عنوان پایان‌نامه
تأثیر سطوح مختلف اسید آمینه ایزولوسین بر طول عمر، رشد جمعیت و میزان پروتئین در همولنف زنبورعسل
- رشته تحصیلی
- مهندسی کشاورزی - علوم دامی - پرورش زنبور عسل
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 7432;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 82007;کتابخانه مرکزی پردیس کشاورزی و منابع طبیعی شماره ثبت: 7432;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 82007
- تاریخ دفاع
- ۲۴ بهمن ۱۳۹۴
- دانشجو
- حامد واعظی
- استاد راهنما
- غلامعلی نهضتی پاقلعه, کامران رضا یزدی
- چکیده
- به منظور ارزیابی تاثیر سطوح مختلف اسیدآمینه ایزولوسین بر عملکرد زنبورعسل پژوهشی در شرایط مزرعه و قفس انجام گرفت. آزمایش اول که در مزرعه انجام شد در قالب طرح کاملاتصادفی با 4 جیره و7 تکرار(کندو) به مدت 45 روز در فصل بهار صورت گرفت. جیره ها شامل جیره:Aشاهد(شربت1به1 بدون ایزولوسین)، جیره:B برابر نیاز(39/0گرم ایزولوسین به صورت محلول در شربت)، جیره:C20% کمتر از نیاز( 32/0گرم ایزولوسین به صورت محلول در شربت)، جیره:D20% بیشتر از نیاز(46/0گرم ایزولوسین به صورت محلول در شربت) بودند. نتایج به دست آمده نشاندادکه از نظر میانگین پرورش نوزاد واندازه جمعیت درکل دوره آزمایشی بین جیره ها اختلاف معنی داری وجود داشت(01/0P<)، به طوری که جیره B بیشترین(10107سانتی متر مربع) و جیره A(8/8542 سانتی متر مربع) کمترین پرورش نوزاد را داشتند. از نظر اندازه جمعیت نیز جیره B با میانگین جمعیت97/12 قاب دارای بیشترین و جیرهA با میانگین جمعیت 1/11 قاب دارای کمترین اندازه جمعیت بودند. با توجه به تاثیر مطلوب اسید آمینه ایزولوسین بر روی پرورش نوزاد و رشد جمعیت توصیه می شود که بهترین زمان استفاده از ایزولوسین برای تحریک کلنی ها جهت پرورش نوزاد در اوایل بهار و با جیرهB (برابر نیاز) باشد. آزمایش دوم در قفس و در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 جیره و 4 تکرار برای هر جیره انجام شد. جیره ها در این آزمایش شامل جیره:A شاهد(فقط شربت 1 مولار ساکارز)، جیره:B ppm500ایزولوسین ، جیره ppm :C 1000ایزولوسین (کمتر از نیاز)، جیرهppm :D 1500ایزولوسین(برابر نیاز)، جیرهppm :E 2000ایزولوسین(بیشتر از نیاز) بودند. نتایج به دست آمده نشان داد که از نظر میانگین میزان پروتئین همولنف ، طول عمر و اندازه غدد هیپوفارنژیال در کل دوره آزمایشی بین جیره ها اختلاف معنی داری وجود داشت(01/0P<). جیره D و Aبه ترتیب با میانگین 65/6 و 57/3(میکروگرم بر میکرولیتر) بیشترین و کمترین میزان پروتئین همولنف را در بین جیره ها داشتند و تفاوت آنها با بقیه جیره ها معنی دار بود(01/0P<). در مورد طول عمر جیره D و E با میانگین 25/40 و 28 روز به-ترتیب بیشترین و کمترین طول عمر را در بین جیره ها داشتند. در مورد رشد غدد هیپوفارنژیال جیره D و A با میانگین 082/0 و 065/0(میلی متر) به ترتیب بیشترین و کمترین قطر غدد هیپوفارنژیال را داشته و تفاوت آنها با بقیه جیره ها معنی دار بود(01/0P<). با توجه به نتایج به دست آمده گفت که استفاده از مکمل اسید آمینه ایزولوسین در سطح نیاز باعث بهبود فاکتورهای مهم و تاثیر گذار در رشد و توسعه کلنی ها مانند میزان پروتئین همولنف، طول عمر و اندازه غدد هیپوفارنژیال خواهد شد.
- Abstract
- In order to evaluate the effect of different levels of Isolucin Acid on the performance of research honeybee in field and cage conditions. The first field experiment was conducted in a complete design with four rations and seven replicates (hive) for 45 days in spring. Diets include diet: A control (1 to 1 without isoleucine syrup), diet B equal to the requirement (0.39 grams of isoleucine in solution in a syrup), diet: C less than needed (0.24 grams of iso-olosin in solution in a syrup), diet: D20% higher than the requirement (0.46 g of iso-olosin in solution in syrup). The results showed that there was a significant difference between the mean rearing of the infant and the size of the population throughout the experimental period between the diets (P <0.01), so that the highest diet (10107 cm2) and diet A ( 8542.8 cm centimeters) had the least infant growth. In terms of population size, B diet with a mean mass of 12.97 had the highest and A diet with a mean population of 11.11 frames had the lowest population size. Considering the favorable effect of iso-olosin amino acid on infant growth and population growth, it is recommended that the best time to use isulosin is to stimulate colonies for infant growth in the early spring and with diet B as needed. The second experiment was carried out in a cage in a completely randomized design with 5 rations and 4 replicates for each diet. Diets in this experiment included diets: A control (only 1 molar sucrose syrup), rations: 500 ppm of isoleucine, C: 1000 ppm, isoleucine (less than requirement), D: 1500 ppm, isoleucine (equivalent to requirement), E: ppm 2000 isoleucine (more Of need). The results showed that there was a significant difference in the mean of hemolymph protein, longevity and size of the hypopharyngeal glands during the whole trial period between the diets (P <0.01). D and A diets had the highest and lowest levels of hemolymph in the diets with an average of 6.65 and 3.73 (micrograms per microliter), and their differences with the rest of the diets were significant (P <0.01) ) In the case of life span of D and E, with a mean of 25/40 and 28 days, respectively, had the highest and lowest lifetime among rations. Hypopharyngeal gland growth of diets D and A with mean values of 0.082 and 0.065 (mm) had the highest and lowest diameter of the hypopharyngeal glands and their difference with the rest of the diets was significant (P <0.01) ) According to the results, the use of supplementation of iso-olosin amino acid at the required level will improve the important factors affecting the growth and development of colonies, such as the rate of hemolymph protein, longevity and size of the hypopharyngeal gland. Key words: Isulosin, population size, infant growth, hemolymph protein, longevity, hypopharyngeal glands.
