عنوان پایان‌نامه
بازآفرینی منظر روستا در شهر با تاکید بر رویکرد بیوفیلیک، نمونه موردی ده ونک
- رشته تحصیلی
- مهندسی طراحی محیط زیست
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 75560;کتابخانه پردیس البرز شماره ثبت: 1082;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 75560;کتابخانه پردیس البرز شماره ثبت: 1082
- تاریخ دفاع
- ۱۹ بهمن ۱۳۹۴
- دانشجو
- نوشین کمجانی
- استاد راهنما
- حسن دارابی
- چکیده
- کلمات کلیدی (2 تا 5 کلمه) : روستا شهر ، بازآفرینی، رویکرد بیوفیلیک چکیده : روابط متقابل و پیوند میان شهرها و نواحی روستایی به طور گستره ای به عنوان عامل اصلی در فرآیند تغییرات اجتماعی و فرهنگی مطرح می باشد. باوجود این واقعیت، بیشتر نظریه های توسعه و رویه های اجرایی به دوگانگی جمعیت و فعالیتهای نواحی شهری و روستایی تأکید دارند. روستاشهرعنوان پدیده ای است که در حال حاضر در سرتاسر دنیا به عنوان یکی از موضوعات مهم و حائز اهمیت در دستور کار برنامه ریزان و طراحان شهری قرار دارد. سه رویکرد متفاوت برای پدیده ی روستا شهر متصور است. رویکرد گذار روستا به شهر(روستا - شهر حاصل از پیوستن چند روستا به یکدیگرو یا بزرگ شدن روستا)، رویکرد روی آوری(روستا شهر حاصل از برنامه ریزی شهری و طراحی)و رویکرد رویارویی (روستا شهر حاصل از برنامه ریزی برای احیاء و توسعه ی مجدد روستای بلعیده شده) در ایران در واقع روستا شهر در رویکرد رویارویی جای می گیرد. بدین منظور شیوه ای از طراحی مطرح است که بتواند با حفظ بافت سنتی، در کنار امکانات شهری، محیطی امن و آرام و خالی از هرگونه هرج و مرج را خلق کند. ده ونک به عنوان سکونتگاهی شناخته می شود که در گذشته روستا بوده و از این رو نمایانگر برخی از ویژگی های متمایز روستایی است و از سویی دیگر به دلیل قرار گرفتن در مسیر توسعه شهر تهران، و ساخت اتوبان چمران که موجب قطع رابطه ده ونک با رود دره ی درکه شده است، با از دست دادن زمین های کشاورزی در جریان فرآیند بهره برداری از منابع زمین و همچنین تغییر کاربری زمین ها و باغ های آن به کاربری مسکونی و صنعتی، ویژگی های شهری را کسب کرده است. موقعیت مکانی این روستا شهر به گونه ای است که می توان با به کار گیری طراحی درخور از آن به عنوان بافتی طبیعی با قابلیت بالا جهت افزایش سلامت روح و روان و همچنین افزایش کارایی فیزیکی افراد ساکن و افراد در حال عبور از منطقه بهره جست،که با توجه به مطالعات صورت گرفته در این پژوهش طراحی به شیوه ی بیوفیلیک پیشنهاد گردید. این انتخاب بر اساس مفهوم طراحی بیوفیلیک که به ایجاد رابطه بین طبیعت، علم و محیط به صورت ساده برای درک دانش گذشته وکسب فرصت های جدید می پردازد، صورت پذیرفت. در این سبک از طراحی هر دو نیاز انسان، در برقراری ارتباط نزدیک با طبیعت و همچنین توسعه پایدار به منظور افزایش کیفیت زندگی مد نظر قرار می گیرد.
- Abstract
- The mutual interaction of urban and rural areas is widely known as a main factor in procedure of social and cultural changes. However, most of development theories and executives guidelines emphasize on duality of population in rural and urban areas. Urban village is a phenomena which has turned to be an important and substantial issue in urban planning and design. It has three different approaches toward urban village: transition from village to city (village-city is formed by merging a couple of villages together or expansion of one village), Acceptance approach (urban village as the result of urban planning and design), and encounter approach (village city as the resultant of planning for restoration and re-development of forgotten villages). In Iran, village city can be classified under encounter approach. Hence, a kind of designing has been introduced to create a safe and tranquil atmosphere without any chaos along with other urban opportunities and maintenance of traditional texture. Deh-Vanak is known as a settlement which used to be a village; therefore, it has some distinct characteristics of a rural area. On the other hand, this area has changed to an urban feature due to locating on the development zone of Tehran, construction of Chamran Highway which led to disconnection of Deh-Vanak from Darakeh River Valley, losing farming lands because of exploitation of natural resources, and changing the landuse from orchards to residential and industrial. The spatial situation of this urban village makes it possible to change it to an appropriate natural texture with compatible design for increasing the physical efficiency of residents and passersby and also enhancing their spiritual and mental health. According to the conducted research, biophilic approach was suggested for this kind of design. This suggestion is based on biophilic design concept which triggers the connection among nature, science and environment as a simple path for understanding traditional knowledge and providing modern opportunities. This approach considers the two main needs of human, namely close relations with nature and sustainable development for improving life quality.
