عنوان پایان‌نامه

بررسی تاثیر خستگی عملکردی بر الگو زمان بندی و هم انقباضی عضلات منتخب موثر در آسیب لیگامان صلیبی قدامی در حین پرش فرود تک پا در زنان ورزشکار دانشگاهی




    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 1283;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 75665;کتابخانه دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی شماره ثبت: 1283;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 75665
    تاریخ دفاع
    ۱۳ مهر ۱۳۹۴
    دانشجو
    مینا نوری
    استاد راهنما
    هومن مینو نژاد

    مقدمه: نتایج پژوهش ها حاکی از آن است که بروز خستگی در انتهای مسابقات ورزشی یکی از عوامل خطرساز در شیوع آسیب رباط صلیبی قدامی است و باعث اختلال و تغییر در الگو های عصبی-عضلانی فعالیت عضلات اطراف مفصل زانو می شود. ولی تاکنون مطالعات اندکی به بررسی تاثیر خستگی عملکردی در موقعیت هایی شبیه به شرایط واقعی مسابقات ورزشی بر روی عوامل عصبی عضلانی موثر بر آسیب رباط صلیبی قدامی پرداخته اند. هدف: هدف از این تحقیق بررسی تاثیر خستگی عملکردی بر الگو، زمانبندی و هم انقباضی عضلات موثر در آسیب لیگامان صلیبی قدامی در حین پرش فرود تک پا در زنان ورزشکار دانشگاهی بود. روش‌شناسی: در تحقیق حاضر تعداد 15ورزشکار زن دانشگاهی از میان رشته های والیبال، بسکتبال و هندبال با میانگین قد 3/2±2/169 سانتی متر، وزن 50/3±13/58 کیلوگرم و سن 94/1±26/22 سال شرکت کردند. فعالیت الکترومیوگرافی عضلات چهارسررانی شامل راست رانی، پهن خارجی، پهن داخلی و عضلات همسترینگ شامل دوسررانی و نیم وتری، قبل و بعد از اعمال خستگی در حین حرکت پرش فرود تک پا، ثبت و بررسی شد. برای مقایسه فعالیت و زمانبندی عضلات از پیش آزمون به پس آزمون از روش آماری تحلیل واریانس چند متغیری با اندازه گیری-های مکرر و برای مقایسه نسبت فعالیت عضلات چهارسررانی به همسترینگ بین پیش آزمون و پس آزمون از روش آماری تی زوجی استفاده شد. سطح معناداری نیز 95درصد و میزان آلفای کوچک‌تر یا مساوی 05/0 در نظر گرفته شد. یافته‌ها: با توجه به نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری، اختلاف در میزان فعالیت فیدفورواردی عضلات پهن خارجی (03/0p=)، دوسر رانی (04/0p=) و نیم وتری (007/0p=) و نیز اختلاف در میزان فعالیت فیدبکی عضلات دوسر رانی (001/0p=) و نیم وتری (01/0p=) قبل و بعد از خستگی معنادار بود؛ در این تحقیق تاخیر در زمان آغاز فعالیت عضلات پهن خارجی (002/0p=) و نیم¬وتری (04/0p=) پس از خستگی مشاهده شد. همچنین در فاز فیدبکی خستگی باعث افزایش نسبت فعالیت عضلات چهارسررانی به همسترینگ شده بود (04/0p=). نتیجه‌گیری: نتایج نشان دادند که خستگی از طریق تغییر در الگو¬های عصبی- عضلانی فعالسازی عضلات، در تغییر فعالیت عضلات مورد تحقیق نقش بسزایی داشت. این تغییرات مشاهده شده که به صورت کاهش در فعالیت فیدفورواردی و فیدبکی و نیز تاخیر در شروع فعالیت عضلات همسترینگ، همچنین کاهش در فعالیت فیدفورواردی و تاخیر در شروع فعالیت عضله پهن خارجی بود، موجب بر هم خوردن تعادل در نسبت فعالیت عضلات چهارسررانی به همسترینگ و افزایش در این نسبت شد. این امر می تواند رباط صلیبی قدامی را مستعد آسیب ‌سازد. بنابراین در برنامه های پیشگیری از آسیب توجه به نسبت فعالیت عضلات چهارسررانی به همسترینگ و تجویز برنامه های تمرینی جهت تعادل در این نسبت در حین خستگی توصیه می گردد.
    Abstract
    Introduction: The results of the study suggests that fatigue at the end of sports events is one of the common risk factors of anterior cruciate ligament injury, causing disorder and changing of neuromuscular activity pattern of the muscles around the knee joint. But few studies have been examined the effect of functional fatigue in situations similar to real conditions of sports events on neuromuscular factors affecting the anterior cruciate ligament injury. Purpose: The aim of this study was to evaluate the effect of functional fatigue on activity, timing and cocontraction of muscles effective in anterior cruciate ligament injury during single-leg jump landing of collegiate female athletes. Method: In this study, 15 female collegiate athletes participated through the fields for volleyball, basketball and handball with the average Height of 169. 2±2. 3 cm, weight 58. 13±3. 5 kg and age of 22. 26±1. 94 years old. Electromyography activity of the quadriceps muscles included rectus femoris, vastut medialis and vastus lateralis and hamstring muscles included biceps femoris and semitendinosus which were recorded during single-leg jump landing. Multivariate analysis of variance with repeated measures was used to compare the activity and timing the muscles from pre to post-test and to compare the quadriceps muscle activity ratio to hamstring between the pre and post-test, paired t test was used. The significance level was 95% and alpha less than or equal to 0. 05 was considered. Results: According to the results of statistical analysis, the difference in feed forward activities of vastus lateralis (p=0. 03), biceps femoris (p=0. 04) and semitendinosus (p=0. 007) and also the difference in feedback activity of biceps femoris (p=0. 001) and semitendinosus (p=0. 002) muscles were significant before and after fatigue. In this study, delay onset of vastus lateralis and semitendinosus was seen after fatigue. At the end in the feedback phase, the fatigue increased the ratio of activity of the muscles of the quadriceps to the hamstring (p=0. 04). Conclusion: The results have shown that fatigue has played a significant role in the change of survey muscles through changes in neuromuscular patterns of muscles activation. These changes which have been observed as a reduction in feed forward and feedback activities as well as a delay in the onset of hamstring muscles activity, as well as a reduction in feedforward activity and delay in onset of vastus lateralis, causing the imbalance in the ratio of quadriceps activity to hamstring and increase in this ratio. This makes the anterior cruciate ligament prone to injury. Therefore, injury prevention programs, according to the ratio of quadriceps to hamstring the activities and administration of training programs in order to balance this ratio during fatigue is recommended.