بررسی فعالیت ... در آستروسیت های تیمار شده با ....
- رشته تحصیلی
- زیستشناسی-علوم جانوری - تکوینی جانوری
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس علوم شماره ثبت: 4112;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 45746
- تاریخ دفاع
- ۲۷ بهمن ۱۳۸۷
- دانشجو
- فاطمه کاشانی نجفی
- استاد راهنما
- بهمن زینلی
- چکیده
- بیماری های عصبی چون آلزایمر، بیماری های تخریب کننده نورون ها هستند. مطالعات، نشان دهنده توانایی آستروسیت ها در کاهش پیشرفت این بیماری ها می باشد. آستروسیت ها توانایی سنتز و ترشح فاکتور رشد TGF-? را دارند. این فاکتور، موجب محافظت نورون ها شده و این عمل را تحت القای 17?-estradiol، از طریق مسیر PI3K/Akt انجام می دهد. این مسیر، یکی از مهار کننده های پروتئین GSK-3? از طریق فسفریله کردن سرین 9 این پروتئین می باشد. آزمایشات قبلی نشان داد که تیمار آستروسیت ها با مهارکننده های GSK-3? چون LiCl و BIO نیز افزایش فاکتور TGF-? را به دنبال دارد. در این پروژه، علاوه بر اثبات خاصیت مهارکنندگی BIO نسبت به GSK-3? در آستروسیت ها، تاثیر استرادیول نیز بر مهار این پروتئین مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور، نیمکره های مغزی نوزاد rat 4-3 روزه، پس از جداسازی، در محیط DMEM کشت داده شد. پس از دو هفته کشت، خالص سازی آستروسیت ها با تریپسین، انجام و با BIO در غلظت های ?M 1و1/0 ، استرادیول در غلظت های nM 10 و 5/0، و مخلوط این دو ماده در دوغلظت ذکر شده تیمار شدند. بررسی میزان p-GSK-3? در مقایسه با GSK-3? با تکنیک های ایمونوسیتوشیمی و وسترن بلات انجام شد. همچنین تاثیر این تیمارها بر تکثیر و بقای آستروسیت ها با روش MTT بررسی شد. نتایج نشان داد که تیمار آستروسیت ها با BIO و استرادیول، هر کدام به تنهایی، موجب افزایش p-GSK-3? در مقایسه با GSK-3? شده و تاثیری بر تکثیر و بقای سلولی ندارد. در حالی که مخلوط این دو ماده، p-GSK-3? را افزایش نداده و در عوض، تکثیر آستروسیت ها را القا می کند. بنابراین، نتایج حاضر پیشنهاد می کند که BIO ، GSK-3?را در آستروسیت ها فسفریله و مهار کرده و استرادیول نیز چنین تاثیر مهاری را بر GSK-3? اعمال می کند. به نظر می رسد که تیمار آستروسیت ها با مخلوط BIO و استرادیول، زمینه برهمکنشی را فراهم می کند که تاثیر هر دو ماده را در مهار GSK-3? کاهش داده و موجب تکثیر سلول ها می شود.
- Abstract
- The mechanism underling neurodegenerative disease such as alzheimer’s disease is still unknown. The role of astrocytes with the ability to synthesize and release of growth factor B (TGF?) in the progression of disease is still pending. 17?-estradiol has been introduced as a neuroprotective agent known to increase the release of TGF?s from the cultured astrocytes through activation of PI3K/Akt signaling pathway. Results from a provious study in our labouratory have shown that inhibition of an enzyme called Glycogen Synthase Kinase-3? (GSK-3?), a key element in several signaling pathways such as PI3K/Akt and Wnt, by its inhibitors BIO (Bromo indirabine oxime) and lithium chloride increases the synthesis of TGF?s 1 and 2. In the present study we have therefore sought to determine of GSK3? is inactived by the treatment of cultured astrocytes with estradiol , BIO or combination of both. Cultured astrocytes were therfore treated either with 17?-estradiol (0.5 and 10 nM) or BIO (0.1 and 1µM) or a combination of estradiol and BIO. Cells were assayed for: 1) viability and proliferation through MTT assay, and 2) level of phosphorylated GSK-3? by western blotting and immunocytochemistry. The results showed that: 1) BIO or estradiol alone decreases the level of phosphorylated GSK-3?, however, both together do not affect its level. 2) combination of BIO and estradiol do increase cell proliferation, whereas either of them dose not have any affect. In conclusion, GSK-3? inactivation by estradiol / BIO is critical in neuroprotection by astrocytes.