عنوان پایان‌نامه
تاثیر کفی طبی بر الگو و میزان الکترومیوگرافی عضلات مچ پا در ورزشکاران دانشگاهی دارای کف پای صاف حین پرش فرود تک پا
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 1264;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74448;کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 1264;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74448
- تاریخ دفاع
- ۱۳ بهمن ۱۳۹۴
- دانشجو
- محمدرضا بدیهیان نجف آبادی
- استاد راهنما
- هومن مینو نژاد
- چکیده
- مقدمه: کف پای صاف اثر خود را به شکل زنجیره ای به مفاصل و سگمان های فوقانی انتقال می دهد و منجر به اختلال در زنجیره حرکتی می شود. تحقیقات اشاره دارند که استفاده از کفی طبی ممکن است الگوی فعالیت عضلات افراد دارای کف پای صاف را حین فعالیت های راه رفتن و دویدن به سوی الگوی افراد دارای پای نرمال سوق دهد ولی تا به امروز مطالعه ای در خصوص تاثیر کفی طبی روی کنترل عصبی عضلانی ورزشکاران دارای کف پای صاف در رابطه با تکالیف ورزشی مانند پرش- فرود تک پا، صورت نگرفته است. هدف: هدف از این تحقیق مقایسه ی الگو و میزان فعالیت الکترومیوگرافی فیدفورواردی و فیدبکی عضلات اطراف مفصل مچ پای ورزشکاران دانشگاهی دارای کف پای صاف طی استفاده از کفی طبی و بدون کفی طبی، در حین انجام تکلیف پرش- فرود تک پا می باشد. روش‌شناسی: در تحقیق حاضر تعداد 15 ورزشکار دارای ناهنجاری کف پای صاف به صورت هدفمند به عنوان نمونه آماری این تحقیق انتخاب شدند. فعالیت الکترومیوگرافی از چهار عضله تیبیالیس قدامی، پرونئوس لانگوس، گاستروکنمیوس داخلی و سولئوس حین تکلیف پرش- فرود تک پا در دو وضعیت با و بدون کفی به ثبت رسید. روش آماری تحلیل واریانس چند متغیره با اندازه گیری های مکرّر جهت مقایسه زمان‌بندی و میزان فعالیت عضلات در دو فاز فیدفوروارد و فیدبک بین دو وضعیت استفاده شد. یافته‌ها: نتایج تحقیق حاضر نشان داد که میزان فعالیت فیدفورواردی عضلات تیبیالیس قدامی و پرونئوس لانگوس و میزان فعالیت فیدبکی تمامی عضلات تیبیالیس قدامی، پرونئوس لانگوس، گاستروکنمیوس داخلی و سولئوس در وضعیت با کفی طبی نسبت به وضعیت بدون کفی طبی در حین تکلیف پرش-فرود تک پا به طور معنی داری بیشتر است(05/0p?). همچنین نتایج نشان داد که زمان آغاز فعالیت عضلات تیبیالیس قدامی و پرونئوس لانگوس در وضعیت با کفی طبی نسبت به وضعیت بدون کفی طبی در حین تکلیف پرش-فرود تک پا به طور معنی داری بیشتر می باشد(05/0p?). نتیجه‌گیری: با توجه به اینکه کفی طبی باعث تغییر در عملکرد عصبی- عضلانی عضلات تیبیالیس قدامی، پرونئوس لانگوس، گاستروکنمیوس داخلی و سولئوس گردید. بکارگیری کفی طبی می تواند خطر بروز آسیب و اختلالات زنجیره حرکتی را کاهش دهد.
- Abstract
- Introduction: Flat foot transfers a chain effect on the joints and upper segments and leads to disruption of kinetic chain. Researches suggest that the use of foot orthoses may change muscle activation patterns of people with flat foot during walking and running activities to people with normal-arched feet but to date there are not studies on the effect of foot orthoses in neuromuscular control of athletes with flat foot deformity in sport tasks such as single leg jump-landing, yet. Purpose: The aim of this study was to compare the pattern and EMG activity (feed forward and feedback phases) of muscles around the ankle joint in collegiate athletes with flat foot in the foot orthoses compared to the situation without foot orthoses, while single-leg jump-landing task is done. Methodology: In this study of 15 athletes with flat foot deformity were selected purposively as the sample. EMG activity of four muscles (tibialis anterior, peroneus longus, medial gastrocnemius and soleus) during single leg jump-landing was registered in two situations with and without foot orthoses. Repeated Measures MANOVA was used to compare the timing and amount of feed forward and feedback muscle activity between the two situations. Results: The results showed that the feed forward activity of the tibialis anterior and peroneus longus muscles and feedback activity of all muscles (tibialis anterior, peroneus longus, medial gastrocnemius and soleus muscles) in the foot orthoses compared to the situation without foot orthoses during single-leg jump-landing task was significantly higher (p? 0.05). The results showed that onset of the tibialis anterior and peroneus longus muscles in the foot orthoses situation compared to the situation without foot orthoses during single-leg jump-landing task is significantly higher (p? 0.05). Conclusion: Foot orthoses with changes in neuromuscular function of tibialis anterior, peroneus longus, medial gastrocnemius and soleus muscles may reduce the risk
