عنوان پایان‌نامه
اثربخشی برنامه آموزشی امید برخودکارآمدی و خودتنظیمی نوجوانان دختر
- رشته تحصیلی
- مشاوره خانواده
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74231;کتابخانه دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی شماره ثبت: ع-2437
- تاریخ دفاع
- ۲۴ بهمن ۱۳۹۴
- دانشجو
- مرضیه زینال زاده
- استاد راهنما
- مسعود غلامعلی لواسانی
- چکیده
- چکیده پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی برنامه آموزشی مبتنی بر امید بر خودکارآمدی و خودتنظیمی نوجوانان دختر صورت پذیرفت. روش پژوهش، شبه¬ آزمایشی و از نوع طرح پیش¬آزمون-پس¬آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری، تمامی دانش¬آموزان دختر دبیرستانی منطقه 10 شهر تهران بود. روش نمونه¬گیری در دسترس بود. نمونه پژوهش 40 نفر بود که 20 نفر آن در گروه آزمایش و 20 نفر آن در گروه کنترل جایگزین شدند. گروه آزمایشی به مدت هشت جلسه تحت برنامه آموزشی امید قرار گرفتند و گروه کنترل در همین مدّت هیچ آموزشی ندیدند. هر دو گروه مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر و پرسشنامه خودتنظیمی (SRQ) را در مرحله¬ی پیش¬آزمون و پس¬آزمون تکمیل کردند. تحلیل داده¬ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و همچنین آزمون t گروه¬های مستقل صورت گرفت. یافته¬های پژوهش نشان داد که تفاوت معنی¬داری (P<0/01) بین دو گروه آزمایش و کنترل در متغیرهای خودکارآمدی و خودتنظیمی وجود داشت. به عبارت دیگر، پس از اجرای برنامه آموزشی، گروه آزمایش در نمره کل خودکارآمدی و خودتنظیمی نمرات بالاتری را در مقایسه با گروه کنترل به دست آوردند. با توجّه به نتایج پژوهش دست¬اندرکاران امور آموزشی می¬توانند با افزایش میزان امید، خودکارآمدی و خودتنظیمی را افزایش دهند. کلید واژه ها: خودکارآمدی، خودتنظیمی، امید، نوجوان
- Abstract
- Abstract This study aimed to investigate the effectiveness of hope training program self-efficacy and self-regulation among adolescent girls. The research method was quasi-experimental in regard to pretest-posttest with control group. The statistical population was chosen from the entire female students in 10 area of Tehran city who were studing at high school. The procedure of choosing the sample was nonrandom (convenience) methodical. The sample was 40 students, 20 of them were assigned to the experimental group and the rest were replaced in control group. The experimental group learned hope proceeded for eight sessions while control group was not learning at the same time. Both groups completed questionnaire self-regulation and Sherer General self-efficacy scale in the pre-test and post-test. Data analysis was conducted using covariance analysis as well as independent group t test. The results showed that significant differences (P<0/01) there was between the experimental and control groups in self-efficacy and self-regulation. In other words, subsequent to attending training sessions, experimental group exhibited higher scores, compared to control group, regarding the total scores of self-efficacy and salf-regulation. According to the result of research Education practitioners can increasing self-efficacy and self-regulation student by increasing hope. Key words: self-efficacy, self-regulation, adolescent, hope
