عنوان پایان‌نامه

بررسی مقایسه ای نقش تبیین کنندگی خودتنظیمی هیجانی در شدت علائم مثبت و منفی در بیماران سایکوتیک



    دانشجو در تاریخ ۰۸ بهمن ۱۳۹۴ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "بررسی مقایسه ای نقش تبیین کنندگی خودتنظیمی هیجانی در شدت علائم مثبت و منفی در بیماران سایکوتیک" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    روانشناسی بالینِی
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 75396;کتابخانه پردیس قم شماره ثبت: 002462
    تاریخ دفاع
    ۰۸ بهمن ۱۳۹۴
    دانشجو
    امیر محسنی
    استاد راهنما
    علی مقدم زاده

    هدف اصلی این مطالعه مقایسه نقش تبیین‌کنندگی خودتنظیمی هیجانی در شدت علائم مثبت و منفی در بیماران سایکوتیک بود. برای دستیابی به این هدف از روش پژوهش توصیفی و از نوع علی- مقایسه‌ای بهره گرفته شد. تعداد 150 نفر بیمار سایکوتیک مرد، شامل 50 نفر بیمار اسکیزوفرنی مرد، 50 نفر دوقطبی و 50 نفر سایکوز ناشی از مت آمفتامین مرد به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند و با استفاده از پرسش‌نامه سنجش علائم مثبت (SAPS) و علائم منفی (SANS)، تنظیم هیجانی (ERS) و دشواری‌های تنظیم هیجانی (DERS) مورد آزمون قرار گرفتند. داده‌های جمع‌آوری‌شده در دو سطح آمار توصیفی (شاخص‌های گرایش به مرکز و پراکندگی) و آمار استنباطی (تحلیل واریانس چند متغیره، همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چند متغیری) مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که بین افراد اسکیزوفرنی، دوقطبی و سایکوز ناشی از مواد از لحاظ مؤلفه‌های عدم پذیرش و آگاهی هیجانی تفاوت معنادار وجود دارد. همچنین بین سه گروه افراد عادی، افراد اسکیزوفرنیک، دوقطبی و سایکوز ناشی از مواد به‌طورکلی از لحاظ نمرات علائم مثبت تفاوت معنادار وجود دارد ولی از لحاظ نمرات علائم منفی تفاوت معنادار وجود ندارد. برای پیش‌بینی علائم مثبت از طریق تنظیم هیجانی تنها متغیر عدم پذیرش است که می‌تواند علائم مثبت را پیش‌بینی کند. در سایکوزهای ناشی از مواد با توجه به سطح معناداری تنها متغیر ارزیابی مجدد شناختی می‌تواند علائم منفی را پیش‌بینی کند. در افراد اسکیزوفرن نیز با توجه به سطح معناداری تنها عدم پذیرش می‌تواند علائم منفی را پیش‌بینی کند واژگان کلیدی: خودتنظیمی هیجانی، شدت علائم مثبت، شدت علائم منفی، سایکوز.
    Abstract
    The main purpose of this study was to compare the expressive role of emotion self-regulation in the severity of positive and negative symptoms in psychotic patients. To this end a descriptive method of the causal-comparative type was used. 150 male psychotic patients – including schizophrenic, 50 bipolar, and 50 methamphetamine-affected psychotics – were selected through accessibility sampling and tested using Scale for the Assessment of Positive (SAPS) and Negative Symptoms (SANS), Emotion Regulation Scale (ERS), and Difficulties in Emotion Regulation Scale (DERS). The data was analyzed in two levels of descriptive and deductive statistics. The results showed that there’s a meaningful difference in non-acceptance and emotional awareness factors among schizophrenic, bipolar, and drug-affected psychotics. Among the three groups, regarding scores in general, there’s also a meaningful difference in the score of positive symptoms but there’s no meaningful difference in the score of negative symptoms. Only the non-acceptance factor can effectively predict positive symptoms through emotion regulation. In drug-affected psychotics, considering the level of meaningfulness, only the cognitive reevaluation factor can predict negative symptoms. In schizophrenics, considering the level of meaningfulness, only the non-acceptance factor can predict negative symptoms. Keywords: emotion self-regulation, intensity of positive symptoms, intensity of negative symptoms , psychosis