عنوان پایان‌نامه
پترولوژی و ژئوشیمی دایک های دیابازی سنوزوئیک در جنوب غرب بویین زهرا (استان قزوین)
- رشته تحصیلی
- زمین شناسی_پترولوژی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس علوم شماره ثبت: 6236;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74423;کتابخانه پردیس علوم شماره ثبت: 6236;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 74423
- تاریخ دفاع
- ۲۸ بهمن ۱۳۹۴
- دانشجو
- سمیه آقاعلی
- استاد راهنما
- علی کنعانیان
- چکیده
- منطق? مورد مطالعه، شامل دسته دایک‌هایی است که در استان قزوین و در جنوب غرب شهرستان بوئین زهرا واقع است. این منطقه در تقسیمات زمین‌شناسی ایران، بخش کوچکی از زون ساختاری ایران مرکزی و کمربند ماگمایی ارومیه-دختر محسوب می‌شود. دسته دایک‌ها، دارای آرایش نسبتاً منظم با روند غالب شمال‌غرب- جنوب شرق هستند که به درون سنگ‌های آذرآواری ائوسن منطقه نفوذ کرده‌اند. آنها به علت توزیع غیرتوانی در اندازه‌شان و تغییرات غیرخطی در فضای لگاریتمی به وضوع طبیعتی غیرفرکتال نشان می‌دهند. از لحاظ سنگ‌شناسی، ترکیب آنها عمدتاً آندزیتی تا آندزیتی‌بازالتی و گاهی نیز داسیتی است. کانی‌های اصلی و درشت‌بلور این سنگ‌ها شامل پلاژیوکلاز، ارتوپیروکسن، کلینوپیروکسن به همراه کوارتز، بیوتیت و کانی‌های اپک است که در یک زمینه میکرولیتی تا شیشه‌ای حضور دارند و بافت غالب آنها میکرولیت‌پورفیری است. بررسی‌های پتروگرافی و کانی‌شناسی این سنگ‌ها، حاکی از تغییر و تحولات پیوسته‌ای در آنها شامل ظهور و حذف برخی کانی‌ها، دربرداری کانی‌ها به وسیل? کانی‌های دیگر، تشکیل بافت غیر تعادلی نظیر بافت غربالی، حضور دو نسل متفاوت از فنوکریست‌ها در کنار هم و خوردگی آنها، در نتیج? فرآیندهایی نظیر کاهش فشار و تغذیه مکرر آشیانه ماگمایی و یا تغییرات فشار بخار آب است. بر اساس ویژگی‌های زمین‌شیمیایی، ماگمای سازنده آنها، ماهیت کالک‌آلکالن و ترکیبی مشابه با مذاب‌های مشتق شده از گوشته غنی‌شده داشته و از ذوب‌بخشی حدود 5 تا 20 درصد منابع گارنت لرزولیت از اعماق حدود 100 کیلومتری در محدوده زون گارنت دار تأمین شده‌اند و در یک محیط کمان قاره‌ای جای گرفته‌اند. این اختصاصات نشانگر ماگماتیسم از یک گوه گوشته است که عناصر متحرک (K, Rb, Ba) توسط سیالات زون فرورانش بدان افزوده گردیده است. روند عناصر ناسازگار و مقایسه آنها با مقادیر پوسته قاره‌ای حاکی از آلایش ماگمای مولد آنها طی صعود و تکامل نهایی است.
- Abstract
- The study area, contain several dike swarms which is located in the SW of Bion-Zahra city in the Qazvin province. According to Iranian geological subdivision, this area is part of central Iran structural zone and Urmia-Dokhtar magmatic arc. The dike swarms have relatively regular orientation with NW-SE direction and intruded within the Eocene volcano-clastic rocks. they represent none-fractual nature due to none-exponential distribution in their sizes and non-linear changes in logaretmic space. They have mainly andesite to andesy-basalt and rarely dacitic composition. The plagioclase, orthopyroxene, Clinopyroxene associated with quartz, biotite and opac minerals are main rock forming minerals and phonocryst phases which set in the microlithic to hyaline groundmass with microlithic porphyry texture. Petrography and mineralogical studies such as mineral engulfing, sieve textures, existence of two different phenocryst suggest that primary magma undergone different process such as decompression due to magma rising and periodically replenishment of magma chamber and Fluctuations of water pressure. Based on geochemical feature, parent magma of studying dikes have calc-alkaline affinity and derived from partial melting 5 to 20% of garnet lherzolithe mantle source in the 100 km beneath of crust in the Andean like continental arc setting. This geochemical features indicate a metasomathismed lithospheric mantle sources which was enriched in the LILE (e: K, Rb, Ba) by slab fluids and/or melts associated with subducting slab. moreover the trend of incompatible elements and their compartion with upper crustal values are consistent with crustal contamination of parent magma during the rising and their emplacement.
