عنوان پایان‌نامه
شرح و بررسی اشعار محمد القیسی با تکیه بر تحلیل تصاویر
- رشته تحصیلی
- زبان و ادبیات عرب
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 79241;کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4552،;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 79241;کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی شماره ثبت: 4552،
- تاریخ دفاع
- ۲۴ شهریور ۱۳۹۴
- دانشجو
- مریم علی یاری
- استاد راهنما
- ابوالحسن امین مقدسی
- چکیده
- نظر به اینکه تصویر یکی از ارکان چهارگانه شعر در نقد ادبی است و شاعری همچون محمد القیسی با رنج تبعید و آوارگی، پیوسته غم فلسطین را به تصویر کشیده است، تحلیل تصاویر شعری شاعر هدف این رساله قرار گرفت. طی کاوش به عمل آمده تجربه تلخ زندگی قیسی، حزن را به عنصری ثابت و جدایی ناپذیر در اشعار قیسی تبدیل کرد و جریان پایدار حزن در اشعار او، سبب نامگذاری او به «شاعر حزین» گردید. در بررسی اشعار قیسی بیشتر به مکان، تجربه شعری، تناص، غم غربت و موسیقی پرداخته شده که همه در تحلیل و بررسی شعر او مؤثرند، اما موضوع تصویر که تا بحال بدان نپرداخته اند در رمزگشایی و تحلیل شعر قیسی نقش اساسی دارد. ما با رویکرد توصیفی و تحلیلی به این موضوع پرداخته و با توجه به گستره تصویر موضوعاتی همچون حزن و زمان را مورد بررسی قرار دادیم و به این نتیجه رسیدیم که قیسی در به تصویر کشیدن حزن خود، دچار نوعی کشمکش درونی است که ناشی از تعارض میان آرمان و واقعیت شاعر است. شاعر از زمان در دو ظرف مطلق و محدود بهره می برد. او زمان را بستری برای فرار از واقعیت قرار می دهد. ظرف زمانی مطلق در اشعار قیسی در مطلق زمان و ظرف زمانی محدود در سه مفهوم گذشته، صبح و شب تبلور می یابد. بر خلاف صبح و دیروز، شب پربسامدترین ظرف زمانی در اشعار قیسی است که از دلالت های متفاوتی برخوردار است.
- Abstract
- Considering that the image is one of the four pillar of poem in literary criticism and a poet like Mohmmad Al-Qaisi has imaged the sarrow of Palestine with suffering and exile and displacement, the goel of this thesis is to analyze the poetic images of poet. According to the investigation, the bitter experience of Qaisi’s life made sorrow as a steady and unseparable element in Qaisi’s poetry. As a result he was named “sorrow full poet ”. Place, poetry experience, intertextuality, the sorrow of roving, and music is more investigated in Qaisi’s poems which all are important in analysis and investigation of his poems. But image which is not investigated so far, has the essential role in uncoding and analysis of Qaisi’s poems. We studied this subject by descriptive and analytical approach and investigated subjects such as sorrow and time by considering area of image. We concluded that Qaisi suffers internal struggle in imaging of his sorrow which results from conflict between poet’s hopes and reality. The unlimited time in Qaisi’s poems crystallizes in absolute time and The limited time crystallizes in three meaning: past, morning and evening. Evening is the most frequently time in Qaisi’s poems which has different implication. Keywords: Mohmmad Al-Qaisi, Image, Sorrow, Time, Evening.
