند. در نتیجه می‌توانند بدون تغییر و یا با اعمال کمترین تغییرات در اقتباس‌های قرآنی مورد استفاده قرار گیرند.
- Abstract
- Abstract Abstract A large number of Quran’s verses are those which are told in the form of speech interactions, and may be analyzed through dramatic discourse. This aspect of Quran has not been studied exclusively or thoroughly although it is one of the most fundamental and important features of it. In this study, all the Quranic verses with speech interaction are identified, explored, categorized and analyzed, on the basis of dialogue analysis theories and discourse studies. To reach this goal, firstly, dialogue and its definitions and main varieties, and functions, are discussed. Secondly, discourse and “dialogue as discourse” are examined. Then, different kinds of Quranic dialogues are classified and reviewed in terms of structure of sequences and turns. Furthermore, these dialogues are dealt with, in order to determine whether they have dramatic functions or not. According to this study, it is concluded that speech interactions in Quran are almost compatible with dramatic discourse and they possess the required functional and structural features. Therefore, they can be used in Quranic adaptations with few revisions. Keywords Keywords Quran, discourse analysis, dialogue, conversation, dramatic literature.
