عنوان پایان‌نامه
پژوهشی در خودنگاره های سردستی (سلفی)در ایران ع:چشم اندازهای حاشیه تهران
- رشته تحصیلی
- عکاسی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11496;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 77118;کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 11496;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 77118
- تاریخ دفاع
- ۲۸ بهمن ۱۳۹۴
- دانشجو
- هستی ظهیری
- استاد راهنما
- مهران مهاجر, مهرداد نجم آبادی
- چکیده
- خودنگاره های سردستی (سلفی ها)، شکلی تازه از خودنگاره هستند که توسط مردم عادی تولید شده و در پی اضافه شدن دوربینِ جلو به گوشی های همراه، امکان اتصال آن ها به اینترنت و گسترش شبکه های اجتماعی ایجاد شده اند. بسیاری از کاربران ایرانی نیز سلفی های خود را در شبکه های اجتماعی به اشتراک می گذارند، از این رو واکاوی سلفی های این کاربران با نگاهی عکاسانه و تحلیل دقیق آن ها هدف اصلی این پژوهش بوده است. با توجه به نوظهور بودن پدیده سلفی و محدود بودن متون نوشتاری دانشگاهی در باب این موضوع نخستین ضرورت انجام این پژوهش مطالعه منسجم این عکس هاست. از سوی دیگر استقبال گسترده کاربران ایرانی از تولید و انتشار سلفی ها نیز لزوم پرداختن به این موضوع را دوچندان می کند. این پژوهش به روش کیفیِ تفسیر اثر محور انجام شده و سلفی های بارگذاری شده کاربران ایرانی در شبکه اجتماعی اینستاگرام به عنوان میدان مطالعه انتخاب شده است. نمونه های نهایی به شیوه هدفمند و غیرتصادفیِ مشاهده آنلاین و تحلیل محتوای عکس ها گزینش شده و سپس با توجه به الگوهای یافت شده در سلفی ها کار دسته بندی، تجزیه و تحلیل و نگارش متن آغاز شده و در انتها نتایج در قالب توصیفات غنی و تفسیر عکس ها بیان شده است. در مسیر پژوهش نخست به نقش ابزار در تولید، اشتراک گذاری و مصرف سلفی ها پرداخته شده است. سپس در بخش زبان عکس سلفی تلاش برای واکاوی این عکس ها با نگاه دقیق و تحلیل نمونه های تصویری صورت گرفته است. در این قسمت پیوند سلفی ها با واقعیت و زمان حال، ساخت روایت در آن ها، کادر، نقطه دید و در نهایت تاثیر فیلترهای اینستاگرام بر ایجاد معنا در سلفی ها مورد تأمل و تحلیل قرار گرفته است. پس از شناخت برخی از مهمترین ویژگی سلفی ها، به واکاوی مناسبات نگاه در این عکس ها پرداخته شده و در نهایت چگونگی دیدن و دیده شدن افراد در سلفی ها در قالب سه بخش کلی نگاه دوربین و نگاه عکاس، نگاه مخاطب و نگاه افراد داخل تصویر به افراد یا اشیا مورد بحث قرار گرفته است. در آخرین بخش رساله بدن در سلفی ها از جهات گوناگون مورد بررسی قرار گرفته است. رابطه سلفی ها و طبقات اجتماعی، تصویر کردن بدن ایده آل و بدن تغییریافته، ابژه سازی در سلفی، پوشش و ژست افراد در این عکس ها مهمترین مباحثی هستند که ذیل موضوع بدن به آن پرداخته شده است. در انتها باید اشاره شود که اگرچه افراد زمان زیادی برای تولید، ویرایش و اشتراک گذاری سلفی های خود صرف نمی کنند اما این عکس ها لایه های پنهان بسیاری دارند که واکاوی عمیق آن ها نیازمند مطالعات گسترده تری است که این پژوهش تنها آغازی بر آن به حساب می آید.
- Abstract
- Selfie is a new form of self-portraiture by ordinary people. It follows the evolution of mobile phones, equipped now, as they all are, with frontal camera lenses, capacity to connect to the internet, and the ability to share images on social networks. Many Iranian users share their selfies online. This study is interested in selfies produced by Iranian users from the point of view of photography per se. Given the newness of and the dearth of academic literature on selfies, this project sets out to directly and systematically analyze photographs taken by smart phones and shared online. The broad reception of selfies among Iranian users of social network gives such a study added merit. This study follows a qualitative method of compositional interpretation. Selfies shared on the Instagram social network by Iranian users form the study field. Final images were chosen by a purposive and systematic sampling method and through analyzing the content of the photographs in online observation. This essay was written once patterns had been identified, photographs classified, and analysis conducted. Conclusions were drawn based on rich descriptions and image interpretation. In this research I first evaluate the role of the means of production, sharing, and consumption of selfies. Next I evaluate at the role of the selfie image language by looking closely at image samples. At this stage, the relationship of selfies with reality, the present time, the construction of narratives within them, the frame, the point of view, and ultimately the role of Instagram filters in establishing meaning is analyzed and focused on. Having identified the most important characteristics of selfies, I consider sample photographs according to how individuals view and are viewed based on the three categories of the view of the camera and the photographer, the view of the viewer, and the view of the individuals and objects in view. In the final part of the thesis, I focus on the role of the body in selfies from various angles. The relationship between selfies and social class structure, the imagination of an ideal body and a transformed body, objectification, clothing and posing of individuals in these pictures are the most important issues I consider. At the end, it is apt to stress that even though individuals don’t spend too much time producing, editing, and sharing their selfies, their images bear many hidden layers of meaning that need to be evaluated. This study is only the first step in such evaluation. Keywords: Selfie, smart phone, social network, snapshot photography, self-portrait photography
