نقش شهر های میانی در توسعه شهرهای ناحیه ای مطالعه موردی : شهرستان شهریار
- رشته تحصیلی
- برنامه ریزی آمایش سرزمین
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 75183;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 75183;کتابخانه پردیس قم شماره ثبت: 002326;کتابخانه پردیس قم شماره ثبت: 002326
- تاریخ دفاع
- ۲۱ بهمن ۱۳۹۴
- دانشجو
- مرتضی دین محمد
- استاد راهنما
- کرامت اله زیاری, محمد میره ای
- چکیده
- چکیده در برنامه ریزی های منطقه ای هدف عمده استفاده بهینه از منابع برای توسعه متعادل مناطق است. یکی از موضوعاتی که همواره مورد توجه برنامه ریزان بوده است توجه و شناخت ساختارهای فضایی مناطق و نحوه پراکنش جمعیت و امکانات در هر برنامه ریزی از اهمیت بسزایی برخوردار است. در این بین توجه به نقش و کارکرد شهر های میانی در توسعه همراه با عدالت در مناطق همواره از اهمیت بالایی برخوردار بوده است. تجربیات نشان می دهد بی توجهی به این شهرها همواره موجب ایجاد قطب های بزرگ و بزرگ سری شهرهای بزرگ شده است. از این رو این تحقیق سعی کرده با شناسایی وضعیت اقتصادی و جمعیتی محدوده مورد مطالعه گامی در جهت رفع تمرکز در نواحی شهری بردارد. در این پژوهش برای کسب نتایج مورد نظر در بعد اقتصادی از مدل های اقتصادی مثل مدل طولی – عرضی ایزارد، تغییر سهم، ضریب مکانی(LQ) و نقش اقتصادی شهر استفاده کرده است. همچنین در این پژوهش از ابزار پرسشنامه و مصاحبه جهت آگاهی از نظرات ساکنین، بازاریان و مسئولین بهره گرفته شده است. همچنین برای آگاهی از وضعیت پراکنش جمعیت شهری از مدل های نخست شهری استفاده کرده است. نتایج نشان می دهد نقش عمده شهر شهریارصنعتی بوده است و بخش صعت به عنوان یک بخش پایه ای در اقتصاد منطقه مطرح است. در ادامه نتایج شاخص های نخست شهری و شاخص های عدم تمرکز نشان می دهد که وضعیت این شاخص ها در طی دوره 75 تا 85 روندی کاهشی داشته است و در دوره 85 تا 90 روندی افزایشی داشته است. و نتایج حاکی از آن است که بیشترین مراجعات به شهر شهریار عمدتا برای استفاده از بخش های بهداشتی و خدماتی می باشد. در کل می توان چنین نتیجه گرفت که شهر شهریار در صورت ایجاد زیرساخت های مناسب اقتصادی و اجتماعی می تواند به عنوان یک شهر میانی در کنار مادر شهر تهران باعث توسعه مناطق پیرامونی خود گردد. واژگان کلیدی: شهر میانی، شبکه شهری، برنامه ریزی ناحیه ای، توسعه ناحیه ای، شهریار
- Abstract
- The main objective of regional planning in the optimal use of resources for balanced development of regions. One of the issues that have been considered by planners. Attention the identification of the regions and the distribution of population and resources in the region. In the meantime due to role and function of central cities in developed areas with justice has always been very important. Experience shows that disregard for these cities has caused a great hubs and major cities have been created. Thus, this research has tried to identify economic and demographic situation of the study area take a step towards solving concentrated in urban areas. In this study, to obtain the desired results in the economic dimension of economic models such as the longitudinal - transverse Ayzard, shift share, Location Quotient (LQ) and economic role of the city is used. In this study, questionnaires and interviews to learn the views of residents, merchants and officials have been applied. For the urban population as well as the distribution of prime urban models have been used. The results show a major role in Shhryarsnty and the industry as a basic part in the region's economy. Following the results of the first indicators of urban and decentralization indicators shows This status code indicator has decreased over the course of 75 to 85 and 85 to 90 has increased in the period. The results show that most visits to the city's health department and the service is mainly for use. It can be concluded that the city's economic and social relations can be in the form of infrastructure Be used as a medium sized city in the metropolis of Tehran is developing its surrounding areas. Keywords: intermediate cities، network cities، regional planning، regional development، shahriyar county