عنوان پایان‌نامه
نظری:خشونت در سینمای معاصر کره جنوبی -عملی:( بودن، ماندن، شدن)
- رشته تحصیلی
- سینما
- مقطع تحصیلی
- کارشناسی ارشد
- محل دفاع
- کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 10980;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 72079;کتابخانه پردیس هنرهای زیبا شماره ثبت: 10980;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 72079
- تاریخ دفاع
- ۳۱ شهریور ۱۳۹۴
- دانشجو
- مقدسه روحی اردشیری
- استاد راهنما
- محمدباقر قهرمانی, احمد الستی
- چکیده
- خشونت روی پرده سینما تا چه اندازه ای برآیندی از جامعه است و تا چه میزان نیز خود، به درون اجتماع راه می یابد همواره موضوعی مورد توجه در بحث های سینمایی از خشونت بوده است. در این میان بیش از همه این سینمای امریکا است که محور این مطالعات قرار می گیرد در حالی که حضور خشونت در سینمای کره جنوبی چنان شدت و مرکزیتی داشته که توجه جهان را به طور فزاینده ای در سال های اخیر به خود جلب نموده است. خشونت داستانی و تصویری در بسیاری از فیلم های ساخته شده در کره جنوبی به گونه ای است که سخن راندن از سینمای این کشور را بدون به میان کشیدن ویژگی خشونت دور از ذهن می سازد. تاریخ خشونت باری که این سرزمین طی نیم قرن استعمارگری ژاپن و جنگ های پیاپی و سپس اشغال اش توسط ارتش امریکا و استعمار جدیدی که دچار اش گردید، از سر گذرانده سینمای کره جنوبی را گاه به طور مستقیم در قالب سینمای جنگ، جنگ سرد و ترور و گاه نیز به گونه ای نمادین و غیر سر راست با فیلم هایی با مضمون مشترک کینه و انتقام متأثر ساخته است. همچنین هر عمل خشنی را می توان با دو جهت گیری مثبت و یا منفی نگریست، خشونتی زشت یا زیبا، ویرانگرانه یا عادلانه. با بررسی چهار فیلم: شیری (کانگ جائه-گیو، 1999)، جزیره (کیم کی-دوک،2000) پیر پسر (پارک چان-ووک، 2003) و همدردی برای خانم انتقام (پارک چان-ووک، 2005) سعی شده است تا ابعادی از خشونت حاضر در سینمای کره جنوبی مورد مطالعه قرار گیرد. به این منظور در این رساله از نظریات فلسفی و جامعه شناسانه ای از خشونت مانند نگرش والتر بنیامین و اسلاووی ژیژک به خشونت، بکار گیری شده است.
- Abstract
- It has been an ever discussing issue in cinematic debates on violence, how screen violence is resultant of society and to what extent it does penetrate back into it. While American cinema has been the central and most regarded subject of these studies, violence in South Korean cinema was depicted in such an intensified and centralized style, leading to an increasing attention towards it in recent years. The explicit Narrative and graphic violence in many South Korean films, makes it far-fetched to discuss this cinema without getting involved with attributing it to violence. The violent history this country has gone through for over half a century of being colonized by the imperial Japan, successive wars and being occupied by U.S. military and therefore being afflicted with a Neo-colonialism, influenced South Korean films whether directly by cinema of war, cold war and terror or at times in a symbolic and indirect way through a common theme of hatred and revenge. In addition to that, each act of violence is to be regarded in two negative and positive approaches; whether a beautiful or ugly, a destructive or justly violence. Efforts are made here to study aspects of the present violence in the contemporary South Korean cinema through an analysis of four films: Shiri (1999, Kang Je-gyu), The isle (2000, Kim Ki-duk), Old boy (2003, Park Chan-wook) and Sympathy for lady vengeance (2005, Park Chan-wook). To achieve the above mentioned purpose, this thesis takes advantage of the philosophical and sociological theories such as theories of Walter Benjamin and Slavoj ?i?ek on violence.
