عنوان پایان‌نامه

مقایسه ژنوتیپ‌های بیدانه جدید اصلاح شده انگور از نظر عملکرد و کیفیت محصول



    دانشجو در تاریخ ۲۶ بهمن ۱۳۹۴ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "مقایسه ژنوتیپ‌های بیدانه جدید اصلاح شده انگور از نظر عملکرد و کیفیت محصول" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 6940;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 75378;کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 6940;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 75378
    تاریخ دفاع
    ۲۶ بهمن ۱۳۹۴
    دانشجو
    امید گودرزی
    استاد راهنما
    علی عبادی

    با توجه به اهمیت خاص انگورهای تازه خوری بیدانه، برنامه اصلاحی با هدف انتخاب نمونه های مطلوب بی دانه با خصوصیات تازه خوری و کشمشی با انجام تلاقی بین هفت والد مادری دانه دار و چهار والد پدری بی دانه از سال 1375 در ایستگاه تحقیقات باغبانی دانشگاه تهران آغاز شد. با بررسی 29 ژنوتیپ برترحاصل از برنامه اصلاحی دانشگاه تهران از نظر کیفیت و عملکرد محصول با پنج رقم ایرانی و چهار رقم خارجی در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در 8 تکرار مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج ارزیابی 29 ژنوتیپ مورد نظر نشان داد که ژنوتیپ های C25 و S55 به ترتیب با میانگین 18/26 و 85/25 روز دیربرگده ترین ژنوتیپ ها بودند. در صفت اندازه حبه ژنوتیپ های دانه دار R87 و J6 به ترتیب با میانگین 12/521 و 22/372 میلی متر مربع بیشترین اندازه حبه را داشتند، در حالیکه رقم یاقوتی کوچکترین اندازه حبه را با میانگین 89/102 میلی متر مربع به خود اختصاص داد. در صفت وزن تک حبه، ژنوتیپ R87 با میانگین 41/5 گرم بیشترین وزن حبه و رقم یاقوتی، با میانگین 96/0 گرم کمترین وزن تک حبه را به خود اختصاص دادند. از نظر دوره رسیدن محصول ژنوتیپ دانه دار J37 با میانگین 75/120 روز، دیررس ترین و ژنوتیپ های بیدانه S51، I21 و یاقوتی به ترتیب با میانگین های 37/53، 33/59 و 12/69 روز زودرس‌ترین ژنوتیپ های ارزیابی شده بودند. نتایج ارزیابی چشایی توسط داوران، ژنوتیپ ها و ارقام را به چهار کلاس کاملاًبیدانه، نسبتاً بیدانه، نسبتاً دانه دار و کاملاً دانه دار تقسیم بندی کرد. در نهایت ژنوتیپ های L127، L125، I73، S55، Q45 ،S51 و I21 به عنوان ژنوتیپ های برتر و بیدانه شناخته شدند.
    Abstract
    Abstract Grape breeding program was carried out since 1996 due to importance of new superior seedless grape cultivars for table grape or raisin production. To do so, seven good quality seeded grape cultivars (female parents) were crossed with four Iranian seedless grapes cultivars (male parents) in Horticulture Research Station of university of Tehran. After selection of seedlees genotype, the superior ones were propagated asexually and planted in randomized Block Design in Horticultural research Station of university of agriculture and natural resources of university of Tehran. Evaluation of quantitative and qualitative traits of 29 seedless genotype along with five Iranian Seedless cultivars(Bidane sefid, Bidane qermez, Yaghuti, Askari and Keshmeshi sabz) as well as four recently important seedlees cultivars (Superior Seedlees, Flame seedless, Crimson seedlees and Perllette) were carried out for two years during 2014 & 2015. Results of evaluation of 29 genotype, showed that genotypes C25 and S55 were the most late leafing (26.18 and 25.85 day). In trait berry size genotypes R87 and J6 had largest berry size (521.12 and 372.22 mm2 ). Whereas Yaghouti, had the smallest berry size (102.89 mm 2 ). In addition, genotype R87 (5.41 gr) and Yaghouti (0.96 gr) had heaviest and lightest berry weight respectively. In terms of period of ripening, genotype J37 (120.75 days), were the most late-ripening genotype in two years while genotypes S51, I21 and Agouti (53.37, 59.33 and 69.12 day), were the most early ripening respectively. Panel taste evaluation could divided genotype and cultivars into four classes of seedless, semi seedless, semi seeded and seeded. Finally genotypes L127, L125, I73, S55, Q45, S51 and I21 were chosen as superior seedless genotypes. Keywords: Grape breeding, seedless, Berry size, Panel taste