تنوع زیستی ده پایان (سخت پوستان، نرم زرهیان) در مناطق جزر و مدی سنگی صخره ای سواحل شمالی دریای عمان (مکران)
- رشته تحصیلی
- زیست شناسی دریا- بوم شناسی دریا
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس علوم شماره ثبت: 5806;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 70817;کتابخانه پردیس علوم شماره ثبت: 5806;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 70817
- تاریخ دفاع
- ۲۵ شهریور ۱۳۹۴
- دانشجو
- سعید ابراهیم نژاددرزی
- استاد راهنما
- رضا ندرلو
- چکیده
- این مطالعه به منظور شناسایی تنوع و فراوانی دهپایان سختپوست نواحی جزرومدی در سواحل ایرانی دریای عمان و کشف ارتباط آن با عوامل محیطی مانند پدیده مانسون و همچنین تعیین منطقهبندی این جانوران، طی سالهای 1393 و 1394 انجام شد. نمونهبرداریهای کمی و کیفی به صورت فصلی در چهار نوبت و در سواحل سنگی-صخرهای روستای جد در استان سیستان و بلوچستان انجام شد. در محدوده سه ترانسکت دائم عمودی، مطالعات کمی با استفاده از کوادراتها و تقسیمبندی منطقه جزرومدی به مناطق بالا-، میان- و پایین جزرومدی با حداکثر تلاش برای جمعآوری نمونهها انجام گرفته است. در کل 75 گونه از دهپایان از چهار زیرراسته، 27 خانواده و 48 جنس شناسایی شده است. برای گونههای کمّی اصلی دو شاخص FO (درصد حضور در کوادراتها) و RA (فراوانی نسبی) تعریف گردید. تنوع و فراوانی دهپایان و تغییرات آنها در هر نمونهبرداری به تفکیک ترانسکتها و مناطق مختلف جزرومدی با استفاده از شاخصهای تنوع گونهای شانون-وینر، غنای گونهای مارگالف، غالبیت سیمپسون و یکنواختی پیلو مورد بررسی قرار گرفته است. بیشترین میزان غنای گونهای (124/6) در نمونهبرداری سوم و در منطقه پایین جزرومدی گزارش شد. حداکثر میزان تنوع گونهای شانون (899/3) در نمونهبرداری دوم و در منطقه پایین جزرومدی گزارش گردید. شاخص غالبیت تغییرات خاصی بین نمونهبرداری نداشت اما شاخص یکنواختی در نمونهبرداری سوم بیشترین مقدار را داشت. تاثیر امواج در نمونهبرداری اول باعث کاهش تنوع و فراوانی دهپایان و افزایش جلبکها در نمونهبرداری سوم باعث افزایش این تنوع و فراوانی شده است. برای بررسی وجود منطقهبندی دهپایان و شباهت (یا اختلاف) بین نمونهبرداریها، ترانسکتها و مناطق مشخصشده در ناحیه بین جزرومدی از نرمافزارPRIMER استفاده شده و نتایج آن به صورت نمودارهای خوشهای و MDS ارائه شده است. شباهت منطقه میانی با مناطق بالا و پایین به ترتیب در حدود 42 و 58 درصد موارد بوده است.
- Abstract
- This study aimed to identify the diversity and abundance of the intertidal decapodes crustacean in the northern coast of the Gulf of Oman and explore its relationship with environmental factors such as Monsoon season, and to determine the zonation pattern of the these animals during the years 2014 and 2015. Four quantitative and qualitative samplings in rocky-cobble coast of the Djod village in the province of Sistan and Balouchestan were carried out. In each sampling, and within the first to three permanent vertical transects, samples were collected using quadrats and division of intertidal zone to areas of high-, mid- and low-intertidal with maximum effort to collect samples. A total of 75 species belonging to four suborder, 27 families and 48 genera were identified. For 65 species in the rocky-cobble part, the indices FO (frequency of occurence) and RA (relative abundance) were defined and on the basis of these indices, species were categorized. Changes in the abundance and diversity of Decapoda among samplings, transect and different areas of intertidal zones investigated using the Shannon-Wiener index of diversity, species richness of Margalef, dominance of Simpson and evenness of Pielou. Highest value of species richness recorded in third sampling (northeast monsoon season) and transect and in the low-intertidal zone. The maximum amount of Shannon diversity was reported in second sampling (post-monsoon season) and in the low-intertidal zone. The PRIMER (version 6) was used to define zonation pattern and similarities (or dissimilarities) among the samplings, transects and different intertidal areas of which results in Cluster and MDS presented as graphs. Results showed that two general high and low intertidal zones exist for Decapoda, and similarity of mid-intertidal with the upper and lower regions was around 42% and 58%, respectively. Factors shaping the zonation pattern in Decapoda community, geography and diversity of the intertidal ecosystems in the Gulf of Oman and the Persian Gulf and compares between these (beta diversity) is discussed.