عنوان پایاننامه
مسئله هویت در خاورمیانه دگر دیسی هویت از امر ناسیونالیستی به امر مذهبی
- رشته تحصیلی
- مطالعات منطقه ای- مطالعات خاورمیانه وشمال آفریقا
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP3997;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 72468;کتابخانه دانشکده حقوق و علوم سیاسی شماره ثبت: LP3997;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 72468
- تاریخ دفاع
- ۱۷ بهمن ۱۳۹۴
- دانشجو
- حامد سیفی
- استاد راهنما
- بهاره سازمند
- چکیده
- الگوی¬های دوستی و دشمنی¬، اعتماد و بی اعتمادی¬، جنگ و صلح¬، همه و همه متأثر از تعریفی است که کشورها از هویت خویش دارند. پیوند هویت با منافع و کنش سیاسی از یک سو و وجود بحران¬های عمیق هویتی در خاورمیانه از سوی دیگر لزوم پرسش از مسئله هویت را در این منطقه ایجاب می¬کند. چارچوب نظری این پژوهش تحلیل گفتمان لاکلاو و موفه است چون معتقدیم مفاهیم به کار گرفته شده در این نظریه مبنای مناسبی برای مطالعه¬ی هویت در اختیار ما قرار می¬دهد. ادعای پژوهش حاضر این است که بنیاد¬های شکل¬دهنده¬ی هویت در خاورمیانه از مبنایی ملی¬گرایانه به مبنایی مذهبی تغییر ماهیت داده است بنابراین سوال اصلی ما از این قرار است که چگونه مبنای شکل¬دهنده¬ی هویت در خاورمیانه از امر ملی¬گرایانه به امر مذهبی تغییر کرده است؟ پاسخ ما به این پرسش این است که گفتمان ملی¬گرایی و مدرنیزاسیون برخی از نیروهای اجتماعی ر ا به حاشیه رانده یا سرکوب کرده است و همین نیروهای اجتماعی سرکوب شده با تولید دانش و صورتبندی معرفت معترض، در برابر هژمونی گفتمان غالب یعنی ملی¬گرایی مقاومت می کند. اسلام سیاسی روایتی است که این نیروهای اجتماعی سرکوب شده از اسلام به دست می دهند و به این ترتیب گفتمان مدرنیته غربی را به چالش می¬کشند. سه کشور ایران، ترکیه و مصر به عنوان مطالعات موردی انتخاب شده¬اند تا نشان¬گر سیر دگردیسی هویتی در خاورمیانه باشند. پس از ورود قدرت¬های استعماری به این سه کشور و فروپاشی امپراطوری عثمانی، دولت¬-ملت¬سازی به سبک مدرن شروع شد و گفتمان ملی¬گرایی به گفتمان مسلط بدل گشت. این امر به تدریج باعث تضعیف جایگاه اسلام به عنوان مبنای امور در جوامع مسلمان و حرکت به سوی سکولاریزاسیون شد. گفتمان ملی¬گرایی در این سه کشور با تعقیب سیاست¬های ضد دینی همواره در پی کاهش نقش دین در جامعه بود. اما دین کارکرد خود را در این جوامع از دست نداد و در واکنش به مدرنیزاسیون و سکولاریزاسیون جوامع مسلمان، گروهی از اسلام¬گرایان به سوی گفتمان اسلام سیاسی مبتنی بر برداشت خاص خود از قرآن و زندگی پیامبر اسلام و جانشینان ایشان روی آوردند.
- Abstract
- Patterns of friendship and enmity, trust and distrust, war and peace are all affected by the definition which countries have about their entity. The link of identity with interests and political action from one hand and profound entity crises in the Middle East from the other hand requires the necessity of question about identity. Theoretical framework of this research is discourse analysis of Laclau and Mouffe because we believe that the concepts used in this theory provide suitable basis for studying identity. The claim of present research is that foundations shaping the identity in the Middle East have changed from nationalist basis to a religious one. So, our main question is that how is basis shaping the identity in the Middle East is changed from nationalist basis to a religious one? Our response is that nationalism and modernization discourse suppressed some social forces and these suppressed social forces resist against the hegemony of dominant discourse i.e. nationalism. Political Islam is a narration which these suppressed social forces have about Islam and accordingly challenge western modernity discourse. Three countries of Iran, Turkey and Egypt are selected as case studies so that they indicate the process of identity transformation in the Middle East. After the arrival of colonial powers into these three countries and the collapse of the Ottoman Empire, govern-nationalization started with modern style and nationalism discourse became dominant discourse. This caused undermining the position of Islam as the basis of affair in Muslim communities and movement towards secularization. Nationalism discourse in these three countries with pursuit of anti-religious policies had always sought to reduce the role of religion in society. But religion didn’t lose its function in these communities and in response to modernization and secularization of Muslim communities, a group of Islamists took to political Islam discourse based on their special interpretation of the Quran and life of Prophet Mohammad and his successors.