عنوان پایان‌نامه
کنترل کپک خاکستری و آبی سیب توسط تعدادی روش بیولوژیکی، فیزیکی و شیمیایی در شرایط اتمسفر کنترل شده
- رشته تحصیلی
- مهندسی‌کشاورزی-بیماری‌شناسی‌گیاهی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس ابوریحان شماره ثبت: 908;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74175;کتابخانه پردیس ابوریحان شماره ثبت: 908;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74175
- تاریخ دفاع
- ۱۵ اسفند ۱۳۹۴
- دانشجو
- علی اسدالهی
- استاد راهنما
- حشمت اله امینیان
- چکیده
- کپک آبی سیب (Penicillium expansum) و کپک خاکستری سیب (Botrytis cinerea) از مهمترین قارچ¬هایی هستند که در انبار به سیب خسارت می¬زنند. در این پژوهش، کارایی استفاده از روش¬های فیزیکی، شیمیایی و بیولوژیکی و تلفیق برخی از این روش¬ها جهت کنترل کپک آبی و خاکستری سیب در شرایط اتمسفر تغییر یافته بررسی شد. برای این منظور، تعدادی از جدایه‌های B. cinerea، B. mali، P. expansum و گونه‌های مخمری Pichia guilliermondi،Rodotorula mucilaginosa ، Saccharomyces cerevisiae وCandida membranifaciens تهیه گردید و پس از اثبات بیماری¬زایی، دو جدایه از قارچ B. cinerea و دو جدایه از قارچ P. expansum انتخاب و به همراه یک جدایه¬ی مخمر P. guilliermondi برای انجام آزمون¬های بعدی مورد استفاده قرار گرفتند. نتایج آزمون کشت متقابل نشان داد که مخمر P. guilliermondi با میزان بازدارندگی 22/67 درصد بیشترین تأثیر کاهش رشد میسلیوم را در جدایه‌ی قارچی (Bot3) B. cinerea و با 62/22 درصد کمترین تأثیر را در جدایه‌ی P482 ایجاد کرده است. نتایج بررسی ترکیبات فرار ضد‌قارچی نشان داد که مخمر M47 در همه¬ی جدایه¬ها به غیر از جدایه‌ی P482 (با کاهش رشد 28/69 درصد) به طور کامل از رشد میسلیوم¬های قارچی ممانعت نموده است. نتایج ارزیابی اثر گاز¬های CO2، O2 و خلاء بر روی رشد جدایه‌های قارچی نشان داد که گاز CO2 از نظر بازدارندگی رشد بیشترین تأثیر (از 71/51 تا 65/64 درصد) و گاز O2 کمترین تأثیر (از صفر تا 71/19 درصد) را دارد. نتایج آزمون ارزیابی اثر نمک¬های بیکربنات سدیم و کلرید کلسیم بر روی رشد جدایه‌های قارچی نشان داد که کلرید کلسیم هیچگونه تأثیری بر روی رشد جدایه‌های قارچی مورد نظر نداشته است. همچنین غلظت 1/0 درصد بیکربنات سدیم بر روی جدایه‌های Bot3 و IR12 تأثیری بر رشد این جدایه¬ها نداشته ولی غلظت¬های 5/0 درصد و بالاتر به طور کامل از رشد میسلیوم¬های این جدایه¬ها جلوگیری کردند. ارزیابی اثر نمک¬های بیکربنات سدیم و کلرید کلسیم بر روی رشد مخمر M47نشان داد که بین غلظت¬های مورد بررسی بیکربنات سدیم اختلاف معنی¬داری وجود نداشته ولی غلظت سه درصد نمک کلرید کلسیم بیشترین تأثیر (5/62 درصد) را در افزایش رشد این مخمر ایجاد کرده است. بررسی اثر پرتو UV-C نشان داد که بیشترین مهار کنندگی رشد جدایه‌های Bot3 و IR12 با هشت دقیقه پرتودهی (33/59 درصد) به دست آمده، در حالی که 60 دقیقه پرتودهی هیچگونه تأثیری در رشد جدایه‌های Bot3 و IR12 نداشت. همچنین نتایج این آزمون در دمای پنج درجه¬ی سلسیوس روی میوه‌ی سیب نشان داد که بین میزان تأثیر پرتو UV-C بر روی جدایه‌های مختلف قارچی از لحاظ کاهش رشد تفاوت معنی¬داری در سطح احتمال پنج درصد وجود نداشته است. ارزیابی اثر مخمر M47 بر روی رشد جدایه‌های قارچی روی میوه‌ی سیب در دمای 20 درجه‌ی سلسیوس نشان داد که بیشترین درصد کاهش رشد توسط این مخمر بر روی جدایه IR12 و به میزان 41/19 درصد اتفاق افتاده است. همچنین نتایج این آزمون در دمای پنج درجه¬ی سلسیوس روی میوه‌ی سیب نشان داد که بیشترین درصد کاهش رشد توسط این مخمر بر روی جدایه¬ P482 و به میزان 66/33 درصد اتفاق افتاده است. بررسی اثرات تلفیقی تیمارها روی میوه‌ی سیب در دمای پنج درجه¬ی سلسیوس نشان داد که در حضور CO2 و نمک¬ها به صورت تلفیقی و یا جداگانه هیچگونه رشدی در جدایه‌های مورد آزمایش صورت نگرفته و بیماری به طور کامل بر روی میوه‌ی سیب کنترل شده است. نتایج نشان می‌دهد که روش‌های شیمیایی، فیزیکی و بیولوژیکی استفاده شده در این مطالعه، کارایی قابل توجهی در کنترل بیماری کپک آبی و خاکستری سیب دارند.
- Abstract
- The blue mold (Penicillium expansum) and grey mold (Botrytis cinerea) of apples are the most important diseases causing major losses during storage. In the present research, the efficiency of some physical, chemical and biological control methods and their combinations were investigated. Isolates of B. cinerea, B. mali, P. expansum and the yeast species Pichia guiliermondi, Rodotorula musilaginosa, Saccharomyces cerevisiae and Candida membranifaciens were used for preliminary tests. Two isolates of B. cinerea and two isolates of P. expansum were selected as the most virulent pathogens. The isolate M47 of P. guiliermondi was also selected as it showed the highest inhibition against B. cinerea (Bot3) and P. expansum (P482 ) in duel cultures. The volatile compounds of M47 also completely prevented the mycelial growth for all fungal isolates except P482. In controlled atmosphere experiments, CO2 showed the most inhibitory effect on mycelial growths (51.71% to 64.65 %), while O2 imposed minimum inhibition on fungal growth (0 % to 19.71 %). Different concentrations of calcium chloride showed no inhibitory effects on fungal growth. On the other hand, 5 % or higher concentrations of sodium chloride completely suppressed the growth of pathogenic isolates. Different concentrations of sodium bicarbonate had no significant effects on the growth of the yeast; however, the concentration of 3 % calcium chloride resulted in the highest growth rate (62.5 %). Exposure of Bot3 and IR12 isolates to UV-C for 8 min showed the highest growth inhibiton (59.33 %). In contrast, extension of the exposere time (up to 60 min) had no negative effects on fungal growth. The results of the UV-C test showed no significant difference between mycelial growth inhibition of the fungal isolates on stored apple fruit at 5 °C. Assessment of the effects of the M47 yeast isolate on the growth of yeast isolates on apple fruit at high temperature storage condition (20 °C) showed the most inhibition of growth for IR12 isolate (19.44 %). The results of this test on apple fruit under cold storage condition (5 °C) showed the most inhibition of growth on P482 isolate (33.66 %). The results of the combined or separate experiments on apples at 5 °C showed that in the presence of CO2 and mineral salts no pathogen growth was abserved and the disease was completely controlled. The results showed that using chemical, physical and biological methods in this research privide prominent efficiency in decreasing of the blue and grey molds of apple fruit.
