عنوان پایان‌نامه
طراحی برنامه بازی درمانی عروسکی و ارزیابی اثر بخشی آن بر مهارت های ارتباطی دانش آموزان آهسته گام
- رشته تحصیلی
- روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74492;کتابخانه دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی شماره ثبت: ع-2458;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74492;کتابخانه دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی شماره ثبت: ع-2458
- تاریخ دفاع
- ۲۷ بهمن ۱۳۹۴
- دانشجو
- بهنام میرزاخانی
- استاد راهنما
- احمد به پژوه
- چکیده
- چکیده هدف از انجام این پژوهش طراحی برنامه بازی¬درمانی عروسکی و ارزیابی اثربخشی آن در مهارت¬های ارتباطی دانش¬آموزان آهسته¬گام بود. این پژوهش یک اقدام پژوهشی طرح محور مبتنی بر پیش¬آزمون – پس¬آزمون بود. جامعه آماری تحقیق حاضر را کلیه دانش¬آموزان آهسته¬گام در حال تحصیل در سال تحصیلی 95-94 دبستان استثنایی مهر ساری و دبستان حاجی مهدی¬پور گرجی¬کلا از توابع شهر ساری تشکیل می¬دادند. نمونه¬گیری با استفاده از روش خوشه¬ای سه مرحله¬ای انجام گرفت. ابزار اندازه¬گیری مقیاس ارتباط اجتماعی اولیه ماندی و همکاران (2003) بود. این ابزار یک ابزار ارزیابی مهارت¬های ارتباطی غیرکلامی است و از طریق مشاهده ساختارمند نوار دیداری انجام تکالیف چندگانه انجام می¬پذیرد و اجرای آن 15 تا 25 دقیقه زمان می¬برد. برای اجرای پژوهش، جلسات بازی درمانی عروسکی برگزار شد و گزارشاتی با شیوه مصاحبه و سوالات باز یا گفت و شنودهای کوتاه در پایان هر جلسه گرفته شده است. به طور میانگین 20 جلسه مداخله ارائه شد و کودکان بازی¬درمانی عروسکی را تجربه کردند. گروه شاهد در هیچ برنامه¬ای مبنی بر بازی¬درمانی عروسکی شرکت داده نشد اما به طور همزمان در فعالیت¬ها و کلاس¬های آموزشی دبستان شرکت کرد. سپس، پس¬آزمون به اجرا درآمد. در بخش آمار استنباطی از تحلیل کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد بازی درمانی عروسکی در افزایش مهارت¬های ارتباطی دانش¬آموزان آهسته¬گام با توان اثر بالا؛ موثر است. همچنین، بازی درمانی عروسکی، توجه اشتراکی، تعامل اجتماعی، درخواست¬های رفتاری و واکنش به آن و رفتار اجتماعی دانش¬آموزان آهسته¬گام را با توان اثر بالا تقویت می¬کند. کلمات کلیدی:دانش¬آموزان آهسته¬گام، بازی درمانی عروسکی، مهارت ارتباطی، توجه اشتراکی، تعامل اجتماعی.
- Abstract
- Abstract The goal of this research is to design a PuppetPlay Therapy plan and evaluating its efficiency in improvement of the social skills of the slow paced students. The presented study is a pattern-oriented research which is based on pre-examination as well as post-examination. The statistical society of the research is the slow-stepped students who are currently educating in Mehr elementary school (in Sary) and the Hajimehdipour elementary school (in Gorji Kola, around Sary) in the 94-95 educational year.The sampling process has been carried out using a three-level clustering technique. The scale measurement tool used for the social contacts is based on the Monday et al. work in 2003. This tool is a non-vocal contact skill measurement tool and has been applied through watching a structured visual tape captured from a multiple task. The time spent on this tool is about 15 to 25 minutes.In order to implement the research, some game-therapy sessions using dolls have been performed. After each session, some reports are prepared using interviews, open questions or short conversations. Twenty sessions are averagely presented and the kids have experienced the doll-based game-therapy.The supervision group has not been included in the game-therapy sessions. However, it participated in the activities and educational sessions of the elementary school. The post-examination was then implemented. The data has been analyzed using the SPSS software (version 20). In the deductive statistics part, the covariance analysis has been used.The gained results show that the doll-based game-therapy is effective in improvement of the social skills of the slow-stepped students. Moreover, it improved the common attentions, social communications, and the behavioral requests of the slow paced students with a high impact power. Keywords: slow paced students; PuppetPlay Therapy; social skills; common attention; social relations.
