عنوان پایان‌نامه
پیش بینی ریسک نکول با استفاده از مدل های ساختاری در بورس اوراق بهادار تهران
- رشته تحصیلی
- مهندسی مالی
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 70332
- تاریخ دفاع
- ۱۶ شهریور ۱۳۹۴
- دانشجو
- مسعود طادی
- استاد راهنما
- سعید فلاح پور
- چکیده
- امروزه یکی از اساسی ترین مباحث مدیریت ریسک در بانک ها، موسسات مالی و اعتباری و مؤسسات رتبهبندی، ریسک اعتباری است. ریسک اعتباری به ریسک نکول قرضگیرنده اشاره دارد؛ یعنی ریسک اینکه قرضگیرنده نتواند به تعهدات خود برای پس دادن قرض، عمل کند یا حداقل آن تعهدات را به موقع تسویه نکند. ریسک اعتباری معمولاً به وسیله سه عامل نشان داده میشود: احتمال یا ریسک نکول ، زیان ناشی از نکول و ریسک سرمایه در معرض خطر . در این تحقیق قصد داریم عامل اول یعنی ریسک نکول (احتمال نکول) را در شرکتهای منتخب بورسی پیشبینی کنیم. میتوان مدلهای مطرح در ارزیابی ریسک نکول را به سه دسته کلی تقسیم نمود. دسته اول، مدلهای ساختاری را شامل میشوند. دسته دوم، مدلهای مبتنی بر دادههای تجربی است. دسته سوم مربوط به مدلهای ارزیابی کارشناسی هستند که پارمترهای این مدلها توسط کارشناسان خبره تعیین میشود و نه تخمینهای آماری. تحقیق پیشرو بر دسته اول از تکنیکهای مدلسازی (مدلهای ساختاری) استوار خواهد بود. مدلهای ساختاری، شامل مدلهای اولیه مانند مدل مرتون و مدلهای توسعه یافته آن هستند. میتوان گفت مدلهای ساختاری اولین بار در مقاله مرتون و مقاله بلک و شولز در تئوری قیمتگذاری اختیارهای معامله مطرح شده است. مدل مرتون دارای مفروضات سادهساز متعددی است، از جمله اینکه نکول تنها در زمان سررسید رخ میدهد. در تحقیق پیش رو با حذف فرض مذکور به مدل توسعهیافتهتری برای محاسبه احتمال نکول میرسیم. برای هر دو مدل مرتون و مدل توسعهیافته آن، احتمال نکول سالیانه را برای شرکتهای منتخب بورسی طی سالهای 1390 و 1391 محاسبه کرده و نهایتاً، نتایج بررسی عملکرد دو مدل با استفاده از آزمون مقایسه زوجی ویلکاکسون دلالت بر وجود تفاوت معنادار بین دو مدل است.
- Abstract
- Nowadays one of the most critical issues of risk management in banks, financial institutions and credit rating agencies is credit risk. Credit risk refers to the risk of default by the borrower, i.e. the borrower fails to fulfill its obligations to repay debt, or at least does not settle the obligations on time. Credit risk is represented by three factors: probability of default (PD), loss given default (LGD) and Exposure at Default (EAD). In this study, we intend to predict the first factor, the probability of default, in the selected companies at the Tehran stock exchange. Assessing the default risk can be divided in three categories: These are structural models, data based experimental models and expert assessment models that determined by experts without statistical estimations. Our research is based on the structural models. Structural models include Merton model and models that are developed based upon the Merton model. It can be said that the structural literature on credit risk starts with the paper by Merton (1974), who applies the option pricing theory developed by Black and Scholes (1973). Merton model has a number of simplifying assumptions, i.e. occurrence of default only could happen in maturity time. In this study by relaxing the above assumption, we will reach more developed model to calculate the probability of default. After that, we calculate the annual default probability of the selected companies both by the Merton model and the proposed model during the years 1390 and 1391 SH. Finally, the performance of both models is compared using Wilcoxon signed-rank test that indicates a significant difference between the two models.
