عنوان پایان‌نامه

دیالوگ به سوی آگاهی نقادانه : جستاری در اجرای آموزش نقادانه زبان در یک محیط ایرانی



    دانشجو در تاریخ ۳۱ شهریور ۱۳۹۴ ، به راهنمایی ، پایان نامه با عنوان "دیالوگ به سوی آگاهی نقادانه : جستاری در اجرای آموزش نقادانه زبان در یک محیط ایرانی" را دفاع نموده است.


    رشته تحصیلی
    آموزش زبان انگلیسی
    مقطع تحصیلی
    کارشناسی ارشد
    محل دفاع
    کتابخانه دانشکده زبانها و ادبیات خارجی شماره ثبت: 2/1895;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 72360;کتابخانه دانشکده زبانها و ادبیات خارجی شماره ثبت: 2/1895;کتابخانه مرکزی -تالار اطلاع رسانی شماره ثبت: 72360
    تاریخ دفاع
    ۳۱ شهریور ۱۳۹۴

    چکیده این تحقیق کوششی است تا گنجاندن آموزش نقادانه زبان در یک دوره آموزش زبان انگلیسی در ایران را بررسی و مزایا و چالش های این روش پست متد را روشن کند. با توجه به ماهیت جستاری این پژوهش، روش کیفی برای بررسی دقیق پدیده مورد مطالعه انتخاب شد. این تحقیق با حضور هشت دانش آموز بالغ که در مرکز زبان دانشگاه تهران مشغول زبان آموزی بودند اجرا شد و تلاش شد تا اعمالی که مورد تایید آموزش نقادانه زبان است، در برنامه درسی موجود گنجانده شود. تکنیک زاویه بندی داده ها این موارد را دربرگرفت: مشاهده عمیق کلاس، دیالوگ های ضبط شده کلاس، مجموع ژورنال های معلم و دانش آموزان، ارزیابی کتبی دانش آموزان از کلاس، و مصاحبه ضبط شده متمرکز گروهی. تحلیل محتوای ژورنال نویسی بازاندیشانه دانش آموزان بر افزایش آگاهی نقادانه آنها در دوره به عنوان یکی از مزیت های اصلی آموزش نقادانه زبان دلالت داشت. این یافته با تحلیل درون مایه ای دیالوگ های کلاسی دانش آموزان و ارزیابی کتبی آنها از کلاس تقویت شد و نتیج? این تحلیل، الگو های برخورد نقادانه دانش آموزان با موضوع ها را فاش ساخت. به علاوه، ژورنال هایی را که معلم به صورت نظام مند در طول دوره نوشته بود برای یافتن مضمون هایی مورد بررسی قرار گرفتند که چالش های اجرای کلاس انتقادی را نشان دادند. در نهایت، در نتیجه تحلیل درون مایه ای ارزیابی کتبی دانش آموزان از کلاس و مصاحبه متمرکز گروهی، معلوم شد دانش آموزان باور داشتند که کلاس، با وجود برخی کاستی ها، موقعیتی را برای آنها فراهم کرد تا نه تنها قابلیت های گفتاری و نوشتاری خود را تقویت کنند، بلکه همراه با هم آگاهی و راه حل هایی را بنا گذارند که مشخصا به دغدغه های واقعی زندگیشان مربوط می شد.
    Abstract
    Abstract This study was an endeavor to explore infusion of critical language pedagogy into an EFL course in Iran and shed light on the contributions and challenges of this postmethod practice. To address the exploratory nature of this objective, a qualitative methodology was adopted to closely investigate the complexity of the phenomenon under study. This study was conducted with eight adult students studying English at the University of Tehran Language Center over a period of 10 weeks. Attempts were made to incorporate the practices advocated by critical language pedagogy into the existing syllabus. Triangulation of data encompassed in-depth classroom observation, recorded classroom dialogues, teacher and students’ bulk of journals, students' written class assessments, and a recorded focus group interview. A content analysis of students’ reflective journals indicated a heightened critical consciousness on the part of learners toward the end of the course as one of the major contributions of critical language pedagogy. This finding was corroborated through a thematic analysis of students’ classroom dialogues and their reflective journals which revealed the patterns of students’ critical treatment of topics. Moreover, the journals written systematically by the teacher during the course were analyzed in search of themes that exhibited the challenges that running a critically-oriented course posed. Finally, as a result of a thematic analysis of students’ class assessments and the focus group interview, it was illuminated that students believed the class, despite having some shortcomings, to provide an opportunity for them to not only develop their speaking and writing competences, but also co-construct awareness and solutions particularly pertinent to their real-life concerns.