عنوان پایان‌نامه

سنتز پلیمر قالبگیری مولکولی بر پایه هیدروکسی اتیل متاکریلات و بررسی رهایش داروی تیمولول از آن برای لنزهای تماسی



    دانشجو در تاریخ ۰۳ بهمن ۱۳۹۴ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "سنتز پلیمر قالبگیری مولکولی بر پایه هیدروکسی اتیل متاکریلات و بررسی رهایش داروی تیمولول از آن برای لنزهای تماسی" را دفاع نموده است.


    محل دفاع
    کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 73349;کتابخانه پردیس یک فنی شماره ثبت: 1709.;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 73349;کتابخانه پردیس یک فنی شماره ثبت: 1709.
    تاریخ دفاع
    ۰۳ بهمن ۱۳۹۴
    استاد راهنما
    پیام زاهدی

    قالب گیری مولکولی تکنیکی مفید برای تولید حفراتی با آرایش مولکولی بالا درون شبکه پلیمر می باشد. امروزه پلیمرهای قالب مولکولی در سیستم های دارورسانی استفاده گسترده ای پیدا کرده اند پتانسیل بالای آنها باعث شده است که در رهایش دارو به کار روند. در این تحقیق، پلیمرهای قالب مولکولی به منظور رهایش کنترل شده داروی تیمولول مالئات با هدف افزایش نیمه عمر دارو و متعاقبا کاهش عوارض جانبی و مشکلات ناشی از این داروی چشمی که حیات بیماران را در دست خود دارد، مورد مطالعه قرار گرفت. ذرات پلیمری در ابعاد نانو و مورفولوژی کروی با استفاده از استراتژی غیرکوالانسی از طریق پلیمریزاسیون رسوبی تهیه شده و بوسیله طیف سنج مادون قرمز و میکروسکوپ الکترونی روبشی و عبوری مشخصه یابی شدند. تصاویر میکروسکوپی، مورفولوژی کروی و ابعاد نانو در حدود 50 نانومتر را مشخص نمود. برهمکنش های میان مولکول تیمولول مالئات و مونومر عاملی با داده های طیف سنجی مورد بررسی قرار گرفت. عوامل موثر در پلیمریزاسیون، مورفولوژی و جذب پلیمرها از جمله انواع حلال ها با قطبیت متفاوت، انواع و مقادیر مختلف عامل شبکه ای کننده، نسبت های متفاوت دارو به مونومر و pH محلول جذب بهینه شدند. پلیمر بهینه شده با نسبت مولی مونومر عاملی 10 و 75% عامل شبکه ای کننده در دمای 60 درجه سانتی گراد و در حضور حلال استونیتریل پلیمریزه شد. در ادامه تحقیق پروفایل رهایش دارو مورد بررسی قرار گرفت که نتایج حاکی از رهایش آهسته و کنترل شده بود. از آنجا که حامل دارویی نباید اثرات سمی و مضر بر بافت های موجود زنده داشته باشد لذا از تست های سمیت سلولی به منظور بررسی سمیت نمونه بهینه پلیمری استفاده شد و مشاهده شد که حامل دارویی هیچ سمیتی ندارد
    Abstract
    Molecular imprinting is a promising strategy in order to develop polymeric networks with precise structured molecular cavities. These Molecularly Imprinted Polymers (MIPs) have attracted a lot of attention in scientific community for their great potential in drug delivery applications. In the current research, development and properties of MIPs were investigated for their potential use in controlled delivery of Timolol Maleate with the purpose of prolonging the release of the drug and eradicating the associated drawbacks in treatment of the eye-related disease. Polymer nanoparticles with spherical morphology were synthesized using precipitation polymerization technique utilizing the non-covalent interactions with the desired drug. The studies included FTIR, SEM and TEM analysis that confirmed the formation of particles as small as 50nm in diameter. Polymer-drug interactions and effects on the overall structural features were studied. Optimization of the properties were carried out considering various factors such as the polarity of solvent, crosslinking agent type and content, the monomer/drug ratio and the pH of the polymerization medium. The sample with most promising results was found to be that of monomer ratio of 10, 75% of cross linker and polymerization temperature of 60°C in acetonitrile solvent. Furthermore, the drug release profile was studied in detail confirming the controlled release of the drug at extended periods. The cytotoxicity of the polymeric system was studied on mesenchymal stem cells (hADSC) which confirmed that the desired system showed no cytotoxic effect on living tissues. Keywords: Molecularly Imprinted Polymers, Timolol maleate, controlled release, polymeric nanoparticles, drug delivery systems.